Δημήτρης Παπαδάκης: «Ένα μεγάλο μέρος του Ατσαλάκη στο "Έλα στη θέση μου" είναι ο πατέρας μου»
Γεμάτος με τη λάμψη και την αρχοντιά ενός γνήσιου Κρητικού ο Δημήτρης Παπαδάκης, άνοιξε την καρδιά του και μίλησε για όλα στο Gossip-tv.
Χαρούμενος και ευγνώμων για τη φετινή του συνεργασία στην επιτυχημένη σειρά του Alpha «Έλα στη θέση μου» ο τηλεοπτικός Ατσαλάκης, ξεδίπλωσε άγνωστες πτυχές της ζωής του. Μίλησε για τον μοναδικό του ρόλο στη σειρά, την προσωπική του ζωή ενώ μας αφιέρωσε και μια καταπληκτική μαντινάδα!
Γεννημένος στο Κέιπ Τάουν, με καταγωγή από τα Ζωνιανά και μεγαλωμένος στον στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης, ο Δημήτρης Παπαδάκης ήρθε και «κούμπωσε» με τον γνήσιο Ατσαλάκη που καθημερινά μας χαρίζει μοναδικές στιγμές γέλιου.
- Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια στο νησί;
«Πέρασα ωραία και διαφορετικά σε σύγκριση με τα τωρινά χρόνια, που περνάνε τα παιδιά. Μεγάλωσα σε μια παραλιακή πόλη, η πρώτη μου γειτονιά ήταν δίπλα στην παραλία το 1990 που ο τουρισμός άνθιζε στον Άγιο Νικόλαο και η καθημερινότητα μου ήταν ένα ατέλειωτο πάρτι, δεν καθόμουν καθόλου στο σπίτι. Να φανταστείς ήμουν και το πρώτο παιδί της γειτονιάς, όποτε ήμουν και η μασκότ της γειτονιάς»
Ο Ατσαλάκης ήταν για μένα μεγάλη ευλογία αυτή την περίοδο
- Ταμάμ λοιπόν ο ρόλος του Κρητικού Ατσαλάκη γιατί όπως έχουμε δει το έχεις πολύ και με τη διάλεκτο.
«Η αλήθεια είναι πως ο Ατσαλάκης ήταν για μένα μεγάλη ευλογία αυτή την περίοδο. Διότι αφενός περίμενα πολλά χρόνια να κάνω κωμωδία, εδώ και δέκα χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά, ονειρευόμουν να κάνω κωμωδία και πέρσι που μου έγινε η πρόταση για αυτόν τον ρόλο μου είχαν ξεκαθαρίσει πως θα είναι μόνο για δέκα επεισόδια, τον δέχτηκα με κλειστά τα μάτια. Επειδή γνώριζα την παραγωγή, γνώριζα και τον Βασιλειάδη, ήξερα πως ήταν παραγωγή Καραγιάννης, ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς και έτσι πήγα με κλειστά τα μάτια. Όταν μου πρότειναν να γίνει μόνιμος ο ρόλος, επειδή τους άρεσε, έπεσα από τα σύννεφα. Ήταν η μεγαλύτερη χαρά που έχω λάβει τα τελευταία χρόνια»
- Ποιος είναι λοιπόν ο Κρητικός Ατσαλάκης; Πες μου δυο λόγια;
«Οι κωμικοί ρόλοι του Έλα στη θέση μου, είναι πολύ ιδιαίτεροι και πολύ χαρακτηριστικοί ρόλοι, όπως ο Ζούβας, η Σύλβια, έκατσα και μάζεψα όλες εκείνες τις έντονες εμπειρίες που είχα από την Κρήτη. Οτιδήποτε ξεχωριστό είχα παρατηρήσει τα χρόνια που ζούσα στην Κρήτη ή οτιδήποτε που έκανε εντύπωση και ήταν αρκετά κωμικοφανές, μέσα στην ειλικρίνεια των ανθρώπων που για κάποιον Αθηναίο ή κάποιον μη Κρητικό είναι αρκετά αστείο. Όλα αυτά τα μικρά, η υπερβολή, το νεύρο, ο τσαμπουκάς… τα συγκέντρωσα και τα έβαλα στον Ατσαλάκη»
- Η σειρά παίζεται φέτος για πέμπτη σεζόν και κάθε αρχή νέας τηλεοπτικής χρονιάς βλέπουμε νέες προσθήκες. Θεωρείς ότι αυτό ανανεώνει λίγο τη σειρά;
