Χρήστος Κυριαζής: Η συγκινητική εξομολόγηση για τη μουσική και το τραγούδι που του ζήτησε ο Δάντης

Ο γνωστός τραγουδοποιός μίλησε για τον ρόλο που παίζει η μουσική στη ζωή του, για τη γνωριμία του με τον αείμνηστο Βλάση Μπονάτσο, αλλά και για την πρόταση που του έκανε ο Χρήστος Δάντης.

«Η μουσική είναι όλη μου η ζωή. Από πιτσιρικάς με μια κιθάρα στο χέρι είμαι. Είχε πάρει ο αδερφός μου ο Αντρέας και δεν έμαθε. Ετσι πείσμωσα. Οταν, όμως, ήρθα σε επαφή στην 5η Γυμνασίου με ένα κορίτσι που μου άρεσε πολύ -και το λέω για πρώτη φορά-, ήθελα να της πω αυτά που ένιωθα’ Ντρεπόμουν. Ετσι, έγραψα μερικά στιχάκια με μια απλή μελωδία που βρήκα στην κιθάρα και της το έπαιξα. Ενθουσιάστπκε! Τότε κατάλαβα ότι μπορώ να γράφω τραγούδια».

Για τον Βλάσση Μπονάτσο ανέφερε: «Οταν ήρθε ο Βλάσης Μπονάχσος στο υπόγειο του "Hobbit” της Πλ. Αμερι­κής, μου είπε: “Ρε συ, έλα εδώ. Τα τρα­γούδια αυτά ποιανού είναι;”. Του λέω: “Δικά μου”. “Τα στιχάκια;”. “Δικά μου και αυτά”, του απάντησα. Και έτσι με πήρε μαζί του στο “Τσιν-Τσιν”. Ο Βλάσης Μπονάτσος είχε τότε το συγκρό­τημα Πελόμα Μποκιού και είχαν κά­νει επιτυχία με το “Γαρύφαλλε”. Πάω και βλέπω το μαγαζί γεμάτο με 2.000 άτομα μέσα! Τρελάθηκα και ξεκίνησα εκεί.

Ο Βλάσης τότε με βοήθησε πάρα πολύ, με γούσταρε και με αγαπούσε. Προ πάντων, όμως, του άρεσαν τα τρα­γούδια μου, οι στίχοι, αυτά που λέω. Οταν γίνονται αυτά, συμβαίνει το πρα­ξικόπημα του 1967 και, θυμάμαι, είχα­με βγει έξω από το μαγαζί και ακούγα- με τα τανκς. Τότε πάλι σταμάτησα, δεν ξέραμε τι να κάνουμε τότε, διαλύθη­καν τα πάντα, όλα. Τότε έφυγα, γνώ­ρισα ένα κορίτσι και πήγα στην Ιταλία. Μου βγήκε σε καλό, γιατί εκεί σπούδασα σχέδιο και, όιαν γύρισα πίσω, έκανα ία δικά μου έπιπλα και μαγα­ζιά και πήγα πολύ καλά».

Πλέον, έχει απαλλαγεί από τα μαγα­ζιά: «Είχα πολύ άγχος, πήγαινα καλά, αλλά πολύ άγχος». Πλέον, ξυπνά κατά τις 05.00, κάθεται στο γραφείο, γρά­φει μέχρι τις 09.00 και πάει στον Πει­ραιά για έναν καφέ στη Ζέα. «Κοιμά­μαι λίγο το μεσπμέρι και το απόγευμα ππγαίνω στο στούντιο έως τις 23.00 περίπου. Το στούντιο για μένα είναι η αλπθινή μου ζωή. Οταν είμαι εκεί ξε­χνάω τα πάντα, γιατί το τραγούδι με ταξιδεύει».

Και συνέχισε, λέγοντας; «Μου αρέσει να δίνω και­νούργια τραγούδια, όπως στη Θέλξη, στον Γιάννη Πάριο, στον Λάκη Παπαδόπουλο, στον Θέμη Ανδρεάδη, το “Τι περιμένω”, ένα ροκάκι που του έγραψα, και άλλα που περιμένω να βγουν». Οι καλλιτέχνες τον προσεγγίζουν πά­ντα. «Και ο Στ. Ρόκκος και ο Γαργανουράκπς και ο Μαργαρίτης και όσοι έχουν πει τραγούδια μου μού τα ζητά­νε και δεν μπορώ να πω όχι. Πριν από λίγες ημέρες μού ζήτησε τραγούδι ο Χρήστος Δάντης», είπε στη Secret.