Σμαράγδα Καρύδη: "Σιγουρεύτηκα γι' αυτό που πάντα γνώριζα"

H Σμαράγδα Καρύδη είναι μια κατηγορία από μόνη της, που καταφέρνει με μοναδικό τρόπο και ελάχιστη προσπάθεια, όπως ισχυρίζεται, να είναι στην πρώτη γραμμή και πάντα περιζήτητη.

Τι κάνει τώρα ή μάλλον τι έκανε πριν; «Ερχομαι έπειτα από μια περίοδο που κάθισα πολύ, αλλά πάρα πολύ. Μετά την καραντίνα, που βρισκόμουν δύο μήνες στο σπίτι μου στην Αθήνα, με το που άνοιξαν τα λιμάνια, πήρα το πλοίο και πήγα στο σπίτι μου στην Αίγινα. Και εκεί κάθισα συνεχόμενα για τρεις μήνες. Κάτι που δεν έχω κάνει ποτέ 12 χρόνια που έχω αυτό το σπίτι. Αν βαρέθηκα; Το αντίθετο. Μου άρεσε πολύ, σε σημείο που δεν ήθελα καθόλου να ξεκινήσω καμία δουλειά. Ήμουν εκεί και ιδανικά θα ήθελα να μείνω εκεί, έτσι όπως ήμουν, για άλλα δύο χρόνια, με τους ανθρώπους που με επισκέπτονταν και με τον εαυτό μου».

Πολλοί βαριούνται να κάθονται τόσο πολύ και ειδικά με τον εαυτό τους. «Δεν μπορείς να βαρεθείς τον εαυτό σου. Αυτόν θα κουβαλάει ο καθένας μας συνέχεια. Ήμουν στη φύση, έβλεπα τη θάλασσα, τον ουρανό, τι άλλο να ζητήσω; Υπήρχε μια αίσθηση γαλήνης, πληρότητας, ξεγνοιασιάς». Εκτός από αυτά, είναι και πολύ πιο αδύνατη από πέρσι. «Αυτό το καλοκαίρι πρόσεξα πολύ τη διατροφή μου και έκανα γυμναστική στην Αίγινα. Όχι στην καραντίνα, που είχα πει. Για την ακρίβεια, στην καραντίνα δεν μου βγήκε τίποτα δημιουργικό και καλό. Έβλεπα μόνο Ειδήσεις. Αλλά στο νησί βρήκα μια καλή γυμνάστρια, την Ευαγγελία, που μου έκανε κάθε μέρα και κάτι άλλο. Αεροβική, πιλάτες, ΤRΧ, γιόγκα και έτσι δεν γινόταν βαρετό. Ήταν μια περίοδος πιο ήρεμη, πιο αναγνωριστική για μένα».

Tι ανακάλυψε για την ίδια εκείνη την περίοδο; «Δεν ανακάλυψα κάτι καινούργιο. Απλώς σιγουρεύτηκα γι' αυτό που πάντα γνώριζα. Ποιο είναι αυτό; Ότι μπορεί εμείς να κάνουμε σχέδια και από την άλλη όλα μπορούν να ανατραπούν ανά πάσα στιγμή. Και αυτό φυσικά να είναι εντάξει και φυσιολογικό. Η αίσθηση του προσωρινού έχει αυξηθεί σε όλους μέσα μας. Και αυτό έχει μια ανασφάλεια, αλλά κρύβει και κάτι συναρπαστικό, κάτι περίεργα γοητευτικό. Η αλλαγή και πώς αυτή αναπάντεχα έρχεται και εσύ θα πρέπει να την αντιμετωπίζεις και να ανακαλύπτεις νέα πράγματα για σένα, τις αντοχές σου, τα όρια σου. Πολλές φορές αισθάνεσαι ότι το να αλλάζεις είναι πολύ καλύτερο. Δηλαδή, αυτό που βιώνεις είναι προτιμότερο και πιο συναρπαστικό από αυτό που είχες φανταστεί ή είχες προγραμματίσει. Σαν να αναθεωρείς τα πράγματα».

«Τι έμαθα; Πως επειδή είναι όλα ρευστά, πρέπει να απλοποιούμε τη ζωή μας και να μην τρελαινόμαστε. Πρέπει καθένας από εμάς να μη μεγαλοποιεί τις όποιες αναποδιές, τα ψιλοπράγματα, τα καθημερινά, και να μην τρελαίνεται. Από την άλλη, πάντα προσπαθούσα να μη μεγαλοποιώ τις καταστάσεις και να μην πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό -τώρα όλο και πιο πολύ. Τι μου έλειψε στην καραντίνα; Η Θάλασσα. Ηθελα μόνο να κολυμπήσω. Σαφώς εκτιμώ πολύ το γεγονός ότι δεν εξαρτιόμουν από το μεροκάματο. Κάποιοι άνθρωποι δεν είχαν αυτή την πολυτέλεια και το σέβομαι. Απλώς εγώ μπορούσα να καθίσω και το είδα σαν μια ευκαιρία για ξεκούραση. Και χωρίς ενοχές, γιατί δεν το επέλεξα εγώ. Όλος ο πλανήτης αναγκάστηκε να μείνει σε κατάσταση αναμονής».

Είναι ενοχική; «Όχι, δεν είμαι ιδιαίτερα ενοχικός άνθρωπος, ίσως γιατί δεν έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Ο πολύ ενοχικός άνθρωπος είναι και εγωκεντρικός. Θεωρεί ότι φταίει για τα πάντα, ότι είναι το κέντρο του κόσμου. Εγώ δεν θεωρώ ότι φταίω για όλα. Μπορεί να έχω μετανιώσει για κάποιες επιλογές, για μια κουβέντα παραπάνω που μπορεί να έχω πει, αλλά όλα σε φυσιολογικά πλαίσια. Ενοχική όμως για τα πάντα δεν είμαι. Δεν είμαι ο Ιησούς Χριστός να κουβαλάω όλες τις αμαρτίες του κόσμου». Θέμα ο εγωκεντρισμός. Τον συναντούμε σε όλα τα επαγγέλματα και σε όλους τους ανθρώπους, αλλά στους ηθοποιούς υπάρχει σε μεγαλύτερη δόση. Ακόμη και για αυτό η Σμαράγδα έχει εξήγηση: «Το συναντάς συχνά σε εμάς, γιατί μας απασχολεί πολύ περισσότερο ο εαυτός μας. Και αυτό γιατί το προϊόν είμαστε εμείς. Αυτό που παράγουμε. Η εικόνα μας βγαίνει μπροστά και εκεί μπερδεύεται λίγο το πράγμα. Εύκολα μπορείς να νιώσεις ότι είσαι το κέντρο του κόσμου. Σαφώς πρέπει να έχεις αυτοπεποίθηση, γιατί πρέπει να παίρνεις αποφάσεις, αλλά μέχρι τον βαθμό που δεν σε τρελαίνει. Να μη θεωρείς τον εαυτό σου αξιοθέατο. Η αυτοπεποίθηση είναι προτέρημα, αλλά εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε ελάττωμα. Κάθε προτέρημα μπορεί να γίνει ελάττωμα και ισχύει κι αντίστροφα. Αναλόγως πώς το χρησιμοποιείς», είπε στο Down Town.