Tάκης Ζαχαράτος: «Δεν έχω χυδαιολογία στις παραστάσεις μου»

Ο Τάκης Ζαχαράτος σε συνέντευξή του μίλησε για το αν έχει όριο η σάτιρα και αν η σάτιρα κινδυνεύει από τη χυδαιότητα.

Εχει όριο η σάτιρα;

«Αν στη σάτιρα βάλεις προσωπικό τόνο, χάνεις την μπάλα. Πιστεύω ότι η σάτιρα είναι σαν μια εξουσία, και η εξουσία είναι σαν ένα μαχαίρι. Πολλές φορές χρειάζεται να υπάρχει κάπου μακριά. Από την άλλη, μπορεί με αυτό το ίδιο μαχαίρι, ενώ πας να κάνεις τον μάγκα, τελικά να αποκεφαλιστείς. Πρώτα είναι θέμα παιδείας η σάτιρα και μετά έχει να κάνει με τη γωνία από την οποία βλέπει τη ζωή εκείνος που την κάνει. Το ερώτημα που θέτεις εσύ στον εαυτό σου και μαζί το όριο, είναι πώς και με πόση αξιοπρέπεια θέλεις να κάνεις τη σάτιρα σου. Πρόθεση μου δεν ήταν ούτε είναι να προσβάλω ή να μειώσω τον άλλον. Από την άλλη, η τροφή που παίρνεις είναι ανάλογη με το τι σου δίνει ο άλλος. Η Νάνα Μούσχουρη, την οποία θαυμάζω και λατρεύω, μου δίνει την υπέροχη φιγούρα της, την ξενική της προφορά, αλλά μέχρι εκεί... Πώς θα πάω εγώ παραπέρα; Βάσει αυτού που μου σερβίρει ο άλλος θα βάλω την υπερβολή μου - γιατί η σάτιρα έχει υπερβολή».

Ο θεατής μπορεί να βάλει τα όρια;

«Ναι, βέβαια. Μπορείς να το καταλάβεις αν είσαι το παρόν και έχεις καλή σύνδεση με τον εαυτό σου. Ξεχωρίζει ο καλλιτέχνης που ενώ παίζει είναι και από κάτω και βλέπει τον εαυτό του. Αλλά η σάτιρα θέλει και αγάπη. Εγώ αγαπώ αυτούς που κάνω, είναι ο θίασος μου, όπως μου λέει ο Γιάννης Ξανθούλης. Σαν να είμαι οδηγός σε ένα μπουλούκι».

Η σάτιρα κινδυνεύει από τη χυδαιότητα;

«Δεν έχω χυδαιολογία στις παραστάσεις μου, δεν μου αρέσει η χυδαιότητα. Μπορείς με μια λέξη και με τον τρόπο που θα την πεις να δώσεις την αίσθηση του άλλου. Σε κάποιον που εκτίθεται πολύ, δεν έχεις να προσθέσεις εσύ κάτι. Εχει ήδη αυτοκαταστραφεί».

Τι σας έμαθε η περίοδος της καραντίνας;

«Νομίζω ότι όσοι θέλαμε να τακτοποιήσουμε πράγματα, το κάναμε. Κι εγώ αυτό έκανα γράφοντας ένα μυθιστόρημα θα είναι έτοιμο μετά την πρεμιέρα. Κι έτσι κατάλαβα γιατί μάζευα όλες αυτές τις πληροφορίες για τους ανθρώπους. Κατάλαβα επίσης πόσο λιγότερα πράγματα χρειαζόμαστε, πόσο λιγότερους ανθρώπους, πιο ουσιαστικούς, και πόσο λιγότερη τροφή και σπατάλη. Μια σπατάλη που εξαντλεί εμάς και κάνει πλουσιότερους κάποιους άλλους».

Δηλαδή σας έκανε καλό;

«Ναι, πάρα πολύ... Πάντα είμαι άνθρωπος που προσαρμόζεται, αλλά όταν μου είπαν ξεχνά τη δουλειά σου για έναν χρόνο και βλέπουμε, αμέσως σκέφτηκα άλλους τρόπους να είμαι δημιουργικός - να ανοίξω κομμωτήριο. Ετσι, όταν ήρθε η πρόταση από τον κ. Μαροσούλη τα έχασα... Σχεδόν είχα ξεχάσει την άλλη μου ιδιότητα. Χαίρομαι όμως που έγινε», είπε στο BHMAgazino.