«Σαφώς. Διότι σε ένα καθημερινό σίριαλ εκ των πραγμάτων η βασική ιστορία της σειράς έχει ξεδιπλωθεί, έχει ολοκληρωθεί και για να συνεχιστεί πρέπει να ανοίξουν καινούργιοι κύκλοι. Μέσα σε κάθε νέα αρχή σαφώς και πρέπει να υπάρχουν καινούργια άτομα. Από τη μια για να υπάρχει και εναλλαγή σε αυτό που βλέπει το κοινό και από την άλλη πάντα τα νέα πρόσωπα φέρνουν άλλη ενέργεια, διαφορετική αντίληψη και πολλές φορές δίνουν και τροφή στους ίδιους τους σεναριογράφους να πάνε παρακάτω το σενάριο. Υπάρχει μια αλληλεπίδραση. Εγώ ας πούμε όταν πήρα τον ρόλο, έκανα κάποιες προσθήκες ώστε να του δώσω επίπεδα, είχε έτσι κι αλλιώς αλλά πρόσθεσα κάποια τερτίπια, τα οποία τους άρεσαν και συνεχίσαμε»
«Αρκετά. Η ουσία της δουλειάς μας είναι ειλικρίνεια διότι το να υποδυθείς κάτι το οποίο δεν μπορείς να υποστηρίξεις απόλυτα και απλώς να το διεκπεραιώσεις, το κοινό το αντιλαμβάνεται κατά κάποιο τρόπο. Όταν όμως γίνεται βιωματικό, ακόμη κι αν δεν το έχεις βιώσει αλλά να το δημιουργήσεις μέσα στη φαντασία σου, να το κάνεις έναν βίωμα τότε γίνεται ειλικρινές και νομίζω αρέσει και στο κοινό. Ένα μεγάλο μέρος του Ατσαλάκη είναι ο πατέρας μου. Αρκετά στοιχεία του πατέρα μου και αρκετές εκφράσεις που χρησιμοποιούσε, τις έχω εντάξει στον Ατσαλάκη»
- Με ποιους έχεις έρθει πιο κοντά;
«Θα μπορούσα να σου πω με όλους λίγο πολύ αλλά με τον Αναστάση Κολοβό πάμε πίσω χρόνια. Έχουμε παρελθόν... (γελάει). Είναι από τους αγαπημένους μου ανθρώπους του χώρου, είναι από τα παιδιά που πραγματικά εκτιμώ και είναι αξιόλογος, δουλευταράς και πάνω από όλα καλό παιδί. Ακόμη και οι συνεργασίες κάποια στιγμή λήγουν, όμως αυτό που μένει είναι οι άνθρωποι και οι σχέσεις»
- Πώς είναι τα γυρίσματα λόγω κορονοϊού;
«Όλα είναι θέμα συνήθειας. Για εμάς έχει γίνει μια κανονικότητα και την απολαμβάνουμε. Κάνουμε τα τεστ, κρατάμε αυστηρά να μέτρα προστασίας, όμως αυτά πλέον και επειδή είμαστε και ηθοποιοί, μας έχουν γίνει βίωμα»
Υπέροχες backstage στιγμές
Υπέροχες backstage στιγμές
Υπέροχες backstage στιγμές
Υπέροχες backstage στιγμές
- Πώς βλέπεις αυτό το τόσο μεγάλο άνοιγμα της μυθοπλασίας;
«Προσωπικά χαίρομαι πολύ που γίνονται τόσο ωραίες δουλειές διότι η δική μου φιλοσοφία είναι να μπορούμε να εργαζόμαστε όλοι. Σε κάποια τηλεοπτική παραγωγή δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί που φαίνονται. Υπάρχουν άλλες 100 οικογένειες πίσω από κάθε παραγωγή. Όσες περισσότερες παραγωγές γίνονται τόσο το καλύτερο για όλους μας. Σαφώς και μέσα στην πάροδο που χρόνου έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα και πολλά δεδομένα στην τηλεόραση. Πρώτα από όλα στο οικονομικό σκέλος. Τώρα έχουν αλλάξει πολύ τα δεδομένα όμως παρ’ όλα αυτά αυτή η επάνοδος της μυθοπλασίας, νομίζω συνδυάζεται και με την ανάγκη του κόσμου που προήλθε και από τον Covid. Διότι μέσα στην καραντίνα είδαμε πως η πραγματική μας παρέα εκτός των ανθρώπων που είχαμε δίπλα μας, ήταν η τηλεόραση. Έχουμε την ανάγκη να ξεχαστούμε λιγάκι, να μπούμε σε μια διαδικασία της φαντασίας και να ηρεμήσουμε από τη δική μας -μην το κρύβουμε- θλιβερή πραγματικότητα. Έχουμε την ανάγκη να ξεφύγουμε»
- Έκανες το τηλεοπτικό σου ντεμπούτο τη σεζόν 2011-2012 στην δραματική σειρά του Δημήτρη Αρβανίτη, Κλεμμένα όνειρα, έχοντας έναν από τους βασικούς ρόλους. Τι αποκόμισες από αυτή την τόσο σπουδαία συνεργασία;
