Χρήστος Κυριαζής: Τα «όχι» των δισκογραφικών εταιριών και η μεγάλη γνωριμία με τον Μάνο Χατζιδάκι

Ο ίδιος εξομολογείται πως στην αρχή είχαν γελάσει πολύ με τους στίχους του. «Είχα βαρεθεί να ακούω “όχι” από τις δισκογραφικές. Οταν πέρασε ο Γιώργος Πολυχρονίου από το μαγαζί μου μαζί με τη Μάγκυ Χαραλαμπίδου για να αγοράσουν έπιπλα για τον γάμο τους, ήταν π αφορμή για να πάω στη SONY. Πριν, είχα κυκλοφορήσει τρεις δίσκους στη LYRA και μετά δεν είχα ξανακάνει δουλειά.

Ελεγα όχι δεν τους αρέσουν χα τραγούδια μου, τι να κά­νουμε, αλλά προσπαθούσα. Μετά την επιτυχία μου, όμως, πολλοί δισκογραφικοί παραγωγοί τράβαγαν χα μαλλιά τους και μου είπαν όχι “δεν το καταλά­βαμε”. Πολλές φορές οι μουσικοί πα­ραγωγοί δεν μπορούν να πιάσουν την φάση και δεν ξέρουν τι θέλει ο κόσμος τελικά».

Το 1981 συναντά τον Μάνο Χαχζιδάκι: «Ηταν ο ευφυέστερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει και ο πιο ευαίσθητος. Ηταν πολύ σοβαρός στη δουλειά του, σχεδόν Κέρβερος στις πρόβες, και όταν ήταν στον “Μαγεμένο αυλό” με χπν παρέα του, τον Ξαρχάκο και χον Γκάχσο, γινότανε μεγάλη πλάκα. Εγώ τους κοίταζα σαν παιδάκι. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι τις πλάκες τις κάνει ο Μάνος, και όμως, ήταν το ίδιο πρό­σωπο. Οταν πέρασε το τραγούδι μου (στίχος-μουσική) “Κυριακή απόγευ­μα” στους “Αγώνες τραγουδιού” της Κέρκυρας το 1981, τσαντίστηκε που δεν το είπα, αλλά εγώ είχα συγκρό­τημα στη Θεσσαλονίκη και έπρεπε να πάω. “Κωλόπαιδο, αφήνεις εμένα και πας στο πανηγυράκι”, μου είχε πει.

Ο Μάνος ήταν συγκλονιστικός και δί­πλα του ο Γκάτσος, αμίλητος, σκεφτι­κός, σαν να ήταν σε άλλον κόσμο. Μου έκανε εντύπωση ότι ο Γκάτσος ρωτού­σε για τους στίχους του στο “Κυριακή απόγευμα”, που είπε τελικά ο Βασίλης Αέκκας, “πού είναι η γειτονιά σου και πού μεγάλωσες;”», αποκάλυψε στη Secret.