Μιχάλης Σαράντης: «Έχω μάθει να ζω με τους φόβους μου»

Ο Μιχάλης Σαράντης, σε πρόσφατη συνέντευξή του, μίλησε για το πως βίωσε την περίοδο της καραντίνας, για το αν η δημοσιότητα του άλλαξε τη ζωή, ενώ αποκάλυψε αν έχει φόβους.

Πώς βιώσατε την περίοδο της καραντίνας;

«Λίγο πριν από την καραντίνα νοσηλεύτηκα με ένα σοβαρό πρόβλημα που δεν είχε σχέση με τον κορονοϊό. Στις πρώτες ημέρες που επέστρεψα στο σπίτι βρήκα μια, καλή αφορμή για να ξεκουραστώ. Μετά, όμως, ένιωσα σαν θηρίο στο κλουβί. Από εκεί που δεν μου έφτανε η μέρα, βρέθηκα στην άλλη όχθη. Η ψυχολογία μου άλλαζε διαρκώς. Δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ και να διαβάσω για πολλή ώρα. Ακουγα μουσική, έπαιζα βιντεοπαιχνΐδια, έκανα βόλτες με το κορίτσι μου, έβλεπα καμιά ταινία, μίλαγα στα τηλέφωνα με τους φίλους μου και κάθε μέρα έβγαινα για τρέξιμο. Ζούμε μια περίοδο τεράστιας αλλαγής. Διακρίνω στα βλέμματα των ανθρώπων ότι αυτό το διάστημα τους τάραξε αρκετά. Πέθαναν χιλιάδες άνθρωποι από αυτή την αρρώστια και οι οικογένειες τους δεν μπορούσαν να πάνε να τους αποχαιρετήσουν ώστε να μην κολλήσουν. Αυτό που φάνηκε για ακόμη μία φορά είναι ότι στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο και μέσα σε μια νύχτα όλα μπορούν να αλλάξουν. Προσπαθώ, όμως, να είμαι αισιόδοξος. Σκέφτομαι πως είναι κάπως παρήγορο ότι το ζούμε όλοι μαζί, ταυτόχρονα, σε παγκόσμια κλίμακα».

Η δημοσιότητα πόσο έχει αλλάξει τη ζωή σας;

«Δεν νιώθω καθόλου ότι είμαι δήμο πρόσωπο. Υπάρχουν κάποιοι που με αναγνωρίζουν στον δρόμο, αλλά ως εκεί. Υπάρχουν και στιγμές βέβαια που εκεί που δεν το περιμένω έρχεται κάποιος από το πουθενά και μου μιλάει εκστασιασμένα για κάποια παράσταση ή για την ταινία. Δεν με ενδιαφέρει να με μάθει το πανελλήνιο για κάτι άλλο πέραν της δουλειάς μου. Εχει συμβεί μία φορά να δω παπαρατσικές φωτογραφίες με το κορίτσι μου σε μια εφημερίδα. Στην αρχή σοκαρίστηκα, αλλά λίγη ώρα μετά το ξεπέρασα. Η αξία ενός γεγονότος εξαρτάται από τη σημασία και το νόημα που του δίνεις εσύ. Δεν έχω καθόλου χρόνο να αναλωθώ σε τέτοιου είδους θέματα».

Εχετε φόβους;

«Εχω αρκετούς, αλλά έχω μάθει ναι αυτούς και να πατάω πολύ καλά στα πόδια μου. Δεν δίνω δικαίωμα να αντιληφθεί ο άλλος κάτι εάν δεν το θέλω εγώ. Δεν γίνομαι έρμαιο ούτε του φόβου ούτε της ανασφάλειας μου. Εχω μάθει όλο αυτό να με μετασχηματίζει σε αγρίμι καταλαβαίνω τίποτα. Από τον φόβο μπορεί να χτυπήσω κατά λάθος στον τοίχο, ας πούμε, μπορεί επίτηδες να πάρω φόρα και να μπω μέσα στον τοίχο. Να τον κάνω κομμάτια», είπε στο Έθνος.