Κατερίνα Τσάβαλου: «Μικρή είχα φάει αρκετό μπούλινγκ»

Η αγαπημένη ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή της μίλησε για το αν η εμφάνιση της τη δυσκόλεψε να παίξει σε ρόλους που θα ήθελε, για το πώς «μπήκε» στη ζωή της η ψυχοθεραπεία, ενώ αναφέρθηκε και στα παιδικά της βιώματα.

Η εμφάνιση σου, όσα χρόνια και αν περάσουν πάντα παραπέμπει σε παιδί, σε κόρη, σε γλυκό κορίτσι. Αυτό σε έχει δυσκολέψει ώστε να μην παίξεις κάποιους άλλους ρόλους που θα ήθελες;«Μου έχει συμβεί αρκετές φορεί να θέλω ένα ρόλο, αλλά λόγω της εμφάνισης μου να μην τον παίρνω. Δεν ξέρω φυσικά αν με έχουν τελικά «εκμεταλλευτεί» σωστά. Δηλαδή, λόγω της εμφάνισης μου. Κάποιοι σκηνοθέτες μου έχουν πει «όχι δεν μπορείς να παίξεις αυτόν τον ρόλο γιατί φαίνεσαι μικρή». Με έχει δυσκολέψει αυτό. Όμως από την άλλη αυτό με κάνει και πεισμώνω και συνεχίζω και περιμένω όταν είναι η ώρα μου να κάνω κάτι. Ρόλους διάφορους και άλλα πράγματα».

Γνωρίζω πως εδώ και χρόνια κάνεις ψυχοθεραπεία. Πως «μπήκε» στη ζωή σου;

«Έκανα έξι χρόνια προσωπική και συνεχίζω κατά καιρούς ομαδική. Όλα ξεκίνησαν από κρίσεις πανικού. Συγκεκριμένα την πρώτη φορά ήμουν μέσα σε ένα τρένο και ξαφνικά άρχισα να ιδρώνω, να νιώθω ταχυπαλμία. Έλεγα «τώρα... τώρα... στην επόμενη στάση θα κατέβω». Όταν λοιπόν ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, τότε άνοιξε το κουτί της Πανδώρας και βγήκαν στην επιφάνεια άλλα πολλά θέματα τα οποία υπόβοσκαν μέσα μου. Είναι επώδυνο όταν το κάνεις αλλά χρειάζεται, πίστεψε με. Κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα όλοι μας θα έπρεπε να κάνουμε, γιατί βοηθάει πάρα πολύ τελικά. Δεν αλλάζεις σαν άνθρωπος, απλά μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι».

Μέσα από αυτό το κουτί της Πανδώρας υπήρχαν κάποια πράγματα και συναισθήματα τα οποία όμως να σε πλήγωσαν και τα κουβαλούσες;

«Ναι συμβαίνει και αυτό. Καταλαβαίνεις τελικά για ποιον λόγο κάνεις κάποιες επιλογές στη ζωή σου ή αντιδράς κάπως σε κάτι καταστάσεις. Όλα αυτά βγαίνουν και δημιουργούνται από τα βιώματα σου».

Τα δικά σου βιώματα, η παιδική σου ηλικία πως ήταν;

«Με την οικογένεια μου είχα όμορφη σχέση. Πολύ δεμένη και αγαπημένη οικογένεια. Είμαστε τέσσερα αδέλφια. Εγώ είμαι η μικρότερη. Ωστόσο, υπήρχαν και άσχημες στιγμές που με πλήγωσαν και έχουν να κάνουν με άλλα παιδιά στο σχολείο. Είχα φάει αρκετό μπούλινγκ. Κάποια παιδιά με φώναζαν σκελετούλα επειδή ήμουν αδύνατη και γυφτάκι επειδή ήμουν λίγο πιο μαυριδερή. Γελούσα, δεν έδειχνα πως αυτό με στεναχωρεί, αλλά όταν γύριζα σπίτι έκλαιγα».

Από μικρή ήθελες να είσαι ανεξάρτητη και για αυτό έκανες και άλλες δουλειές, για να έχεις το δικό σου χαρτζιλίκι;

«Δούλευα από μικρή. Σπούδαζα και δούλευα πάντα μέχρι να στεριώσω στον χώρο αυτό. Μια από τις δουλειές μου ήταν σε κατάστημα με κοσμήματα. Πέρναγα τις χοντρούλες στα σχοινάκια και στα σιδεράκια. Αυτό όμως που δεν έχω κάνει πότε και είμαι από τους λίγους ηθοποιούς, είναι να δουλέψω ως σερβιτόρα. Συνήθως όλοι δεν λένε πως «έχω φτιάξει εγώ καφέδες... έχω σερβίρει εγώ ποτά για να βγάλω τα έξοδα της σχολής!!!». Ε, εγώ είμαι αυτή που δεν το έκανα ποτέ. Δεν μπορούσα το ξενύχτι βρε παιδί μου», είπε στο Grande.