Νικολέττα Βλαβιανού: Απέτρεψα την κόρη μου από το να γίνει ηθοποιός

Η Νικολέττα Βλαβιανού μίλησε σε εβδομαδιαίο περιοδικό για την κρίση που περνάει το επάγγελμά της εξαιτίας της επιδημίας του κορονοϊού.
Μεταξύ άλλων δήλωσε στο Λοιπόν πως απέτρεψε την κόρη της από το να γίνει ηθοποιός εξαιτίας της ανασφάλειας αλλά και της αναξιοκρατίας που υπάρχει στο επάγγελμα.

Πώς περνάει το καλοκαίρι για σένα;
Είναι ένα δραματικό καλοκαίρι, καθώς είχα κλείσει τρείς δουλειές και θα είχα ρεπό μόνο μια εβδομάδα, τον 15Αύγουστο.
Την άνοιξη θα έκανα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το έργο "Ο αχόρταγος", μετά είχα στο ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας με τον Κώστα Τσιάνο, επίσης 12 παραστάσεις με την "Ευθαλία του Γαλατά", όπως να κάνω κι ένα άλλο δικό μου έργο.
Όλα αυτά ακυρώθηκαν και τώρα έχουν μείνει δύο παραστάσεις, που ο Δήμος Αθηναίων μας έδωσε την ευκαιρία κι αγόρασε μια παράσταση, την "Ευθαλία", ενώ συζητάμε για 1-2 ακόμα, δηλαδή πολύ χαλαρά τα πράγματα.
Ελπίζω για το φθινόπωρο να πάνε όλα καλά, όπου θα είμαι στο έργο "Κι από Σμύρνη... Σαλονίκη", ενώ κάθε Δευτέρα και Τρίτη θα κάνω το "Ωραίες μέρες" του Μπέκετ, με τον Νίκο Καμτσή στο θέατρο 'Τόπος Αλλού", μέχρι μέσα Γενάρη κι από τηλεόραση θα κάνω το σίριαλ "Χαιρέτα μου τον πλάτανο" στην ΕΡΤ1.
Μπας και είμαστε τυχεροί και βγάλουμε τα "σπασμένα" του καλοκαιριού. Σε μας είναι σεζόν άνοιξη-καλοκαίρι, δηλαδή αυτή η ανεργία έχει πάει 7 μήνες, από τις 8 Μαρτίου που σταματήσαμε. Ασχολούμαι επίσης με τον "ΔΙΟΝΥΣΟ" και τα πνευματικά δικαιώματα.

Οικονομικά μπορείς ν' ανταπεξέλθεις;
Όχι βέβαια, γιατί αν σκεφτείς ότι ξεκίνησε το θέατρο 24 Οκτωβρίου, στην ουσία έχεις πληρωθεί 3,5 μήνες, πως είναι δυνατό, δεν είμαστε εφοπλιστές, μακάρι να ήμασταν...
Ο χώρος του θεάματος είναι πολύ πληγωμένος, όχι μόνο των ηθοποιών, αλλά εκεί φαίνεται ακόμα πιο πολύ. Ο τραγουδιστής κάτι μπορεί να κάνει, ο μουσικός επίσης, κάτι μπορεί να βγάλει, κάποιο μεροκάματο, όμως η παράσταση στα θέατρα χρειάζεται μια προετοιμασία, δε μπορείς να πας να δουλέψεις αύριο έτσι, άρα όταν διαλυθεί μια δουλειά, δεν ξαναγίνεται.

Θα ήθελες να είχες πολλά λεφτά;
Αμέ, πως δε θα ήθελα... Θα ήθελα να είχα πολλά λεφτά, να τα μοιράζομαι με τους φίλους μου και να χαίρομαι πιο άνετα τη ζωή.

Θα εξακολουθούσες να δουλεύεις τόσο ή θα έκανες επιλογή;
Όχι, δεν θα δούλευα τόσο, θα δούλευα πιο σποραδικά, δεν ξέρω αν θα ήμουν ηθοποιός, αν θα είχα ακόμα διατηρηθεί στο επάγγελμα αυτό.
Στις δύσκολες δουλειές, τις δικές μας, τις οποίες οι άλλοι βλέπουν ως εύκολες, των ηθοποιών ή των δημοσιογράφων, λόγω των προβεβλημένων επαγγελμάτων που έχουν δύσκολο περιβάλλον, το γύρω, κάτι που δεν το αντέχει εύκολα άνθρωπος.
Αν είχα χρήματα, μπορεί και να μην έκανα αυτή τη δουλειά, δεν θα καθόμουν, θα έκανα κάτι άλλο.
Είναι πολύ δύσκολες δουλειές, αν δεν έχεις οικονομικό back ground, που αν είχες δεν ξέρω αν έκανες αυτές τις δουλειές. Είναι ένας φαύλος κύκλος . Στην κόρη μου δεν το πρότεινα να γίνει ηθοποιός, παρόλο που έκανε για ηθοποιός, κι είναι πολύ καλή μάλιστα, αλλά ήμουν αποτρεπτική, όχι μόνο στη δική μου κόρη και σε άλλα παιδιά.

Απέτρεψες την κόρη σου, δεν ασχολείται πλέον με την υποκριτική;
Ασχολείται όσο μπορεί, την έβαλα να κάνει κι άλλα πράγματα.

Από φόβο, για τον βιοπορισμό της;
Όντως υπάρχει πρόβλημα, έχει δυσκολέψει πάρα πολύ το επάγγελμα, λόγω της πληθώρας των ηθοποιών, αλλά και λόγω της αναξιοκρατίας που δεν είναι μόνο στο δικό μας επάγγελμα, αλλά στα περισσότερα.
Σε μας πια αυτό είναι πολύ προβεβλημένο, το βλέπεις πλέον, "βγάζει μάτι" και βέβαια δεν ρωτάς το "γιατί" και το " τι", προσπαθείς να κρατήσεις την ψυχραιμία σου