Άγριες Μέλισσες: Λεωνίδας Κακούρης: «Με έτρεχαν 5 χρόνια στα δικαστήρια»

Κάνοντας ένα φλας μπακ στο παρελθόν του θα συναντήσει μια ζωή γεμάτη δοκιμασίες.

«Σε πρόσφατες συνεντεύξεις μου» διευκρινίζει μιλώντας στο περιοδικό Grande «αναφέρθηκα, αφού με ρωτούσαν, στις δυσκολίες που αντιμετώπισα στη ζωή μου από παιδί. Όλα αυτά, όμως, τα έζησα τριάντα με σαράντα χρόνια πριν, δεν είναι για να ανακυκλώνονται. Προσπαθώ, λοιπόν, να τα μαζέψω όσο τουλάχιστον μπορώ, μόνο που τίποτα δεν μαζεύεται, απλά αναπαράγεται την ώρα που η ζωή μου έχει προχωρήσει πολύ πιο πέρα».

Οι αντιξοότητες τον βρήκαν από τα παιδικά του χρόνια. Ήταν στις πρώτες τάςεις του Δημοτικού, όταν χρειάστηκε να αποχωριστεί τους γονείς του, μετανάστες στην Γερμανία, όπου ο ίδιος έχει γεννηθεί, για να έρθει και να συνεχίσει τη ζωή του σε συγγενείς στην Ελλάδα. Στα δεκατρία του, έζησε την απώλεια, όταν η εννιάχρονη αδερφή του χτυπήθηκε από αυτοκίνητο.

Οδυνηρά όσα ακολούθησαν για τα λίγα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι το τελευταίο αντίο. Δεν είχαν τελειώσει οι συμφορές. Στα δεκαοκτώ του, πηγαίνοντας ενθουσιασμένος να ανακοινώσει στον πατέρα του πως πέρασε στη Νομική μαθαίνει πως εκείνος λίγες ώρες νωρίτερα είχε σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό ατύχημα! Ήταν μόνο σαρανταεπτά χρονών! «Σαν να μην έφτανε αυτό», λέει «με έτρεχαν για τα επόμενα πέντε χρόνια και στα δικαστήρια, για τις οικονομικές εκκρεμότητες του πατέρα μου που είχαν μείνει πίσω. Την εφηβεία μου δεν την έζησα».

Άλλοι θα είχαν λυγίσει στη θέση σου. Κι άλλοι έχουν περάσει ακόμα πιο δύσκολα! Σήμερα όταν τα σκέπτεσαι όλα αυτά που καταλήγεις;
«Πως με επηρέασαν στο να διαμορφωθώ σαν άνθρωπος και σαν χαρακτήρας»

Πώς μπόρεσες να ξεπεράσεις τόσο οδυνηρές καταστάσεις;
«Εκείνη την ώρα είσαι σαν μπαλόνι με βαρίδια, θα πρέπει λοιπόν να δεις πώς θα τα βγάλεις από πάνω σου. Εμένα με βοήθησε ο έρωτος καθώς τότε είχα ξεκινήσει μια σχέση που κράτησε τρία χρόνια, ήταν η πρώτη μου συμβίωση. Με βοήθησε επίσης πολύ το θέατρο».