Κρομμύδας: Όλα όσα αποκάλυψε για τον ανταγωνισμό και τις "τρικλοποδιές" που δέχτηκε!

Πρόκειται για ένα αληθινό success story, ενώ παράλληλα κουβεντιάζει για τη μεταφορά ενός παλιότερου μυθιστορήματός του στη μικρή οθόνη!

Ποια ανάμνηση ζωντανεύει πρώτη στο μυαλό σου από την εποχή που ήσουν πιτσιρικάς;

Οι ατέλειωτες ώρες που ψαρεύαμε τα καλοκαίρια στα ποτάμια, είτε απέξω με καλάμια είτε μπαίνοντας μέσα στο νερό. Σχηματίζαμε όλoι μαζί μια γραμμή πηγαίνοντας κόντρα στη ροή του ποταμού και γυρίζαμε στα σπίτια μας με σακούλες γεμάτες ψάρια και καραβίδες.

Κεφάλαιο εφηβεία: ήρεμο παιδί ή επαναστάτης;

Ήρεμος επαναστάτης!

Φοίτησες μια εποχή στη Νοσηλευτική Αθήνας. Ήθελες να γίνεις νοσοκόμος ή υπήρχε εξαρχής ο στόχος της υποκριτικής;

Η Νοσηλευτική ήταν ουσιαστικά το διαβατήριό μου για να φύγω από τα Τρίκαλα και να πάω να σπουδάσω. Μετά το σχολείο έδωσα εξετάσεις και πέρασα τυχαία σ’ αυτή τη σχολή, ενώ ασχολούμουν ήδη με το θέατρο σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Φοίτησα στη Νοσηλευτική για ενάμιση χρόνο και όταν πέρασα στο Εθνικό την άφησα. Παράλληλα έπιασα δουλειά σε μπαρ, ώστε να μπορώ να συντηρούμαι και να είμαι αυτόνομος.

Ποιος ήταν ο πρώτος μεγάλος ρόλος;

Έγινε ομαλά η μετάβασή μου από την ερασιτεχνική ενασχόληση στην επαγγελματική δράση της υποκριτικής. Κατά τη διάρκεια της σχολής έπαιξα στο Εθνικό ως σπουδαστής σε κάποιες παραστάσεις, μετά ήρθαν κάποιοι ρόλοι σε σίριαλ και κατόπιν το σινεμά. Με επέλεξε η Όλγα Μαλέα για τον πρώτο μου πρωταγωνιστικό ρόλο στη «Διακριτική γοητεία των αρσενικών», όπου υποδύθηκα τον αστυνομικό. Θυμάμαι, είχε γίνει… πανικός εκείνο τον χειμώνα.

Το ένιωσες αυτό μέσα από ακραία περιστατικά θαυμασμού

Ήταν περισσότερο ο ρόλος που το προκάλεσε αυτό, ο αστυνομικός με τα δερμάτινα. Ειδικά με τη σκηνή του ταγκό, θυμάμαι, όπου και να πήγαινα, θέλανε όλες να χορέψουμε το ταγκό που χόρευε ο ήρωάς μου στην ταινία.

Στην τηλεόραση ήσουν παρών κάθε χρόνο για δύο δεκαετίες, από το 1992 ως το 2012. Ήταν όντως αυτή η χρυσή εποχή της, όπως την αποκαλούν;

Η αλήθεια είναι πως υπήρχε μεγάλη ζήτηση για σίριαλ και παραστάσεις τότε, με αποτέλεσμα όμως να δημιουργηθεί και μια τεράστια φούσκα με πολλούς απαίδευτους γενικότερα. Λόγω της ζήτησης εμφανίστηκαν ορδές ηθοποιών, ερασιτεχνών ή περαστικών από το επάγγελμα. Αυτό δεν έκανε καλό στη δουλειά μας, κάτι που φαίνεται και τώρα, καθώς δεν ξέρεις ποιοι είναι πραγματικά ηθοποιοί και ποιοι όχι για να δοθούν σωστά τα επιδόματα.

Υπήρχε αθέμιτος ανταγωνισμός στην τηλεόραση και τότε;

Ο αθέμιτος ανταγωνισμός είναι συνυφασμένη έννοια με τα επαγγέλματα του θεάματος. Πάντοτε υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Δεν είναι μόνο οι γνώσεις και οι δυνατότητες, έπαιζαν (και παίζουν) ρόλο πολλά πράγματα, όπως π.χ. οι γνωριμίες. Δηλαδή δεν έπαιρναν πάντα οι καλύτεροι τους ρόλους.

Ένιωσες ποτέ να προσπαθούν να σου βάλουν… τρικλοποδιά;

Δεν υπάρχει ηθοποιός που να είναι ενεργός και να μην το έχει νιώσει αυτό. Ή να μην του έχουν βάλει διλήμματα του στιλ «αν θες να πάρεις αυτό, πρέπει να κάνεις αυτό».

Πώς αντιδρούσες σε τέτοιες περιπτώσεις;

Ξέρεις, αυτό εξαρτάται από το πόσες θυσίες έχει αποφασίσει κάθε άνθρωπος να κάνει στη ζωή του, τι του επιτρέπουν η προσωπικότητά του και το ήθος του. Υπήρχαν τότε άνθρωποι που τα έδιναν όλα για ένα λεπτό διασημότητας, εγώ δεν μπόρεσα να το κάνω αυτό στη ζωή μου. Προσπαθούσα μόνο με τη δουλειά μου. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι όσα παιδιά έχουν πετύχει το έκαναν. Υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι ηθοποιοί. Απλά ο κανόνας λέει ότι στα επαγγέλματα θεάματος πρέπει να κάνεις «θυσίες», αν θέλεις να φτάσεις ψηλά. Πάντα όμως υπάρχουν και πολλές φωτεινές εξαιρέσεις, άνθρωποι που προχωράνε με το σπαθί τους. Πάντως, στα 90s και 00s πολλά αστέρια έλαμψαν για ένα φεγγάρι και μετά εξαφανίστηκαν. Όχι μόνο ηθοποιοί, είπε σύμφωνα με την Espresso.