«Πήρα 6 κιλά στον κορονοϊό. Δεν υπήρχε συνταγή του Πετρετζίκη που να μην κάνω»

Ο λόγος για τον Τάκη Ζαχαράτο, ο οποίος λίγο πριν ξεκινήσει την παράσταση «Έλα μια βόλτα», στο θέατρο Άλσος, μίλησε για τον κορονοϊό, τη μαγειρικά και όσα περνούσαν από το μυαλό του κατά τη διάρκεια της καραντίνας.

Αποφάσισες να δούλεψεις το καλοκαίρι...

Ήμουν στο σπίτι μου κι είπα ότι θα δουλέ­ψω ένα χρόνο μετά, λόγω του κορονοϊού. Ήταν να κάνω περιοδεία κι αναβλήθηκε. Το χειμώνα μου είπαν να το ξεχάσω, γιατί θα έχει δεύτερο κύμα κο­ρονοϊού, όποτε είχα πείσει τον εαυτό μου, για να μη στενοχωρηθώ κιόλας, ότι θα δουλέψω ένα χρόνο μετά, δηλαδή του χρόνου το καλοκαίρι.

Πώς βίωσες τον εγκλεισμό με τα αναγκαία πε­ριοριστικά μέτρα λόγω κορονοϊού;

Έκατσα κι έγραψα ένα μυθιστόρημα, που το είχα καιρό στο κεφάλι μου, για να μην τρελαθώ. Είχα καθημερινά το πρόγραμμα μου, από ένα σημείο και μετά, γιατί στην αρχή έπεσε... μασά... από το αλμυρό στο γλυκό και το αντίστροφο.

Πόσα κιλά πήρες;

Πήρα 6 κιλά στον κορονοϊό. Δεν υπήρχε συνταγή του Πετρετζίκη που να μην την κάνω, μόνο τον ίδιο δεν έφαγα. Δεν ξέρω τι είχα πάθει...

Μαγειρεύεις;

Μαγειρεύω πάρα πολύ, «το έχω» με τη μαγει­ρική, αλλά έπαιρνα και ντελίβερι. Είχα τιγκάρει το ψυγείο, μ' είχε πιάσει αυτό της... κατοχικής συμπεθέρας, αλλά μόλις είδα το μάγουλο μου να εμφανίζεται... ΟΚ... δεν μ' ένοιαζε, γιατί δεν υπήρχε λόγος, το ευχαριστήθηκα, είπα ότι θα πα­χύνω και θα τα χάσω. Όταν «έσκασε» η πρόταση για το θέατρο «'Αλσος», άρχισε η δίαιτα, η σωστή διατροφή δηλαδή, κι η γυμναστική.Έτσι έχασα τα 6 κιλά μέσα σε δύο μήνες, ενώ θέλω να χάσω άλλα 3 κιλά και θα είμαι μια χαρά.

Από ποια συναισθήματα πέρασες την περίοδο που βρισκόσουν στο σπίτι σου;

Η απόσταση, από όλα αυτά τα πράγματα που νομίζαμε ότι μας ήταν απαραίτητα, τα ρούχα, οι άνθρωποι, οι κοινωνικές συναναστροφές, πι­στεύω πως έγινε ένα ξεσκαρτάρισμα, ουσιαστικό, για το τι πραγματικά μας κάνει χάρουμενους. Ήταν ένα δύσκολο διάστημα για ανθρώπους που δεν τα έχουν καλά με τον εαυτό τουτ.

Εσύ τα είχες καλά πάντα με τη μοναχικότητα σου.

Αυτό το είχα πάντα, ναι. Όλο αυτόν τον καιρό ήμουν μόνος μου μέσα στο σπίτι. Το βιβλίο το έκανα με τη βοηθό μου, μέσω skype.

-Σε τι αφορά το βιβλίο αυτό;

Uα κυκλοφορήσει του χρόνου κι είναι ένα βιβλίο που μιλάει για τις σχέσεις των ανθρώπων, με κάποιες δικές μου εμπειρίες, δεν είναι αυτοβιογραφικό. Έχω τη χαρά και την τιμή να μου έχουν ανοίξει την καρδιά τους άνθρωποι καθημερινοί, αυτοί είναι οι ήρωές του, που για μένα αυτοί είναι οι πραγματικοί σταρ κι όχι αυτοί στην τηλεόραση ή στο «πανί». Οι σταρς της ζωής είναι οι κανονικοί άνθρωποι και οι ζωές τους μπορεί να έχουν πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από τις δίκες μας, που είναι στα φώτα. Πρόκειται για ένα κοινωνικό βιβλίο, που είναι χάδι σε γδαρμένες ψυχές, ενώ αυτή η παράσταση που θα κάνω είν ένα χάδι σε σφιγμένες καρδιές. Είμαι συγκινημένος που συνεργάζομαι με τον Ηλία Μαροσούλη και τον Άγγελο Κοταρίδη.

Έβαλαν χρήματα για τη δουλειά αυτή, σε μια εποχή που όλοι δεν βάζουν. Η παράσταση ονομάζεται «Έλα μια βόλτα» κι είμαι χαρούμενος, γιατί δεν έχω ξαναβγεί με τέτοια παραγωγή στη ζωή μου, 20 χορευτές, 14 άτομα ορχήστρα, το φωτισμό, τεράστια led κινηματογραφική οθόνη, υπερπαραγωγή. Δεν θα δεχόμουν αν ο παραγωγός δεν είχε μελετήσει την ασφάλεια του χώρου, να τηρούνται τα πρωτόκολλα και οι αποστάσεις. Πήρα εγγύηση ότι όλοι εδώ, θα είμαστε ασφαλείς, άλλιώς δεν θα το έκανα. Χωράνε 2.000 άνθρωποι, αλλά θα μπουν 500 άτομα. Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε όλοι «αγκαλιά» σ' αυτόν τον αόρατο εχθρό και σε αυτό που έχει παγώσει την ψυχή μας.Θέλουμε όλοι να ξεμουδιάσουμε, να ξαναβρούμε το βήμα και την περπατησιά μας. Δεν μπορούσα να,κάτσω σπίτι μου, ήθελα να είμαι παρών. Δεν με νοιάζει πόσοι θα μπού­νε, αν θα είναι γεμάτο το θέατρο, δεν είναι κανένα στοίχημα προσωπικό, αλλά ομαδικό, να είμαστε όλοι μαζί και μαζί να περάσουμε το μεταβατικό τούνελ, θα παίξω στη σκηνή ακόμα και για δύο θεατές.

Πηγή: Λοιπόν

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 5 PHOTOS