Έλληνας ηθοποιός αποκαλύπτει:«Εγώ γνώρισα τον Μπονάτσο στην Αλίκη»

Σε συνέντευξή του σε περιοδικό ο Έλληνας ηθοποιός και τραγουδιστής μίλησε για τη συνεργασία του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη η οποία αργότερα μετατράπηκε σε φιλια.
Όπως δηλώνει ο Γιάννης Ζουγανέλης στο περιοδικό Full Life αυτός ήταν η αιτία που η Αλίκη Βουγιουκλάκη γνώριστηκε με τον Βλάσση Μπονάτσο

Γνωρίσατε και συνεργαστήκατε και με την Εθνική σταρ, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, θα θέλατε να μας μιλήσετε για την προσωπικότητα της;
Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη γνωριστήκαμε την εποχή που ανέβασε το «Καμπαρέ» που σκηνοθετούσε ο Δημήτρης Ποταμίτης μια επίσης για εμένα κομβική προσωπικότητα που έγραψα πολλές μουσικές και έχω παίξει σε πολλές παραστάσεις του στο θέατρο έρευνάς του. Με πήρε μαζί του για να βοηθήσω λίγο στη μουσική διδασκαλία των τραγουδιών των οποίων τη διασκευή είχε κάνει ο Γιώργος Κατσαρός. Επειδή είδε η Βουγιουκλάκη την εγρήγορση που με διακατείχε, πρόλαβα να διδάξω τους ηθοποιούς πάρα πολύ γρήγορα, την ίδια μέρα μας πήγε στον Διόνυσο και μας έκανε το τραπέζι.
Δεν είχα ξανάσυνεργαστεί μαζί της αλλά συναντιόμαστε πολλές φορές και στο σπίτι της στη Στησιχόρου και στο θεολόγο.Ήταν ένα σεμνό, αιώνιο κορίτσι. Τέτοια προσωπικότητα ήταν η Βουγιουκλάκη. Φίλη αγαπημένη, δεν είναι τυχαίο που ενώ έχει «φύγει» από τη ζωή πάνω από είκοσι χρόνια, υπάρχουν ακόμα και δεκάχρονα παιδιά που τη λατρεύουν.
Ήταν η επιτομή της χαράς και της ομορφιάς, όχι της σεξουαλικής ομορφιάς. Κάναμε πολύ παρέα, μου εμπιστευόταν πράγματα, κάποια στιγμή τα έφτιαξε με το φίλο μου τον Μπονάτσο, ήμουν η αφορμή που γνωριστήκανε ένα βράδυ.

Ξεκινήσατε το θέατρο με την Τζένη Καρέζη;
Ξεκίνησα στο θίασο με την Τζένη Καρέζη, ήμουν μουσικός και ηθοποιός σε ένα έργο που υπέγραφε ως Παυλίνα Μπόταση. Είχε βάλει ψευδώνυμο ως συγγραφέας γιατί όπως λέω και ξαναλέω συνέχεια οι Έλληνες δεν μπορούν να αποδεχτούν την πολυδιαστατικότητα.
Οι άνθρωποι είμαστε πολυδιαστατικοί και μας θέλουν μονόχνωτους και μονο-διαστατικούς. Πριν όμως από αυτό έχω εμφανιστεί στο κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος σε μια παράσταση έρευνας για τον Μολιέρο, του Μίνωα Βολανάκη, ενός ανθρώπου από τον οποίο έχω πάρει πάρα πολλά. Η τέχνη είναι| και έρευνα, μην κοιτάς που δεν γίνεται. Δεν υπάρχει όμως Ακαδημία Τεχνών στην Ελλάδα και είναι κατάπτυστοι οι κυβερνώντες που δεν έχουμε στη χώρα -γεννήτορα των τεχνών. Οι Τούρκοι από τους οποίους έχουμε τραβήξει και τραβάμε πάρα πολλά έχουν πέντε Ακαδημίες Τεχνών.

Μιας και μιλάμε για παθογένειες των Ελλήνων, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του «Ελληναρά» που ενδεχομένως να σας ενοχλούν;
Έχω γράψει και τραγούδι το οποίο τραγουδάω με τον Σταρόβα. Ο Ελληναράς είναι ο φαλοκράτης, ο μάγκας , ο γκόμενος αυτός που παίρνει πούρα και χρεώνεται αμάξια για να πουλήσει μούρη. Είναι αυτός που μπαίνει στο σπίτι και είναι ο αφέντης είναι η γυναίκα που μπαίνει στην πορνικότητα της εμφάνισής της για να προκαλέσει. Και αγαπώ πολύ τη θηλυκότητα, την αγαπώ και τη φροντίζω. Ξεκινώντας από τη μάνα, την ερωμένη, τη φίλη.

Πόσο μοιάζει ο Έλληνας πια με τον «καλό μας άνθρωπο», τη φιγούρα εκείνη του Θανάση Βέγγου που μοχθούσε με αξιοπρέπεια. Είναι πολυμήχανος και ανατρεπτικός όπως εκείνος;
Όχι, δεν είναι. Υπάλληλος έχει γίνει ο Έλληνας ατομιστής και δεν είναι πολίτης. Με τον Βέγγο η πρώτη συνεργασία μου ήταν στο Δελφινάριο το 1987, με την παράσταση «Αντριάν Εξπρές».Ήταν τότε που η Ελλάδα σήκωσε το ευρωπαϊκό, παίζαμε και ακούγαμε τα βαρελότα μέσα στο Δελφινάριο.