Γερασιμίδου: «Έχω κουραστεί, πολλά χρόνια στην TV, πολλές ώρες το θέατρο»

Η γνωστή ηθοποιός έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό "Λοιπόν" και μίλησε, μεταξύ άλλων για την πορεία της μέσα από τον κόσμο της υποκριτικής, για την τηλεόραση αλλά και για όλα όσα έγιναν ή δεν έγιναν από εκείνα που είχε ονειρευτεί. Διαβάστε τι είπε...

- Πολλοί θεωρούν ότι τα χρήματα είναι μέρος της καταξίωσης.

Όχι βέβαια, η καταξίωση δεν έρχεται μέσα απ τα χρήματα. Εμείς δώσαμε όλη μας τη ζωή, γιατί βγάλαμε και χρήματα, από την τηλεόραση, από δουλειές που κάναμε, κοιτάξαμε να κάνουμε ένα σπίτι, το οποίο έγινε και με προσωπική δουλειά αλλά και με χρήματα που κερδίσαμε, τα κάναμε όλα μόνοι μας. Φτιάξαμε το θέατρο, εξ ολο­κλήρου, κι ακόμη προσθέτουμε, το οποίο είναι με ενοίκιο, δεν είναι δικό μας. Ακόμη κάνουμε ό,τι μπορούμε, με προσωπική δουλειά. Είμαστε πολύ περήφανοι για όλα αυτά, καταφέραμε να μη χρωστάμε πουθενά κι ελπίζω να μη βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να χρωστάμε. Έχουμε αποκτήσει ένα καινό που μας ακολουθεί πιστά.

- Στην τηλεόραση θα σας παρακολουθήσουμε τη χειμερινή σεζόν;

Ναι, θα πάω πάλι στη «Μουρμούρα», είμαι η «μαμά» του Βλαδίμηρου (Κυριακίδη), δεν είμαι μόνιμη, θα πάω κάποιες φορές. Καλύτερα έτσι, γιατί έχω κουραστεί, πολλά χρόνια στην τηλε­όραση, πολλές ώρες το θέατρο, το οποίο δεν έχω αφήσει ποτέ. Τώρα, που πάω στα 71 , έχω αντοχές, έχω δραστηριότητες, ανοίγω μέτωπα, αλλά μέχρι ενός σημείου. Πλέον δεν είναι για μένα να βρίσκομαι από το πρωί στην τηλεόραση και το βράδυ στο θέατρο και η ανταπόκριση δίνουν ζωή στον κόσμο και περισσότερη σ' εμάς.

- Καλλιτεχνικά σας συνέβη ό,τι ονειρευόσασταν;

Βεβαίως, και προ­σωπικά, οικογε­νειακά, γιατί όλοι είμαστε καλλιτέ­χνες ο άντρας και η κόρη μου, που κερδίζουμε τις εντυπώσεις συνέ­χεια. Δεν έχουμε χρησιμοποιήσει κανένα μέσο ποτέ, δεν προτείνουμε ο ένας τον άλλον σε δουλειές στην τηλεόραση. Δεν έχω προτείνει ποτέ το σύζυγο μου ούτε την κόρη μου. Αν μας προτείνουν μαζί, είτε με την Αγγελική είτε με τον Αντώνη, είναι καθαρά γιατί μας χρειάζο­νται, πολύ σπάνια όμως, πάρα πολύ...Όπως με τον Αντώνη στο «Εμείς κι εμείς»... Η Αγγελική σχεδόν καθόλου, μια φορά την κάλεσαν κι έπαιξε στα «Χρυσά Κορίτσια», που ήταν πολύ νεότερη. Είναι ικανοποιητικό να λένε στην Αγγελική ότι θα την δικαιώσει το θέατρο, με το οποίο ασχολείται ζεστά και πολλαπλά.

Η φετινή μας απόφαση, μετά την καραντίνα, είναι ηρωική... Χρησιμοποιώ κάποιες λέξεις χωρίς να ντρέπομαι κι ας έρθει κάποιος να μου πει ότι δεν είναι έτσι, καθώς κλείσανε και δεν κάνανε παραστάσεις μεγάλα θέατρα και μεγάλοι επιχειρηματίες, γιατί δεν μπορούν να κερδοσκοπήσουν, κι όχι ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Πάντα υπάρχει κόσμος που θέλει να πάει στο θέατρο, που είναι η πιο ασφαλής, σίγουρη και καλή διασκέδαση, που κράτησε τον κόσμο σε οριακές στιγμές όρθιο, γι' αυτό είμαι κι αντίθετη με την ψηφιοποίηση του θεάτρου, αυτή η κατεύθυνση είναι κεντρική. Μια τέχνη αρχαιότατη, αιώνων, ξαφνικά να γίνει μια άλλη, καθώς είναι άλλη τέχνη η τηλεόραση κι η βιντεο­σκόπηση, άλλο το σινεμά. Η σχέση του κοινού με τον ηθοποιό στο θέατρο δεν μπορεί ν' αντικατα­σταθεί, είναι άλλες δουλειές. Η άμεση αντίδραση και η ανταπόκριση, δίνουν ζωή στον κόσμο, αλλά και σε εμάς.