«Αυτή η σειρά ήταν φαινόμενο και όντως στην απήχηση ήταν ανάλογη με τις Άγριες Μέλισσες σήμερα. Ήταν μια πλούσια περίοδος, είχε και πολλές δυσκολίες αλλά και πολλές χαρές. Οι δυσκολίες γιατί ήμουν τότε στο δεύτερο έτος της σχολής, πολύ ψαρωμένος. Ήταν η πρώτη μου επαφή με κάμερες, τηλεοπτικά στούντιο, με ταχύτητες και ρυθμούς ενός καθημερινού σίριαλ. Έπεσα ξαφνικά στα βαθιά. Αυτή τη στιγμή κοιτάζοντας πίσω, βλέπω ότι η ερμηνεία μου δεν είναι αυτή που θα ήθελα να είναι τώρα μέσα από την εμπειρία που έχω πλέον. Αυτά όμως που έχω αποκομίσει νομίζω είναι παραπάνω από το 60% της τεχνογνωσίας μου όσον αφορά στο επάγγελμα. Δηλαδή αυτά μου έμαθε τότε ο Αρβανίτης με τον δικό του τρόπο κι αυτά που αποκόμισα μέσα από αυτή την συνεργασία με έκαναν πολύ καλύτερο ηθοποιό. Νιώθω τυχερός που κατάφερα να ενταχθώ σε αυτό το επάγγελμα μέσα στη μετάβαση της οικονομικής κρίσης. Μπήκα στα Κλεμμένα όνειρα που ακόμη οι παραγωγές ήταν πλούσιες και υπήρχε η προσδοκία να δημιουργήσουν κάτι σπουδαίο κι εγώ νιώθω ευλογημένος που ήμουν εκεί»
- Προσωπικά; Πώς είσαι αυτό το διάστημα;
«Μετά την καραντίνα και με τα μέτρα δεν έχω βγει καθόλου. Είμαι σπίτι, δουλειά»
«Μου έχει περάσει από το μυαλό αυτό το ενδεχόμενο εδώ και χρόνια. Έχει χτυπήσει το καμπανάκι, θέλω να κάνω οικογένεια. Εμβαθύνοντας βλέπω και μια πραγματικότητα μέσα μου όσον αφορά αυτή την ανάγκη. Τώρα έχω μπει σε μια διαδικασία που ακόμη το θέλω, δεν βιάζω καταστάσεις, περιμένω πραγματικά να έρθει αυτός ο άνθρωπος που θα κουμπώσουμε όμορφα και απλά. Γιατί πιστεύω πως οι σχέσεις ζωής είναι αυτές που θα μπορέσεις να κουμπώσεις με κάποιον απλά χωρίς πολλά τερτίπια»
- Έχεις σκεφτεί ένα νέο ενδεχόμενο lockdown; Είσαι προετοιμασμένος;
«Το έχω σκεφτεί. Προσωπικά στο πρώτο lockdown πέρασα πολύ καλά. Ήταν μια περίοδος βαθιάς ενδοσκόπησης, μια περίοδος που παρέμεινα δραστήριος. Δεν με πήρε από κάτω. Τα τελευταία δυο χρόνια παράλληλα με το επάγγελμα μου σπουδάζω ψυχοθεραπεία. Είχα την ευκαιρία λοιπόν να κάνω και την προσωπική μου ενδοσκόπηση και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μετά από 17 χρόνια έμενα και πάλι με τους γονείς μου, ήταν μια πλούσια εμπειρία. Ήρθαμε κοντά με τους δικούς μας ανθρώπους και όσο άντεχε ο καθένας με τον ίδιο του τον εαυτό. Όταν μένω μόνος μου εκ των πράγματων έρχομαι πιο κοντά με τον εαυτό μου»
- Η πανδημία έχει «χτυπήσει» ιδιαίτερα εσάς τους καλλιτέχνες. Μεγάλο επίσης πλήγμα γενικά για το κομμάτι του πολιτισμού;
«Η πληγή στην τέχνη και στον πολιτισμό είναι τεράστια, μπορεί κάποιοι να πουν πως σε αυτή τη φάση της ζωής μας ο κινηματογράφος, οι συναυλίες, το θέατρο είναι πολυτέλεια, όμως βλέπουμε πως τα μέτρα είναι κάπως άνισα και άδικα. Δεν είμαι ο ειδικός, όμως το ίδιο το κράτος θα πρέπει να λάβει τα κατάλληλα μέτρα υποστήριξης ανθρώπων. Ζούμε από αυτό. Έχουμε δει και συνάδελφους οι οποίοι ήταν και στα συσσίτια και αυτό ήταν θλιβερό»
- Ετοιμάζεις κάτι θεατρικά;
«Όχι, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Δεν έτυχε και είναι δύσκολη η συγκυρία. Πέραν τούτου, επειδή τα τελευταία χρόνια δούλευα κυρίως στην Κύπρο δεν ήμουν "διαθέσιμος" για μια θεατρική παραγωγή. Το θέλω όμως πολύ. Θέλω να μου δοθεί η ευκαιρία να κάνω κάτι και να συνεργαστώ με ανθρώπους που θαυμάζω στο χώρο», είπε ενώ ως γνήσιος Κρητικός μας αφιέρωσε και μια μαντινάδα
«Βρείτε μου έναν άνθρωπο να τα ΄χει λύσει όλα γιατί εγώ τα έχω άλυτα μα δε με νοιάζει κιόλα»