Θανάσης Τσαλταμπάσης: «Έχω παίξει σε παράσταση με 10 θεατές»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός μίλησε για την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί και για το αν πηγαίνει με τη ροή της εποχής.

Ο Σταμάτης Φασουλής, που σκηνοθετεί την παράσταση σας, είδαμε ότι έκανε τηλεόραση, συμμετέχοντας ως κριτική επιτροπή στο ψυχαγωγικό σόου, «Just the 2 of us».
«Όλοι φέρουμε την ποιότητα μας, πρέπει να προσέχουμε τις επιλογές μας, αλλά όταν σεβόμαστε αυτό που κάνουμε, όποιο και να είναι αυτό, μπορούμε να το κάνουμε καλά και να είμαστε αξιοπρεπέστατοι μέσα σε αυτό. Παλιά ήμουν πιο απόλυτος, πίστευα ότι ο ηθοποιός πρέπει να είναι ταγμένος στο θέατρο, μόνο εκεί, ή να κάνει μια ωραία σειρά, μυθοπλασία, αλλά οι εποχές και τα δεδομένα αλλάζουν, τις αφουγκράζομαι, κι αν τύχει κάτι άλλο, που είναι μέσα στο πλαίσιο της δουλειάς...

-Πηγαίνεις με τη ροή της εποχής;
«Αφουγκράζομαι την εποχή, πρέπει... Αυτό δεν σημαίνει απόλυτα ότι συμβιβάζομαι... Με τα κακώς κείμενα της δεν θέλω να συμβιβαστώ ποτέ. Χωρίς ν' αλλάζω και να κάνω εκπτώσεις στον εαυτό μου, να πορεύομαι μ' αυτή. Δεν έχω κάνει ποτέ έκπτωση σε κάτι κι έτσι θα κάνω πάντα.

-Καλή παράσταση θεωρείται εκείνη που γεμίζει καλλιτεχνικά τον ηθοποιό ή εκείνη που εμπορικά, εισπρακτικά, ανταποκρίνεται καλά;
«Εμένα μου αρέσουν και τα δύο. Αν κάνει$ κάτι κι έχεις κοπιάσει πάρα πολύ, κι εγώ θέλω να νιώθω πολύ καλά πάνω στη σκηνή, γιατί έχει υπάρξει φορά που δεν ένιωθα καλά κι έχω βγάλει πολύ καλά λεφτά, ίσω5 τα καλύτερα που έχω βγάλει, αλλά και στιγμές που βγάζω λιγότερα και νιώθω πολύ καλύτερα. Το να παίζω σε μια παράσταση που με κάνει να νιώθω καλά καλλιτεχνικά, αν δεν έχει ψυχή από κάτω, θα με «μαυρίσει», δεν θα νιώθω καλά».

-Το μικρότερο σύνολο κοινού που έχεις απευθυνθεί από σκηνής ποιο ήταν;
«Δεν έχω υπάρξει σε εμπορική αποτυχία, έχω υπάρξει σε μέτρια κατάσταση. Μια μέρα, που υπήρχαν προβλήματα στους δρόμους της Αθήνας, στο θέατρο είχαν έρθει 9-10 θεατές, κι όμως, ήταν από τις ωραιότερες παραστάσεις. Στην αρχή είχα πέσει πολύ ψυχολογικά, αλλά πήρα vibes που δεν μπορώ να τα περιγράψω».

-Πήρες τα ηνία της δουλειάς από πολύ νωρίς στα χέρια σου.
«Μπορεί να μην τελείωσα τη δραματική σχολή, βέβαια έκανα τα 2 από τα 3 χρόνια, στα οποία ήμουν απόλυτα προσηλωμένος. Οπωσδήποτε, κάποιος που θέλει ν' ακολουθήσει τη δουλειά αυτή, πρέπει να πάει σε δραματική σχολή. Εγώ είμαι μια ειδική περίπτωση, γιατί, από πάρα πολύ μικρός, ήμουν τυχερός που συνειδητοποίησα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός, οπότε μ' έναν τρόπο «σπουδάζω», από πολύ μικρός, μελετάω τα εκφραστικά μου μέσα, την ψυχή μου, το ηώ$ μπορώ επάνω στη σκηνή να τα μεταδώσω κι όχι μόνο να τα νιώθω εγώ, διαβάζω... Ήταν μια δουλειά που την έκανα ενστικτωδώς, πολύ πριν πάω στη δραματική, ήταν σαν να το έκανα μόνος μου. Η σπουδή δεν σταματάει, δεν έχω ένα ταλέντο κι αυτό περιφέρω, όλη τη μέρα ζω κι αναπνέω με τη δουλειά μου, προσπαθώ να βλέπω τα λάθη μου, ακόμα και σ' αυτά που κάνω στην τηλεόραση, στο σινεμά. Βλέπω τον εαυτό μου άπειρες φορές, τον κρίνω και τον καλυτερεύω, Δεν είναι τα ηνία για τα... ηνία, καθώς μεγαλώνοντας, ωριμάζοντας κι αποκτώντας εμπειρίες, έχοντας άποψη στο θέμα υποκριτική και θέατρο, οι συνθήκες να είναι όπως τις θέλω, δεν μπορώ να κάνω εύκολα εκπτώσεις στα θέλω μου. Όταν δεν έχω τα ηνία, πολλές φορές χρειάζεται να κάνω εκπτώσεις, αυτός είναι ο λόγος που πολλέ5 φορές θέλω να πάρω τα ηνία, για να κάνω το όνειρο μου ακριβώς όπως το φαντάζομαι, για την ουσία του πράγματος, όχι για να είμαι...».

-Στο έργο αυτό δεν έχεις τα ηνία...
«Δεν με πειράζει που αυτήν τη φορά δεν έχω τα ηνία κι είναι ο Σταμάτης Φασουλής το «τρίτο μάτι», που παρακολουθεί, έχουμε ασφάλεια μαζί του. Έχουμε ένα καταπληκτικό έργο, το «Αrt της Γιασμίνα Ρεζά, που είναι σαν να έχει γραφτεί από άντρες. Πρόκειται για την αντρική φιλία στο επίκεντρο, μ' αφορμή ένα λευκό πίνακα. Είμαι χαρούμενος για τη συνεργασία, γιατί επάνω στη σκηνή έχω τον Θανάση Κουρλαμπά και τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη», είπε στο Λοιπόν.