Μαρία Γεωργιάδου: Τι αποκαλύπτει για το φινάλε της «Γυναίκας χωρίς όνομα»

Η Μαρία Γεωργιάδου δεν χρειάζεται συστάσεις. Η καταξιωμένη σεναριογράφος και ηθοποιός μόλις έγραψε το φινάλε της «Γυναίκας χωρίς όνομα» και έχει ήδη καταπιαστεί με την επόμενη ιστορία της, την οποία θα δούμε από τη νέα σεζόν, στην απογευματινή ζώνη του ΑΝΤ1.

Φτάσαμε στο φινάλε της «Γυναίκας χωρίς όνομα», πώς αποτιμάτε τη σειρά;
Είναι όπως το ήθελα, αφήνει πράγματα ανοιχτά, όπως γίνεται και στη ζωή. Συνεχίζονται μέσα από μια νέα κατάσταση, από ήρωες που έχουν περάσει πολλά, αλλά βρίσκουν κάποια λύτρωση στις εμμονές, σε ό,τι τους είχε βασανίσει, στα πράγματα που έγιναν γι' αυτούς. Ανοίγει ένας δρόμος να καταλάβουν καλύτερα τον εαυτό τους, να χτίσουν τις σχέσεις τους πιο ισχυρές, να αγαπήσουν, να δώσουν προτεραιότητες. Όλοι βρίσκονται σε μια νέα κατάσταση, με το φινάλε να αφήνει ανοιχτά νέα ενδεχόμενα στις ζωές τους. Έτσι κι αλλιώς, η ζωή δεν σταματάει, συνεχίζεται ό,τι και να συμβαίνει, και αυτό ισχύει για όλους τους ήρωες, καλούς ή κακούς.

Το συνηθίζετε αυτό, αφήνετε
τα σενάρια σας να εξελίσσονται
σαν να ήταν πραγματική ζωή,
δεν τα κλείνετε με οριστικά γεγονότα…
Έχω την πεποίθηση ότι η ζωή μας ξεπερνάει. Οπότε, δίνω κι εγώ την εμπιστοσύνη που πρέπει στη ζωή. Θα φέρει νέες εκπλήξεις, θα δυναμώσει τις αγάπες ή θα τις αντικαταστήσει. Θα φέρει καινούργιες προκλήσεις, οπότε εμείς, αλλά και οι ήρωες, δεν μπορούμε να τις προβλέψουμε. Πόσα πράγματα δεν συμβαίνουν στη ζωή που σε ξαφνιάζουν, λειτουργούν σαν ένα σενάριο; Είναι το μεγάλο σημείο της αλλαγής και τελικά έρχεται κάποια κάθαρση στο τέλος σε όλους τους ανθρώπους ή στους ήρωες, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Φέτος είδαμε δυναμική επιστροφή στη μυθοπλασία, που φέρνει τεράστια αλλαγή και ελπίδα για περισσότερες σειρές…
Είναι κάτι που με χαροποιεί πολύ, πιστεύω στη μυθοπλασία, κάτι που γράφουμε είναι κάτι που το έχουμε ανάγκη όλοι, και να το μοιραζόμαστε και να το επικοινωνούμε. Είναι ο τρόπος να μιλάμε για το σήμερα που ζει ο καθένας μας, για τις ζωές μας, τις ανάγκες μας, τη χώρα μας, για πράγματα που δεν θα αλλάξουν ποτέ, όπως οι ανθρώπινες σχέσεις. Όταν λείπει αυτό, νομίζω ότι φτωχαίνει κατά κάποιον τρόπο η τηλεόραση, ενώ όταν υπάρχει, νομίζω ότι γι' αυτό έχει και ανταπόκριση, ο κόσμος το έχει ανάγκη.

Πόσα χρόνια κάνετε αυτή τη δουλειά;
Αρκετά. Ξεκίνησα το 1997 με τον "Εκπτωτο άγγελο" στον ΑΝΤΙ. Είχαν προηγηθεί κάποια επεισόδια σε μια κωμωδία στο MEGA, με το όνομα "Μια υπέροχη ζωή".

Πηγή: Τηλεθεατής