Δημουλίδου: «Κάποιους δεν τους ενόχλησε τι έγραφα αλλά πόσα χρήματα έβγαζα»

Η Χρυσηίδα Δημουλίδου σε συνέντευξή της ανέφερε ότι πέρασε την καραντίνα γράφοντας δύο μυθιστορήματα, ενώ μίλησε και για τα πυρά που έχει δεχθεί κατά καιρούς.

-Ξαφνικά, δεν είμαστε οι βασιλιάδες που πιστεύαμε. Μήπως ο ιός ήρθε να διδάξει;» αναρωτηθήκατε δημόσια για το θέμα του κορονοϊού.

«Φυσικά και αναρωτήθηκα και έπρεπε να αναρωτηθούν όλοι. Στο βιβλίο μου «Οι αγγελιαφόροι του Πεπρωμένου», επιστημονικής φαντασίας, αναφέρομαι σε παρόμοια κατάσταση πανδημίας, μόνο που είναι ακόμη πιο δύσκολη και επιθετική. Όταν το εξέδωσα,σχεδόν πριν δέκα χρόνια, ελάχιστοι κατάλαβαν τα μηνύματα που ήθελα να περάσω. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, από τα golden boys και μετά, η ύλη και ο ναρκισσισμός της ομορφιάς και του Εγώ, είχαν τον πρώτο λόγο. Οι πραγματικές αξίες ζωής άρχισαν να εξαλείφονται, οι περισσότεροι καταντήσαμε «πρεζό- νια» του fast fashion, των selfie photos και των likes των social media, θέλαμε να είμαστε οι βασιλιάδες εκεί μέσα. Και ξαφνικά, μέσα σε μια νύχτα, τα πάντα ανατράπηκαν. Είδαμε πως μόδα, ομορφιά, υλικά αγαθά, εξουσία δεν είχαν καμία δύναμη και πως η μόνη «βασιλική» αξία είναι η υγεία, οι άνθρωποι που νοιαζόμαστε».

-Πώς περάσατε την περίοδο της καραντίνας;

«Η καραντίνα με βρήκε στην γενέτειρα μου, στις Σέρρες, όπου είχα πάει τέλη Ιανουάριου για το ετήσιο μνημόσυνο της μητέρας μου. Αποκλείστηκα εκεί, εγκλωβίστηκα σ’ ένα σπίτι, ολομόναχη και δεν βγήκα παρά ελάχιστα για το σούπερ μάρκετ. Όταν εξήλθα, είχα πάρει 4 κιλά και είχα ξεχάσει να περπατάω, δυσκολεύτηκα αρκετά να ξαναβρώ τους ρυθμούς μου, ένιωθα εκατό χρόνων. Όμως γενικότερα, δεν κατάλαβα πως πέρασαν οι μέρες, όπως σας προανέφερα δούλευα από τοτο πρωί μέχρι να βραδιάσει.Όπως πέρυσι, ούτε φέτος είχα σκοπό να εκδώσω βιβλίο, μου άρεσε που είχα όλο τον χρόνο δικό μου, όμως η έλευση του κορονοϊού έφερε τα πάνω κάτω. Επρεπε να κάνω κάτι, στρώθηκα στην δουλειά και έγραψα τα δύο μυθιστορήματα και νέα παιδικά παραμυθάκια. Το ένα μου βιβλίο, κοινωνικού περιεχομένου, θα εκδοθεί 2 Ιουλίου με τίτλο «Ραγισμένο Είδωλο» και το άλλο, αστυνομικό, θα εκδοθεί αργότερα με τίτλο «Το παιχνίδι του νάννου».

-Πολλές φορές δεχθήκατε πυρά για τις απόψεις σας στα social media. Θεωρείτε πως είναι στοχευμένες λόγω της επιτυχίας σας ή χρησιμοποιούν το όνομά σας για περισσότερα«κλικ»;

«Σίγουρα υπήρξα και είμαι «στόχος». Kάποιους τους ενόχλησε η ανοδική πορεία μου, το ότι μια αεροσυνοδός δίχως πανεπιστημιακές σπουδές έκανε τόσες πωλήσεις βιβλίων. Στην ουσία, το θέμα τους δεν ήταν τι έγραφα, αλλά πόσα χρήματα κέρδιζα. Το έκαναν και συνεχίζουν να το κάνουν. Στην αρχή είχα ενοχληθεί πολύ, το πήρα προσωπικά, στενοχωριόμουν με τα σχόλια. Τώρα, ό,τι και να πουν, με αφήνει παγερά αδιάφορη, δεν σπαταλάω ούτε δευτερόλεπτο για να εμπλακώ σε τέτοιου είδους βρώμικα παιχνίδια. Τα θεωρώ χάσιμο χρόνου», είπε η Χρυσηίδα Δημουλίδου στο Λοιπόν.