Μαρία Ιωαννίδου: Αποκαλύψεις για τις σχέσεις με τον Δαλιανίδη - «Πριν πεθάνει...»

Για όσα συνέβησαν στα γυρίσματα της ταινίας, Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσσας μίλησε η Μαρία Ιωαννίδου. Η γνωστή ηθοποιός σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Λοιπόν παραδέχτηκε πως ήρθε κοντά με τον Γιάννη Δαλιανίδη, δυο χρόνια πριν τον θάνατό του.

«Με τον Δαλιανίδη γίναμε φίλοι προς το τέλος της ζωής του, δύο χρόνια πριν πεθάνει. Ενώ με πίστευε και με ξεχώριζε ήταν τρομερά αυστηρός μαζί μου και πολλές φορές προσβλητικός, όλα όμως τα έκανε για το καλό μου. Με είχε προσβάλει πολλές φορές και εγώ ήμουν ένα κοριτσάκι που ήμουν ακόμα άπειρο, έβλεπε όμως κάτι σε εμένα που εγώ τότε δεν το καταλάβαινα. Έμπαινα να πω τα λόγια μου και έτρεμα γιατί ήταν φοβικός. Από τη μια με έκανε και ντρεπόμουν αλλά από την άλλη με επέλεγε, ερχόταν μέχρι και στο σπίτι και διάλεγε τι ρούχα τι θα φορέσω. Δεν θα ξεχάσω που μια φορά είχα στραμπουλήξει το πόδι μου, από το τρακ μου επειδή σε όλες τις δουλειές του Δαλιανίδη έδινε το παρόν όλη η Ελλάδα και ήταν στην πρεμιέρα μαζεμένοι όλοι οι επώνυμοι, εγώ από το άγχος μου έκανα ένα στρα­βοπάτημα και γύρισα το πόδι μου το οποίο πρήστηκε και εγώ σπάραζα στον πόνο. Ερχόταν κάθε μέρα ο Δαλιανίδης στο σπίτι μου και έλυνε και έδενε το πόδι μου. Ήταν απίστευτη η στοργή που μου έδειχνε, σαν να ήταν πατέρας μου», αποκαλύπτει η ηθοποιός.

-Την παραγωγή είχε αναλάβει ο Φιλοποίμην Φίνος. Τι άνθρωπος ήταν;

Τον Φίνο μου τον σύστησε ο Γιάννης Δαλιανίδης και δεν μου έδωσε και ιδιαίτερη σημασία.

-Πού πραγματοποιήθηκαν τα γυρίσματα της ταινίας;

Έγιναν αρκετά από αυτά στον Κολωνό και τα υπόλοι­πα γυρίστηκαν σε στούντιο.

-Οι κάτοικοι της περιοχής πώς σας υποδέχθηκαν;

Με μεγάλο θαυμασμό, γινόντουσαν μέχρι και κο­μπάρσοι. Εγώ αισθανόμουν σταρ με τον τρόπο που μας αντιμετώπισαν.

-Άργησε ποτέ κάποιος από τους ηθοποιούς στα γυρίσματα;

Δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί αυτό ποτέ. Έτσι και το έκανε κάποιος θα μπορούσε να χάσει μέχρι και την καριέρα του. Ήμασταν όλοι πολύ παθιασμέ­νοι με τη δουλειά μας και αυτή είναι μια διαφορά μας με τους σημερινούς ηθοποιούς. Οι τότε ηθοποι­οί ήταν παθιασμένοι, είχαν έμφυτο το ταλέντο της υποκριτικής. Δεν διαμαρτυρόμασταν ποτέ κανένας μας στα γυρίσματα και ήμασταν στο στούντιο από το πρωί μέχρι το βράδυ και πολλές φορές κοιμόμασταν στο πλατό γιατί ήταν απαιτητικά τα γυρίσματα. Αλλά ήταν το πάθος μας, ήταν αυτό που θέλαμε να κάνου­με στη ζωή μας, η υποκριτική ήταν τρόπος ζωής και σκέψης.