Απόστολος Γκλέτσος: «Ποτέ δεν ήμουν κοινωνικός, δεν μου λέει τίποτα η καραντίνα»
Ο Απόστολος Γκλέτσος, θέλει να επιστρέψει στο θέατρο μόλις οι καταστάσεις το επιτρέψουν.
Ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξή του αναφέρθηκε επίσης στη δεμένη οικογένεια του, στην μητέρα του και την αδερφή του στις οποίες βρίσκει τη συντροφικότητα αυτό τον καιρό, αλλά και στο πως θεωρεί ότι θα είναι τα πράγματα μετά το τέλος της πανδημίας.
-Έχεις μια δεμένη οικογένεια...
Αυτό είναι αλήθεια, είμαστε μια αγαπημένη οικογένεια.
-Τι βλέπεις να γίνεται στο θέατρο, θα σε δούμε όταν οι καταστάσεις το επιτρέψουν;
Το θέατρο περνάει μια φάση που είναι διασωληνωμένο στην εντατική, αλλά αμέσως μετά, κι ελπίζω να είναι λιγότερο από 2-3 μήνες, θα έρθει ένα κύμα ανθρώπων στο θέατρο, γιατί τώρα τους λείπει. Το πόσο ο κόσμος θα πάει μετά στο θέατρο, δε θα το πιστεύουμε. Τα θέατρα θ' ανοίξουν και είναι sold out για 5 χρόνια, όλα τα θέατρα, είμαι σίγουρος γι' αυτό. Ο κόσμος αγαπάει το θέατρο και τους ηθοποιούς, μετά θα τρέξει να δει. Μου λείπει πολύ το θέατρο, θα κοιτάξω να δω τι θα κάνω, μήπως μπορέσω και ξαναγυρίσω.
-Οι σχέσεις έχουν αλλάξει, η ψυχολογία όλων είναι βεβαρημένη, υπάρχει απόσταση, η αγκαλιά και το φιλί έχουν εκλείψει, θεωρείς ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να λειτουργούμε βάση αυτού στο μέλλον;
Έχει να κάνει με το χαρακτήρα του καθενός, κάποιοι θα πάρουν δύναμη και θα βγουν καλύτεροι, κάποιοι άλλοι θα βγουν χειρότεροι απ' ό,τι είναι, μέσα από αυτό. Τελικά, το ισοζύγιο της κοινωνίας θα είναι προς το θετικό. Σίγουρα θα υπάρξουν άνθρωποι που θα βγουν με "σπασμένα φτερά", γιατί είναι κάτι δύσκολο κι όχι κάτι απλό.
-Έχουν αυξηθεί πολλές μορφές βίας, η οικογενειακή, η λεκτική...
Όλα αυτά που λες... Ο καθένας κλείνεται πολύ στον εαυτό του, δε γίνεται αλλιώς.
-Ποια είναι η άμυνα σου σε όλο αυτό;
Ποτέ δεν ήμουν τόσο κοινωνικός, δεν μου λέει τίποτα στην καραντίνα εμένα. Είμαι στην επαρχία, τη ζούμε την καραντίνα, μια θα βγάλεις τον σκύλο, μια θα κάνεις εσύ τον σκύλο, θα γαυγίσεις και θα βγεις... Η αστυνόμευση στο χωριό δεν είναι τόσο μεγάλη, όσο στις μεγάλες πόλεις, δεν ζούμε το δράμα της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, κι όλων των άλλων μεγάλων πόλεων, είμαστε πιο χαλαροί. Κρατάμε τα μέτρα, γι' αυτό δεν έχουμε κρούσματα.
-Ποιος σου παρέχει συντροφικότητα αυτό τον καιρό;
Η μάνα μου και η αδελφή μου, είπε στο Λοιπόν.