Αλεξάνδρα Παλαιολόγου:«Δεν φοβάμαι τον θάνατο, την αρρώστια φοβάμαι»
Αλεξάνδρα Παλαιολόγου: «Θα ήθελα να φύγω ξαφνικά χωρίς να ταλαιπωρηθώ και χωρίς να ταλαιπωρήσω κανέναν»
Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου θεωρεί το θέατρο σπίτι της. Δηλαδή έναν τόπο οικείο, πολύτιμο, περιβεβλημένο με ιερότητα. Αλλωστε εκτός από πεδίο της επαγγελματικής δράσης της, το θέατρο είναι για εκείνη μια βαθιά ριζωμένη παιδική ανάμνηση, από εκείνες που τίποτα και κανείς δεν μπορεί να τις ξεριζώσει ή στρεβλώσει. Χάρη στους φιλότεχνους γονείς της, η ηθοποιός από παιδί απέκτησε θεατρική παιδεία, παρακολούθησε πληθώρα παραστάσεων μυήθηκε στο μπαλέτο και την όπερα.
Πώς περνάτε τη ζωή σας;
Ήρεμα, πολύ ήρεμα πλέον.
Έχετε ζήσει και πιο άγριες περιόδους;
Ε βέβαια! Δεν νομίζω ότι μπορείς να είσαι νέος και να κάνεις συντηρητική ζωή. Έχω ζήσει πολύ έντονα και νομίζω ότι καλά έκανα. Είμαι χορτασμένη από όλα . Οι εμπειρίες μου είναι αρκετές.
Τώρα, τι σας αρέσει να κάνετε;
Να βλέπω θέατρο, να παρακολουθώ ταινίες. Επίσης κάνω γιόγκα, ασχολούμαι με το ρείκι, έχω κάνει νευρογλωσσικό προγραμματισμό (NLP). Τέτοια πράγματα κάνω πλέον.
Φροντίζετε δηλαδή τον εαυτό σας.
Νομίζω ότι αυτό έρχεται σιγά-σιγά και σε βρίσκει, εννοώ η διάθεση για την αυτογνωσία. Ή μπορεί να μη σε βρει και ποτέ. Αν είσαι σκεπτόμενος άνθρωπος, όμως, δεν μπορείς να το αμελήσεις αυτό το κομμάτι, δεν μπορείς να μην μπεις στη σκέψη ποιος είμαι, τι γίνεται, τι θέση έχω μέσα στο σύμπαν. Έχουμε πολλά ερωτήματα οι άνθρωποι και πιστεύω ότι καλό είναι να tα λύνουμε.
Υπήρξε κάποιο σημαδιακό γεγονός που σας άλλαξε;
Δεν θα το έλεγα. Απλώς στα χρόνια της οικονομικής κρίσης αντί να κάνω κάτι εμπορικό που θα μου έφερνε χρήματα, αποφάσισα να κάνω πράγματα πιο κοντά στην ψυχή μου. Ηθελα να ψαχτώ διαφορετικά. Ήταν μεγάλο ρίσκο - και μάλιστα σε χρόνια δύσκολα. Ηθελα να κάνω ένα ψάξιμο άλλο. Και είμαι πολύ χαρούμενη γι' αυτό.
Δυσκολίες σε αυτή τη μετάβαση αντιμετωπίσατε προερχόμενη από τη λεγόμενη mainstream πλευρά;
Η ταμπέλα στην Ελλάδα είναι απαράδεκτη. Στο εξωτερικό είναι πολύ απενοχοποιημένα τα πράγματα. Ολοι κάνουν ό,τι θέλουν και δεν τους βάζει κανείς ταμπέλα. Επίσης, στην Ελλάδα τυποποιείσαι και δεν σε σκέφτονται για άλλα πράγματα από εκείνα που έχεις κάνει.
Σε τι άλλο είστε καλή εκτός από την υποκριτική;
Είμαι καλή φίλη.
Πώς το ορίζετε αυτό;
Θεωρώ τη φιλία ιερή. Έχω φίλους ζωής που πλέον είναι η ευρύτερη οικογένεια μου. Είμαι καλή φίλη γιατί είμαι πάντα πλάι στους ανθρώπους - και στις χαρές και στα δύσκολα τους.
Έχετε κάποια καθημερινή ρουτίνα που απολαμβάνετε με τον εαυτό σας;
Αυτό που κάνω κάθε μέρα με το που θα ανοίξω τα μάτια μου είναι να αρχίσω να ευγνωμονώ. Κάνω μια ευγνωμοσύνη που ξύπνησα, που σηκώθηκα, που έχω δουλειά, που μπορώ και πηγαίνω στη δουλειά μου, που είμαι δημιουργική. Αυτό είναι ένα τεράστιο ευχαριστώ.
Φοβάστε κάτι;
Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι. Την αρρώστια φοβάμαι. Γιατί πολλές φορές φέρνει τον άνθρωπο σε θέση αναξιοπρεπή. Θα ήθελα να φύγω ξαφνικά χωρίς να ταλαιπωρηθώ και χωρίς να ταλαιπωρήσω κανέναν.
Πώς σας φαντάζεστε στο μέλλον;
Ζωντανή και υγιή
Πηγή: Gala