Άγριες Μέλισσες: Αυτό τον ρόλο θα ήθελε να παίξει ο Γιάννης Στάνκογλου

Ο Γιάννης Στάνκογλου αποκαλύπτει μέχρι πότε θα βρίσκεται στις Άγριες Μέλισσες αλλά και πώς θα φτάσουμε στο τέλος της σεζόν

Φέτος συμπληρώνεις 21 χρόνια στο χώρο;
Επί της ουσίας είμαι 20 χρόνια, 21 στο θέατρο. Δεν έχω καταλάβει πώς έχουν περάσει αυτά τα 20 χρόνια. Δεν ξέρω αν είναι επειδή ισχύει το ότι όταν περνάς καλά δεν καταλαβαίνεις πώς περνάνε τα χρόνια ή αυτό που λένε πως όταν μεγαλώνεις δεν καταλαβαίνεις πώς περνάνε τα χρόνια! (γέλιο)

Νιώθω σαν να ήταν χθες που ξεκινούσα. 20 χρόνια μετά νιώθω γεμάτος από τη δουλειά μου. Νιώθω ότι έκανα πράγματα που ήθελα, οδηγήθηκα εκεί που ήθελα με κάποιο τρόπο και αυτό ήταν κυρίως η δουλειά στο θέατρο.

Από εκεί και πέρα, αν έρχονταν στο σινεμά ωραίες δουλειές και καλές ήμουν ανοιχτός, ομοίως και στην τηλεόραση. Αν και μου πήρε χρόνο, ειδικά στην τηλεόραση. Έχω σίγουρα όνειρα για το μέλλον που θέλω να ολοκληρώσω. Όσο ζούμε κάτι θα κάνουμε! (γέλιο)

Τι ήταν αυτό που σε είχε κανό επιφυλακτικό με την τηλεόραση; Όλες οι δραματικές σχολές με κάποιο τρόπο, και ειδικά την εποχή που εγώ έμπαινα στη σχολή, έδειχναν ένα σνομπισμό απέναντι στην τηλεόραση. Θεωρούνταν λίγο πιο εύκολο ως μέσο.

Για εμένα αυτό δεν ισχύει. Ωστόσο, επειδή δεν υπάρχει ο χρόνος, όσο και να προσπαθήσεις, δεν θα είσαι ικανοποιημένος από τον εαυτό σου ποτέ. Με την εμπειρία και με τα χρόνια κατάφερα τουλάχιστον να αποσιωπήσω μέσα μου αυτό το κομμάτι και να δεχτώ ότι έχω αυτό το χρόνο στη διάθεση μου και μέσα σε αυτόν το χρόνο πρέπει να λειτουργήσω όσο πιο σωστά γίνεται.

Αυτό ήταν που με κράτησε πιο πολύ. Από την άλλη, θεωρώ ότι για τον ηθοποιό το θέατρο είναι εκείνο που πραγματικά σε στυλώνει στα πόδια σου και σου ανοίγει φτερά. Δεν θα ήθελα ποτέ να κάνω μόνο τηλεόραση και για αυτό το λόγο το επέλεξα. Και είναι πολύ δύσκολη η δουλειά του θεάτρου. Έριξα πάρα πολύ μεγάλο βάρος στο κομμάτι του θεάτρου, όπως και του κινηματογράφου, ο οποίος είναι πολύ μεγάλη λατρεία.

Πάντως, δουλειές όπως οι «Άγριες μέλισσες» αποκαθιστούν τη φήμη της τηλεόρασης.
Δεν το συζητάμε. Αν και είναι πολύ δύσκολη δουλειά για όλους μας. Είναι μια καθημερινή σειρά, με απίστευτα γρήγορους ρυθμούς. Θέλω να πω ότι για όλο αυτό που βγαίνει προς τα έξω υπάρχει πάρα πολλή δουλειά από όλους προκειμένου να υπάρξει αυτό το άρτιο αποτέλεσμα.

