Μουτάφη: Η απόκτηση του οίκου μόδας από τον Τσέλιο και η τρυφερή σχέση τους

«Δουλεύω πολύ καιρό στο μυαλό μου αυτή τη βραδιά. Εδώ και χρόνια με απασχολούσε η μετά Μάκη εποχή του οίκου, γι' αυτό και αναζητούσα το κατάλληλο πρόσωπο για τη διαδοχή», αποκαλύπτει στο «Gala» από τη Μύκονο όπου περνάει τις διακοπές του. «Η μόδα, οι οίκοι είναι ζωντανά κύτταρα, οφείλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν πέρα από τους δημιουργούς τους. Στο εξωτερικό συμβαίνει αυτό εδώ και δεκαετίες. Ο Dior, η Channel εξακολουθούν να δημιουργούν μόδα και μετά τη φυσική απουσία των ανθρώπων που διαθέτοντας πάθος και όνειρο τους δημιούρ­γησαν. Στην Ελλάδα επικρατεί μια διαφορε­τική πραγματικότητα. Εφυγε από τη ζωή ο Ασλάνης, εξαφανίστηκε η μόδα του».

Η Ελισάβετ Μουτάφη είπε για την μητέρα της και αδερφή του Μάκη Τσέλιου, ότι «περνούσε πολύ χρόνο ανάμεσα στα σχέδια και τις κοπέλες που έραβαν. Φαι­νόταν ότι της άρεσε όλο αυτό. Στη συνέχεια όμως την κέρδισε το θέατρο, κι εγώ δεν ήθε­λα να μπω φρένο στα όνειρα της». Ωστόσο, όταν πριν από λίγα χρόνια ο Μάκης Τσέλιος πήρε την απόφαση να παραδώσει τα κλειδιά του οίκου του στην επόμενη γενιά της έκανε την πρόταση. Του απάντησε ότι χρειά­ζεται χρόνο για να το σκεφτεί. Τελικά αποφά­σισε ότι,θέλει να συνδυάσει την υποκριτική με τη μόδα.

«Τόσο η υποκριτική όσο και η μόδα είναι τέχνες και επομένως έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς. Η Ελισάβετ με τη βοήθεια μου ήδη δημιουργεί την πρώτη της κολεξιόν, που καλώς εχόντων των πραγμάτων θα παρουσιάσει σε μια φαντασμαγορική επίδειξη, με την οποία θα της παραδώσω ουσιαστικά και τον οίκο. Θα είναι η πρώτη φορά που δεν θα βρίσκομαι στα παρασκήνια της επίδειξης, αλλά θα την παρακολουθώ από τις θέσεις των θεατών».

Η Ελισάβετ Μουτάφη ανέλαβε στην πραγματικότητα τον οίκο μόλις πριν από λίγες ημέρες, αμέσως μετά το lockdown. «Ο θείος μου δεν μου ήταν πάντα μόνο αγαπητός αλλά και πρότυπο. Εχω ζήσει από κοντά όλη του τη διαδρομή, από την εποχή του Billy Bop. Είμαι μεγαλωμένη μέσα στα ρούχα, υπάρχουν στιγ­μές που θα μου μείνουν αξέχαστες. Θυμάμαι ακόμη τον Δημήτρη Ζουρντό τον μακιγιέρ, μικρό κοριτσάκι, να με βάφει, κι εγώ να δίνω στο ατελιέ μικρές παραστάσεις. Η σχέση μου με τα ρούχα ήταν τόσο στενή και τα ατελιέ τόσο οικεία που κατά τα παιδικά μου χρόνια έλεγα στους συμμαθητές μου: "Εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω σχεδιάστρια μόδας"».