Ελένη Ανουσάκη: Αποκαλύπτει τον ηθοποιό που την έβγαλε στον κινηματογράφο

«Είναι μια παράξενη εποχή, ζούμε μια τραγική, παράξενη και όμορφη εποχή...Αναμετριόμαστε καθημερινά με τον εαυτό μας και αυτό είναι το σπουδαίο, το μεγάλο», θα αναφέρει για την εποχή που ζούμε, μιλώντας στο "Λοιπόν"

Αλήθεια, από πού ξεκίνησαν όλα;

«Ο ελληνικός κινηματογράφος δεν ήρθε στη ζωή μου σαν δουλειά, ήταν ένα κομμάτι του εαυτού μου, της οικογένειας μου, της ύπαρξης μου και της ζωής μου».

Κόρη της μεγάλης ηθοποιού Μαλαίνας Ανουσάκη και του τενόρου της Λυρικής σκηνής, Ευάγγελου Ανουσάκη: «Δεν θυμάμαι τη ζωή μου χωρίς μεγάλους σκηνοθέτες δίπλα, όχι σε εμένα, στη μητέρα μου την Μαλαίνα Ανουσάκη, η οποία διέπρεψε όχι μόνο στην αρχαία τραγωδία αλλά και στο ελεύθερο θέατρο και πάνω από όλα την αγάπη που είχαν όλοι στη μητέρα μου για την προσφορά της στα κοινά».

Ο θάνατος του πατέρα της υπήρξε ορόσημο μιας νέας, περίεργης αρχής στη ζωή της: «Ο κινηματογράφος διέσωσε όταν πέθανε ο πατέρας μου τη ζωή μας, καθώς π μητέρα μου χήρεψε σε ηλικία 40 ετών και τότε ξεκίνησε να δουλεύει. Φυσικά είχαμε μια σπουδαία οικογένεια που ο ένας βοηθούσε τον άλλον, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στις ανάγκες που έχει ένα παιδί και πάνω από όλα στις ανάγκες που έχει ως άνθρωπος».

Τον πρώτο της ρόλο τον «έχασε» λόγω ηλικίας: «Στα 15 μου, ήρθε ο Βασίλης Γεωργιάδης στο σπίτι και όταν είδε ότι είμαι τόσο μικρή, δεν με πήρε».

Για έναν τελείως διαφορετικό λόγο, όμως, δεν έπαιξε στην επόμενη ταινία: «Ο Δημήτρης Χορν, που ήταν ένας άνθρωπος δικός μου, με φώναξε για το πρώτο μου δοκιμαστικό. Το έκανα το 1960 για την ταινία "Αλίμονο στους νέους", με ζήλεψε τότε κάποια και δεν με ήθελε».

Παρόλα αυτά μπήκε σχεδόν παιδί στη σχολή: «Μπήκα στα 16 μου στο Εθνικό, σαν εξαιρετικό ταλέντο. Τότε επιτρεπόταν πριν τελειώσεις το σχολείο να παίξεις στο θέατρο, έπρεπε να δώσεις σε μια επιτροπή του υπουργείου Πολιτισμού και τι έλεγε αυτή η επιτροπή; Όχι ότι είσαι καλός ηθοποιός αλλά ότι μπορείς να παρακολουθήσεις τη δραματική σχολή. Όταν έδωσα σε αυτή την επιτροπή στο θέατρο Ρεξ, ήταν εκεί ο Καλλέργης και ο Στρατηγός, οι οποίοι με ρώτησαν ακόμα μέχρι και το όνομα μου και το αναφέρω αυτό γιατί ο Καλλέργης ήταν προσωπικός φίλος της μητέρας μου, ήταν σαν αδερφός της και ενώ ήξερε το όνομα μου και ήμουν η κόρη της Μαλαίνας, και για να είμαστε όλοι σε μια ευθεία γραμμή είπε: "Το όνομα σας παρακαλώ" και εγώ έμεινα εκείνη την ώρα "παρακαλώ το όνομα σαw, θα γραφτεί στα πρακτικά" και αρχίζω την εξέταση και στην επιτροπή ήταν και η μεγάλη μου δασκάλα, Άννα Συνοδινού. Δίνω ένα κομμάτι αρχαίας τραγωδίας και επειδή ήμουν πάρα πολύ καλή, με ρωτάει "αυτή η συγκίνηση σας από πού πηγάζει;" και απαντάω εγώ "από την Αντιγόνη που θα σκάψει..." και αρχίζω να κλαίω και με έβαλαν να το ξαναπαίξω για να δουν αν θα είχα πάλι την ίδια συγκίνηση».

ΠΗΓΗ: ΛΟΙΠΟΝ