Ελένη Γερασιμίδου: Μιλά για το μεγάλο ρίσκο που πήρε την εποχή του κορονοϊού

Η πετυχημένη ηθοποιός αναφέρθηκε στο φετινό - διαφορετικό καλοκαίρι, μιλώντας στη Ρενέ Σαραντινού και στο περιοδικό "Λοιπόν". Η Ελένη Γερασιμίδου πήρε το ρίσκο να ανοίξει το θέατρο το οποίο και της ανήκει, ακόμη και εάν μέσα σ' αυτό υπήρξαν 25 θεατές.

Πώς περνάει το καλοκαίρι για εσάς;

Κάνουμε το έργο «Μένουμε ταπί», κατά το «Μένουμε σπίτι», μια επιθεώρηση του Δημήτρη Χαλιώτη, στο θέατρο «Από Κοινού» και πηγαίνει πάρα πολύ καλά. Με όλα αυτά τα νέα, έχουμε ανησυχία, φοβόμαστε, υπάρχει αβεβαι­ότητα για το χειμώνα, για το πόσοι άνθρωποι θα επιτρέπεται να πάνε στο θέατρο. Τώρα είμαστε στην αυλή, με τους όρους που επιτρέπεται για τα περιορισμένα άτομα και τις προφυλάξεις. Ο κόσμος διασκεδάζει σκεπτόμενος κι όχι με σαχλαμάρες, ενθουσιάζονται όλοι. Υπάρχει μια τρομοκρατία... Σίγουρα πρέπει να προσέχουμε, αλλά δεν μπορούμε να μπούμε και στο γύψο... Είναι δύσκολη κατάσταση. Εμείς επιτρέπεται να έχουμε 37 άτομα κι έχουμε 35, πάλι λιγότερους, φροντίζουμε να μην υπερβούμε το όριο, ίσα ίσα το περιορίζουμε από μόνοι μας.

Στο οικονομικό κομμάτι μπορείτε ν' αντεπεξέλθετε;

Αποφασίσαμε να ανοίξουμε το θέατρο, ακόμα κι όταν η κάλυψη ήταν 40%, που ήταν 25 άτομα μέσα. Είπαμε ότι εμείς και με 25 άτομα θ' ανοίξουμε, θα τα βγάλουμε πέρα, δηλαδή να πληρώνουμε κανονικά τους ανθρώπους μας και τις υποχρε­ώσεις μας. Βοήθησαν τα πράγ­ματα κι η κάλυψη άνοιξε με περισσότερο κόσμο, στο 75% της χωρητικό­τητας. Πήγαμε καλά και τώρα έχουμε πάλι ενδιαφέρον, για να καταφέ­ρουμε να τε­λειώ­σουμε και να μην έχουμε χρέη. θέλουμε να είμαστε εντάξει με τις οικονο­μικές υποχρεώσεις.

-Οι ηθοποιοί μπορούν ν' αντεπε­ξέρχονται σωστά επιχειρηματικά όταν είναι εργοδότες συνα­δέλφων τους; Στους μεγάλους χώρους' «παίζονται» μεγάλα ποσά.

Αν ένας ηθοποιός σαν εμάς, που έχει κάποια ιδεολογία καλλιτεχνική, δεν αναφέρομαι σε στενά κομματικές ιδεολογίες και πολιτική στάση γενικότερη, φυσικά και δυσκολεύεται. Φέτος είμαστε για πρώτη φορά στις επιχορηγήσει του υπουργείου Πολιτισμού κι όχι με κάνα τρελό ποσό, έχουν πάρει πολλοί νεότεροι άνθρωποι περισσότερα χρήματα από εμάς. Δεν τα έχουμε πάρει ακόμη, γιατί υπάρχει ένα απίστευτο χαρτομάνι. Κάναμε μια ιδιαίτερη πρόταση για το ποντια­κό θέατρο και νομίζω ότι αυτό έπαιξε ρόλο κι όχι όλη η προηγούμενη θητεία. Δεν είμαστε χαϊδε­μένοι κανενός συστήματος.

Το ποίημα έχει και μοιράζεται μεταξύ ιδρυμάτων που έχουν μπει στο χώρο του πολιτισμού κι οι ίδιοι άνθρωποι, οι ίδιες παρέες, μοιράζονται σκηνοθεσίες, διευθυντιλίκια και τέτοια... Δεν χρειάζονται ονόματα, καθένας καταλαβαίνει τι λέμε. Εμείς παλεύουμε όχι για να κερδοσκοπήσουμε, πραγματικά, γιατί, ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση, ίσα- ίσα βγάζουμε τα έξοδα μας κι αυτό είναι για εμάς πολύ σπουδαίο, αυτή είναι η αλήθεια. Αν μπορούσαμε να βγά­ζουμε τα έξοδα μας, να μην κοροϊδέψουμε ιούς συναδέλφους και τους συνεργάτες μας, είμαστε πάρα πολύ καλά. Γύρω μας έχουμε και κάποιους αξιόλογους ανθρώπους, που μας πιστεύουν,μας δίνουν τη συμπαράσταση τους, την καλλι­τεχνική και την ηθική. Αυτά τα έχουμε κερδίσει βήμα βήμα.