Ταμίλα Κουλίεβα «Γυναίκα χωρίς όνομα»: Η Μάρθα έχει απόλυτη συνέπεια στον χαρακτήρα της
Ταμίλα Κουλίεβα: Γνωρίστηκε με την Ντόρα Μακρυγιάννη πολύ πριν συνεργαστούν στη «Γυναίκα χωρίς όνομα». Η Ταμίλα δίδασκε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου όταν η Ντόρα φοιτούσε εκεί. Οι συγκυρίες τις έφεραν ξανά κοντά και, ενώ αρχικά στη σειρά έχουν μια σχέση μητέρας - κόρης, στα νέα επεισόδια αυτή η σχέση διαταράσσεται... Τόσο, που φτάνει στο εντελώς αντίθετο άκρο…
Η «Γυναίκα χωρίς όνομα» πλησιάζει προς το τέλος της. Η Μάρθα και η Μαρίνα πλέον είναι εχθροί, καμία σχέση όμως με την Ταμίλα Κουλίεβα και την Ντόρα Μακρυγιάννη, που παραμένουν φίλες και απολαμβάνουν τη συνεργασία τους, με ή χωρίς τεστ κορονοϊού.
Η επόμενη μέρα μετά τον κορονοϊό τη βρίσκει πιο ξεκούραστη και πιο ξεκάθαρη ως προς το τι θέλει να κάνει επαγγελματικά από δω κι εμπρός. Για την ώρα συμπάσχει με την ηρωίδα που υποδύεται στη σειρά, τη Μάρθα, και περιμένει να γραφτεί το φινάλε της ιστορίας της...
Φοβηθήκατε τον κορονοϊό;
«Όχι, δεν φοβήθηκα, απλώς δεν περίμενα να κρατήσει όλο αυτό το διάστημα. Έγινε όλο τόσο απότομα. Ημασταν περιοδεία στη Θεσσαλονίκη με το θέατρο και ξαφνικά σταμάτησε η παράσταση, σταμάτησαν και τα γυρίσματα και κλειστήκαμε στο σπίτι».
Πολλοί είπαν ότι την περίοδο της καραντίνας έκαναν ενδοσκόπηση και σκέφτηκαν πράγματα για τον εαυτό τους. Σας συνέβη το ίδιο;
«Δεν είχα ιδιαίτερο εκνευρισμό, γιατί πραγματικά τα τελευταία δύο χρόνια ζούσα σε πολύ έντονους ρυθμούς και το χρειαζόμουν όλο αυτό. Αξιοποίησα τον χρόνο μου διαβάζοντας, έκανα πράγματα για μένα, μαγείρεψα πολύ. Επίσης είχα τον χρόνο να σκεφτώ σε ποιο σημείο της επαγγελματικής μου διαδρομής βρίσκομαι, πού βαδίζω, τι θα ήθελα να κάνω στο μέλλον. Ήταν μια "ευκαιρία" να επαναπροσδιορίσω τους στόχους μου».
Θα μας αλλάξει καθόλου αυτή η εμπειρία;
«Κακά τα ψέματα, ο άνθρωπος ξεχνά εύκολα, όμως πιστεύω πως θα μας αλλάξει, αλίμονο. Πάντα ύστερα από μια τέτοια δοκιμασία ο άνθρωπος βγαίνει πιο συνειδητοποιημένος και πιο δυνατός. Είδα την αλληλεγγύη παντού γύρω μου και αυτή μας ένωσε κατά κάποιον τρόπο. Πιστεύω θα γίνουμε καλύτεροι. Αυτό που ζήσαμε δεν ήταν κάτι ευχάριστο, όμως δείξαμε πειθαρχία, κατανόηση και ότι νοιαζόμαστε για τον διπλανό μας».
Πώς ήταν η επιστροφή στη «Γυναίκα χωρίς όνομα» με τις νέες συνθήκες;
«Νομίζω όλοι μας είχαμε το άγχος πώς θα πιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε πριν από ενάμιση μήνα. Επιστρέψαμε γερά. Παρόλο που οι καινούριες συνθήκες επιβάλλουν κάποια πράγματα που είναι απαραίτητα, μπήκαμε αμέσως στον ρυθμό, σαν να μην έχει μεσολαβήσει όλο αυτό το διάστημα».
Τι σας αρέσει στον ρόλο της Μάρθας;
«Θεωρώ ότι είναι από τους πιο ενδιαφέροντες ρόλους που έχω κάνει στην τηλεόραση. Η Μάρθα έχει απόλυτη συνέπεια στον χαρακτήρα της, μπορώ να την υποστηρίξω, να δικαιολογήσω τις πράξεις της, συμπάσχω μαζί της. Έχει περάσει από πολλές συμπληγάδες. Έχει βιώσει απώλειες στη ζωή της και πολλές αλλαγές. Άγγιξε τα όρια της τρέλας, έχασε τους ανθρώπους που αγάπησε, βίωσε την απόλυτη μοναξιά, συνέχισε όμως να είναι όρθια και δυνατή. Το μητρικό της ένστικτο είναι πολύ ισχυρό. Πραγματικά δεν γνωρίζω πού μπορεί να οδηγήσει το ένστικτο αυτό μια γυναίκα... Το ανακαλύπτω μαζί με τη Μάρθα».
Πώς θα θέλατε να δείτε την ηρωίδα σας να καταλήγει στο φινάλε;
«Όπως ακριβώς στη ζωή δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει η επόμενη μέρα, έτσι και στη σειρά είμαι ανοιχτή στις προκλήσεις και στην έκπληξη που μου επιφυλάσσει το σενάριο. Για εναν ηθοποιο έχει πολύ μεγάλη σημασία η διαδρομή».
Πώς είναι η συνεργασία με την Ντόρα Μακρυγιάννη;
«Την εποχή που δίδασκα στο Εθνικό Θέατρο, η Ντόρα ήταν στο 3ο έτος και κάθε φορά που έμπαινε στη σχολή ήταν σαν ένα φωτεινό ξωτικό με μαλλιά αφάνα! Είναι στην ηλικία του γιου μου και έχω για εκείνη τα συναισθήματα που θα είχα εάν είχα κι εγώ κόρη. Η Ντόρα έπεσε κατευθείαν στα βαθιά νερά της τηλεόρασης και βλέπω την προσπάθεια που κάνει, ότι δεν εγκαταλείπει και βρίσκεται σε μια συνεχόμενη εσωτερική διαδικασία».
Πηγή: Τηλέραμα