Mυρτώ Αλικάκη: «Χρειάζεται λίγη αμαρτία στη ζωή»

Ζορίστηκε περισσότερο με την οικονομική κρίση παρά με την πανδημία, όμως η περίοδος του lockdown την έκανε να εδραιώσει μέσα της αυτό που πρέσβευε θεωρητικά μέχρι πρότινος: ότι το επιφανειακό αίσθημα ευχαρίστησης που σου χαρίζει η κατανάλωση δεν έχει καμία σχέση με την αληθινή ευτυχία.

«Είμαι άνθρωπος που έχει καλή σχέση με το μέσα του, με τους ανθρώπους και τις απλές χαρές της ζωής. Επιβεβαίωσα όλο αυτό το διάστημα, λοιπόν, ότι δεν πρέπει να νιώθουμε ούτε για μια στιγμή παντοδύναμοι γιατί τα πάντα μπορεί να αλλάξουν από λεπτό σε λεπτό και πως είναι σημαντικό να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή της ζωής γιατί δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει από καμία άποψη. Πιστεύω πάρα πολύ στην τεράστια δύναμη του ανθρώπου. Δεν ξέρω αν μπορεί να αλλάξει στον βασικό πυρήνα της ύπαρξης του, αλλά νομίζω ότι μπορεί να κάνει απίστευτες βελτιωτικές κινήσεις θέτοντας υπό έναν σχετικό έλεγχο αυτά που τον βασανίζουν».

Η ίδια αποφάσισε να κάνει αυτές τις βελτιωτικές κινήσεις σχεδόν μία 20ετία πριν.

«Ημουν 27 χρόνων και τα τελευταία χρόνια είχαν συμβεί πολύ σημαντικά γεγονότα στη ζωή μου, μεταξύ των οποίων και κάποια πολύ οδυνηρά. Μέσα μου επικρατούσε ένα χάος το οποίο δεν μου επέτρεπε να ξεχωρίσω τα χλωρά από τα ξερά, με αποτέλεσμα να μην είμαι καλά, ενίοτε να κάνω κινήσεις που ούτε εγώ η ίδια τις καταλάβαινα - και κάπως έτσι σκέφτηκα ότι χρειάζομαι βοήθεια. Εκανα λοιπόν 7 χρόνια ψυχανάλυση - με μια μικρή διακοπή όταν γέννησα τον έναν μου γιο και μετά ξανάρχισα».

Η κουβέντα έρχεται στον διαλογισμό, στην αυτοβελτίωση και όλη αυτή την καταιγιστική τάση του wellness. «Διαλογισμό δεν έχω κάνει γιατί είμαι ένας αυθεντικά Δυτικός άνθρωπος. Είμαι ρεαλίστρια, ορθολογίστρια και απεχθάνομαι το να ακολουθεί κάποιος πιστά μια μόδα. Θεωρώ ότι πίσω απ' όλη αυτή την τάση του wellness κρύβεται ένα τρελό εμπόριο και δεν θέλω να πιάνομαι κορόιδο. Μου αρέσει από καθετί που υπάρχει γύρω μου, από κάτι παλιό ή από κάτι καινούριο, να επιλέγω εκείνα που μου ταιριάζουν. Φυσικά και μου αρέσει να γυμνάζομαι και να είμαι καλά, αλλά όπως θα φάω μια ωραία σαλάτα εξίσου ευχάριστα θα φάω κι ένα λιπαρό λουκάνικο. Δεν έχω γίνει ούτε vegan, ούτε vegeterian παρόλο που σέβομαι απολύτως τους ανθρώπους που είναι. Γενικά, νομίζω ότι χρειάζεται και λίγη αμαρτία στη ζωή. Δεν πιστεύω στην τελειότητα. Λειτουργεί λίγο αγχωτικά σ' εμένα».

Έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι έχει απιστήσει και έχει δεχτεί την απιστία, αλλά γενικότερα προτιμά να την απατούν γιατί έτσι παραμένει αθώα. Είναι άθρησκη, ίσως και άθεη, και διευκρινίζει: «Κάποιες από τις θρησκείες λένε υπέροχα πράγματα, τα οποία εφαρμόζω στη ζωή μου όπως μπορώ. Υπάρχουν όμως και πολλά που με ενοχλούν. Με ενοχλεί οτιδήποτε αποσκοπεί στο να στενέψει τους ορίζοντες. Με ενοχλεί ο φανατισμός. Το θέμα της πίστης είναι θέμα ανάγκης. Μια απολύτως σεβαστή ανάγκη που έχει να κάνει με το πόσο μικροί είμαστε μέσα στο σύμπαν και άλλα υπαρξιακά. Εγώ δεν νιώθω την ανάγκη να πιστέψω στον Θεό ή στην ύπαρξη άλλης ζωής για να ηρεμήσω. Το μόνο που γνωρίζω είναι αυτό που ζω σε αυτόν τον πλανήτη, αυτή τη δεδομένη στιγμή και αποσκοπώ να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ με αυτό. Δεν έχω ανάγκη ούτε το μάτι ούτε το χέρι του Θεού πάνω από το κεφάλι μου».

Ο μεγαλύτερος φόβος της είναι να έχει άσχημα γεράματα. Ονειρεύεται τη στιγμή που θα γίνει γιαγιά, ενώ οι δύο γιοι της έχουν απαλύνει τον όποιον φόβο για τη μοναξιά. Γυμνάζεται και είναι απόλυτα συμφιλιωμένη με τον χρόνο που περνά. Στιγμιαία κατά καιρούς πέρασε από το μυαλό της το «πήραμε τη ζωή μας λάθος», όμως τελικά κατέληξε ότι δεν της αρέσει να μετανιώνει αλλά προτιμά να διαχειρίζεται τα λάθη της. Αυτό τον καιρό συζητά για μια εβδομαδιαία σειρά και δεν θα έλεγε όχι να παρουσιάσει κάτι στην τηλεόραση -το έχει κάνει εξάλλου στο παρελθόν-, αλλά δεν είναι κάτι που κυνηγά. «Γενικά δεν κυνηγώ και ενώ είμαι πάρα πολλά χρόνια σε αυτόν τον χώρο, είμαι λίγο στον κόσμο μου. Δεν γνωρίζω κόσμο στα κανάλια. Δεν γνωρίζω ποιος είναι πού. Είμαι αλλού νυχτωμένη. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι αν κατάφερα όλα όσα κατάφερα χωρίς ίχνος δημοσίων σχέσεων, ε, μια χαρά τα έχω πάει», είπε στο Gala.