Ανίτα Μπραντ: «Υπήρξαν γυναίκες που με έκαναν να νιώσω αποτυχημένη»

Ο λόγος για την Ανίτα Μπραντ.

Η γλυκιά μανούλα μίλησε στο περιοδικό Gala τόσο για τις αλλαγές που έφερε στη ζωή της ο ερχομός του γιου της, όσο και για δυσκολίες που μέχρι σήμερα έχει βιώσει.

«Δεν υπάρχει αυτό που ζούμε με τον Χάρη! Το μωρό είναι ένα όνειρο. Η αλήθεια είναι ότι θέλαμε πολύ να έρθει στη ζωή μας και τώρα το απολαμβάνουμε στο 100%. Ο μικρός κοιμάται μαζί μας και είναι συνέχεια με εμάς ακόμα και στη δουλειά. Είναι ό,τι πιο ωραίο μας έχει συμβεί, αλλά αν θέλω να είμαι ειλικρινής, πρέπει να πω ότι πέρα από τα ωραία και ειδυλλιακά υπάρχει απίστευτη κούραση και πολύ ξενύχτι. Όσο και να μου το έλεγαν φίλες και γνωστές μου, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αυτό το πλάσμα σε χρειάζεται 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα. Για τη μητέρα αυτό είναι εξοντωτικό.

Υπήρξαν μέρες που πραγματικά νόμιζα ότι θα καταρρεύσω. Ειδικά στην αρχή που έκλαιγε και δεν ήξερα τι μπορεί να έφταιγε: Τώρα που μεγαλώνει σιγά-σιγά και γνωριζόμαστε καλύτερα είναι πιο ήρεμα τα πράγματα», εξηγεί μιλώντας στο Gala και αναφέρεται με θαυμασμό στις γυναίκες που μεγαλώνουν παιδιά ενώ παράλληλα δουλεύουν και δεν έχουν βοήθεια:

«Εγώ έχω την πολυτέλεια η δουλειά μου να μου επιτρέπει να προσαρμόζω το πρόγραμμα μου ανάλογα με τις ανάγκες του μωρού. Παράλληλα έχω τη μητέρα μου κοντά μου, παρόλο που τόσο εγώ όσο και ο Χάρης θέλουμε να ασχολούμαστε εμείς με το μωρό».

Μιλά χωρίς περιστροφές για το πόσο αποτελεί ταμπού, ακόμα και στις μέρες μας, να μιλά μια γυναίκα ανοιχτά για την κούραση που έχει ο ερχομός ενός μωρού:

«Όλοι λένε μόνο τα ωραία, δεν υπάρχει η ευτυχία που νιώθεις, αλλά θα θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεν υπάρχει και η κούραση. Γιατί είναι ντροπή να το λέμε; Δεν έχω βιώσει επιλόχειο κατάθλιψη, αλλά στην αρχή είχα στιγμές που ένιωθα ότι δεν αντέχω άλλο και ξεσπούσα σε κλάματα ή έλεγα στον Χάρη "πάρε το μωρό γιατί δεν μπορώ άλλο", κάτι που οφειλόταν καθαρά στις ορμόνες και την εξάντληση. Είναι απίστευτη η αλλαγή στο σώμα και στην ψυχολογία μιας γυναίκας.

Δεν παύεις να είσαι 24 ώρες με ένα πλάσμα που θα κλαίει, θα θέλει αγκαλιά, θα θηλάζει. Γιατί είναι ταμπού να πεις ότι θέλεις να μείνεις για λίγο μόνη; Υπάρχει μια πίεση από την κοινωνία ότι δεν επιτρέπεται να γκρινιάζεις, ενώ σε κάνουν να νιώθεις ένοχη ακόμα και γιατί δεν έχεις αρκετό γάλα και αναγκάζεσαι να δίνεις συμπλήρωμα.

Θυμάμαι όταν είπα σε μια συζήτηση ότι θα δώσω συμπλήρωμα, υπήρξαν γυναίκες που με έκαναν να νιώσω ένοχη. Ότι το κάνω για την ευκολία μου. Έκλαιγα και ένιωθα αποτυχημένη γιατί δεν έφτανε το γάλα μου, γιατί δεν ήμουν άξια να προσφέρω στο μωρό μου αυτό που ήθελε. Αντί να με στηρίξουν με έκαναν να νιώθω ακόμη πιο ένοχη», καταλήγει.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 5 PHOTOS