Και επίσης πρόκειται για μια ιστορία την οποία παρακολουθεί ο κόσμος με προσήλωση. Δεν είναι εύκολο πράγμα. Αν λέγαμε σε κάποιον -ηθοποιό του εξωτερικού τον τρόπο με τον οποίο εμείς δουλεύουμε για να κάνουμε αυτή την καθημερινή σειρά, θα μας χαρακτήριζε «σούπερμαν».

Όταν σου έγινε αρχικό η πρόταση, περίμενες ότι θα έβγαινε μια τόσο καλή παραγωγή;
Ήξερα ότι θα είναι μια ωραία, ατμοσφαιρική σειρά. Όμως, το ότι θα σημείωνε τόσο υψηλά νούμερα τηλεθέασης και θα την αγαπούσε τόσο πολύ το κοινό, όχι.

Ο πρώτος που συνάντησα και μου πρότεινε το ρόλο ήταν ο Λευτέρης Χαρίτος, τον οποίο και γνώριζα από τις κινηματογραφικές του δουλειές και ως άνθρωπο. Οπότε ήμουν σίγουρος ότι τουλάχιστον θα τηρηθούν τα κινηματογραφικά στάνταρ.

Όλη η ομάδα που δουλεύει από πίσω αποτελείται από άτομα με τα περισσότερα από τα οποία, έχω συνεργαστεί ξανά στο επίσης εξαιρετικό «Νησί». Οπότε ένιωθα σίγουρος και ασφαλής. Από εκεί και πέρα, όταν άκουσα και τα ονόματα των υπόλοιπων ηθοποιών είπα «ναι» κατευθείαν.

Ήταν ηθοποιοί που είτε είχαν καιρό να κάνουν τηλεόραση είτε δεν είχαν κάνει ποτέ ξανά, οπότε υπήρχε η... τρέλα από πολλούς και όταν υπάρχει αυτό τα ξεπερνάς όλα και δίνεσαι.

Σου πήρε χρόνο να συμπάθησεις τον Κυπραίο;
Πολύ! Στην αρχή αυτό έλεγα στον Λευτέρη, ότι δεν θέλω πάλι να κάνω κάποιον πολύ κακό. Και εκείνος μου έλεγε ότι δεν είναι κακός και ότι θα δω. Έπαιρνα λοιπόν στα χέρια μου τα σενάρια και του έλεγα: Τι δεν είναι κακός, αυτός είναι τομάρι!».

Προσπάθησα πολύ και μέσα από συζητήσεις με τη Μελίνα να του δώσω μια άλλη χροιά και έναν άλλο τόνο, ούτως ώστε να μην είναι μονόπλευρος. Γενικώς, δεν μου αρέσουν οι μονόπλευροι χαρακτήρες. Επειδή ξέρω ότι πολύ , συχνά οι ηθοποιοί τυποποιούνται από αυτά που κάνουν και αυτός είναι ο εχθρός μου σε όλες τις δουλειές που κάνω, προσπάθησα να βρω τις λεπτές ισορροπίες αυτού του χαρακτήρα και να του δώσω και κάτι άλλο.

Κάτι που θα κάνει τον κόσμο να τον καταλάβει, να συμπνεύσει μαζί του με κάποιο τρόπο. Νομίζω ότι αυτό έγινε. Δηλαδή το γεγονός ότι μου μιλάνε ακόμα στο δρόμο και δεν αλλάζουν πορεία όταν με συναντάνε, νομίζω ότι είναι καλό! (γέλιο)

Έχεις συναντήσει καμία ακραία αντίδραση αυτό το διάστημα;
Αυτό, όχι. Ο κόσμος έχει ένα θαυμασμό απέναντι στη δουλειά που κάνουμε. Μου σχολιάζουν το πόσο καλά υποδύομαι αυτόν το χαρακτήρα οπότε είμαι πολύ χαρούμενος που έστω και για λίγο ταυτίστηκα με αυτό το τομάρι.

Αν δεν ήσουν αυτό το... τομάρι, ποιος θα ήθελες να ήσουν;

Διαβάστε τη συνέχεια στην gallery που ακολουθεί: