Τάκης Ζαχαράτος: «Αισθάνομαι το χέρι του Θεού στην πλάτη μου»

Ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για το πως νιώθει τώρα που έχει καταξιωθεί, για την παράσταση στο θέατρο «Άλσος» και για την εμφάνιση του πάνω στη σκηνή.

-Τώρα πώς νιώθεις που έχεις καταξιωθεί;

«Δεν το έχω καταλάβει, γιατί δεν έχω σταματήσει να δουλεύω. Αναρωτιέμαι... Πέρασαν όλα αυτά τα χρόνια;»

-Δουλεύεις στα μεγαλύτερα θέατρα.

«Στο θέατρο «Παλλάς», που βρέθηκα το χειμώνα, έκανα 21 παραστάσεις, με 1,500 άτομα κάθε βράδυ, σ' ένα χειμώνα που ήταν χάλια για τα θέατρα. Έτρεμε η ψυχή μου κι έλεγα ότι είναι ένα ψέμα, ότι ήταν 1.500 άτομα εκεί κάθε βράδυ. Το μεγαλύτερο θέατρο της Αθήνας, δεν υπήρχε ούτε μια μέρα που να μην ήταν sold out. Μ' αυτήν τη φόρα έρχομαι τώρα στην καλοκαιρινή παράσταση. Είμαι ευγνώμων στον θεό που είμαι στα καλύτερα θέατρα, στους καλύτερους παραγωγούς, ανθρώπους που «ιδρώνουν τη φανέλα», όπως κάνω κι εγώ, «ιδρώνω τη φανέλα».

-Θα «αλλάξεις» πολλά πρόσωπα στην παράσταση στο θέατρο Άλσος;

«Δεν θυμάμαι να σου πω, είναι πάρα πολλά τα πρόσωπα, καθώς είναι η εξέλιξη της χειμωνιάτικης παράστασης, που σημαίνει ότι θα είναι ακόμα πιο πολλές μεταμφιέσεις, μιμήσεις. Έχω πρόσωπα από το σίριαλ «Άγριες μέλισσες», έχω Τσιόδρα, έχω τον Χαρδαλιά, ενώ έχουμε πάρα πολύ υλικό κορονοϊού».

-Αναμένεται να εμφανιστείς στη σκηνή φορώντας μόνο ένα εσώρουχο;

«Στο βιντεοκλίπ που έχουμε κάνει, είμαι με εσώρουχο, ως Μίριαμ Απλού, γιατί αυτή ζεσταίνεται πάρα πολύ και θα είναι με το μαγιό. Φλέγεται για τον Χαρδαλιά, είναι καλοκαίρι, νιώθει καύσωνα μέσα της, οπότε βγήκε με τα διάφανα, να υμνήσει το αγόρι αυτό, το σπάνιο, το μοναδικό, με το τρομερό χιούμορ, που δήλωσε ότι θα έρθει στην πρεμιέρα και τον περιμένουμε με ανοιχτή αγκαλιά. Χάρηκα πάρα πολύ που θα έρθει και τον ευχαριστώ, γιατί είναι σπάνιο να βλέπεις ανθρώπους στην πολιτική να έχουν τόσο χιούμορ και να είναι ωραίοι τύποι, όπως εκείνος. Είναι ολοκαίνουργιος, όλα είναι καινούργια. Ο κορονοϊός είναι σαν τον χρόνο, πως θα τον βάλεις μέσα σου. Είχα πει ότι ο πλανήτης χρειάζεται κάποια στιγμή να σταματήσει για να ξεκουραστεί, να κάνει διαλογισμό, γιατί τον έχουμε τρελάνει. Ήταν τραγικό να έχουμε τόσες ανθρώπινες απώλειες παγκοσμίως, από την άλλη, ήταν μαγικό, γιατί ακούσαμε στην Αθήνα τα πουλιά να κελαηδούν, δεν υπήρχε καυσαέριο, ήταν μια άλλη πόλη κι ήμασταν όλοι συνεπής. Μέσα στη μαυρίλα είχε και πάρα πολύ φως».

-Πώς είναι να κατακτάς το όνειρο σου;

«Αισθανόμουν πάντα το χέρι Του θεού στην πλάτη μου, που με πήγαινε στη σωστή πλευρά. Όταν σου βάζουν τρικλοποδιά, πήδα δυνατά κι ο θεός θα σε πιάσει να σε πάει παραπέρα», είπε στο Λοιπόν.