Βικτώρια Καρύδα: «Περνάω δύσκολα... Μας ξέχασαν όλοι»
Ηταν 31 Οκτωβρίου του 2018. Ο Γιάννης Μακρής ετοιμάζεται να φύγει από το σπίτι του στη Βούλα να να πάει στα εγκαίνια της νέας του έπιχείρησης, αλλά το,πληρωμένο πιστόλι που είχε εντολή να τον «φάει» στήνει καρτέρι στο σκοτάδι και όταν ο «Αυστραλός» εμφανίζεται, πλησιάζει, πιέζει τη σκανδάλη και του παίρνει τη ζωή.
Την ώρα που ο 46χρονος επιχειρηματίας άφηνε την τελευταία του πνοή, η σύζυγός του Βικτώρια Καρύδα πρωταγωνιστούσε κάτω από λαμπερά φώτα στην Εβδομάδα Μόδας του Ζαππείου.
Σχεδόν 20 μήνες μετά την εν ψυχρώ εκτέλεση του «Αυστραλού» από τον πληρωμένο δολοφόνο, η ξανθιά καλλονή μίλησε στο «ΘΕΜΑ» για τη δίκη που ξεκινάει σε λίγες ημέρες. «Μόνο ένα "γιατί". Γιατί το έκαναν; Πώς μπόρεσαν να πάρουν μια ανθρώπινη ζωή;», λέει για τους δολοφόνους του άνδρα της. Η σύλληψη από το Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής του 32χρονου Βούλγαρου με τις τουρκικές ρίζες που πάτησε τη σκανδάλη από το «καθαρό» Μakarov μπορεί να φώτισε το ένα σκέλος της υπόθεσης όμως ο δολοφόνος κρατά το στόμα του κλειστό και δεν αποκαλύπτει ποιος τον πλήρωσε.
Σε μία εβδομάδα ξεκινά η δίκη... «Περιμένω με ανυπομονησία το το δικαστήριο. Έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη. Δεν ξέρω πώς θα αντιδρ΄σω όταν αντικρίσω τους δολοφόνους. Έχω σκεφτεί διάφορα. Δεν ξέρω αν θα βρω τη δύναμη να σταθώ όρθια μπροστά στους φονιάδες που στέρησαν από τα παιδιά μου τον πατέρα τους. Έχω ανάμεικτα συναισθήματα...», είπε στους Δημήτρη Πώποτα και Άρια Καλύβα.
Στο μυαλό τη Βικτώριας Καρύδα ο άντρας της είναι ακόμη ζωντανός. Οταν αναφέρεται σε εκείνον κομπιάζει και όπως λέει τον αισθάνεται δίπλα της. Στην ερώτηση τι γίνεται με τκ δύο εταιρείες του Γιάννη Μάκρη, δεν θέλει να πει πολλά. «Η απώλεια του Γιάννη οδήγησε μοιραία και στην απώλεια των επιχειρήσεών του», λέει και σταματά.Ο συζυγός σου σού άφησε χρήματα; «Ολα αυτά που γράφουν για περιουσίες και τις επιχειρήσεις του Γιάννη είναι παραμύθια. Οικονομικά περνάω πάρα πολύ δύσκολα. Η ανάγκη να μεγαλώσω αξιοπρεπώς τα παιδιά μου και να μην τους στερήσω τίποτα, όπως ακριβώς μας φρόντιζε ο άντρας μου, με οδήγησε να ανοίξω ένα e-shop. Κάποιοι αυτό το παρεξήγησαν και άρχισαν να μιλούν και να λένε διάφορα γιατί δεν γνωρίζουν τις ανάγκες που υπάρχουν. Και η αλήθεια είναι ότι πρέπει να δουλέψω για να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Υπάρχουν υποχρεώσεις που πρέπει να καλυφθούν. Τα σχολεία και η καθημερινότητά του. Και δεν έχω διακαίωμα να ους τα στερήσω».
«Μας ξέχασαν όλοι...»
«Μέτρησα τους φίλους μου. και είναι πλέον ελάχιστοι οι άνθρωποι που έμειναν στη ζωή μου μετά τη δολοφονία του Γιάννη. Πολλοί από τους φίλους μου του άνδρα μου, αυτοί που τον αποκαλούσαν «αδερφό» εξαφανίστηκαν. Έμειναν τρεις φίλοι και καλοί. Όλοι οι υπόλοιποι χάθηκαν. Σαν να μην πέρασαν ποτέ από τη ζωή μας. Με συγκινεί όταν κάποιες φορές βλέπω ανθρώπους με τους οποίους δεν είχαμε καμια σχέση να δείχνουν μεγαλύτερη συμπόνοια κι ενδιαφέρον από όσους περιστοίχιζαν όλα αυτά τα χρόνια τον Γιάννη και τον αποκαλούσαν φίλο και αδερφό. Αυτοί που τον «έγλειφαν» δεν ξαναφάνηκαν ποτέ».
Σκεφτήκατε ποτέ να φύγετε από την Ελλάδα; «Ο σύζυγόςμου ήταν ένας γνήσιος και υπερήφανος Έλληνας και πάντα ήθελε να ζήσει στην Ελλάδα, παρόλο που γεννήθηκε στην Αυστραλία. Ηθελε τα παιδιά παιδεία και κουλτούρα. Αυτή ήταν η επιθυμία του και θα τη σεβαστώ απόλυτα».
Σας φοβίζει κάτι; «Ο Γιάννης ήταν η δύναμή μου, ο άνθρωπος μου, το άλλο μου μισό. Ο άνδρας της οικογένειας, ο σύντροφος μου και πατέρας των παιδιών μου. Οταν "έφυγε"μου κόπηκαν τα χέρια, Όμως πρέπει να σταθώ στα πόδια μου. Να βρω τη δύναμη να μεγαλώσω τα παιδιά μουΓιατί είμαι μόνη μου».