Βάσια Τριφύλλη: «Ντρέπομαι που το παραδέχομαι, αλλά έχω αφεθεί»

Η ίδια σε πρόσφατη συνέντευξή της μίλησε για την κατάθλιψη, για τον σύντροφο που θα ήθελε να έρθει στη ζωή της και για τον θάνατο.

-Παλαιότερα μου είχες πει ότι έχεις περάσει κατάθλιψη, κι αυτή την άρνηση, της συνειδητής απομόνωσης από πλευράς σου, θέλοντας να μένεις στο σπίτι σου.

Αυτό είναι μόνιμο, το δικό μου το συμβάν δεν πέρασε ποτέ, μια δυναμώνει, μια μειώνεται... Αυξομειώνεται.

-Πώς τα καταφέρνεις και πηγαίνεις από τη μία κατάσταση στην άλλη, ποιο "παράθυρο" ανοίγεις μέσα σου;

Το "παράθυρο" είναι πάντα ανοιχτό, δεν κάνω τίποτα, πάει κι έρχεται, κι ό,τι θέλει κάνει. Ντρέπομαι που το παραδέχομαι, αλλά έχω αφεθεί.

-Γιατί συμβαίνει αυτό;

Δεν ξέρω, είναι πολλές οι συνισταμένες, καταρχήν το ότι μεγάλωσα, που εμένα μ' ενοχλεί, όχι εμφανισιακά, γιατί μπορώ να πω ότι δεν έχω αλλάξει και πολύ, εντάξει μου φέρθηκε ο χρόνος, απλώς δεν μπορώ να κάνω πράγματα που έκανα παλιά, που ήμουν πολύ ανεξάρτητη, αυτοδύναμη... Και τώρα είμαι, αλλά έχει πέσει 5-6 σκάλες αυτό το πράγμα.

-Ένας σύντροφος στη ζωή σου, πιστεύεις ότι θα άλλαζε κάτι;

Θα ήθελα, αλλά δεν μπορώ να κάνω παραγγελία, δεν είναι πατρόν, θα ήθελα έναν σύντροφο, δεν μ' αφορά το σεξ, να του αρέσει το Πήλιο, ν' αγαπάει τα σκυλιά, να είναι κι αυτός συνταξιούχος αυτοδύναμος, να κάνουμε εκδρομές, να μιλάμε, σ' αυτή τη φάση... Στη χειρότερη φάση είμαι για να καταλάβεις...

-Αυτό είναι που θες να έρθει στη ζωή σου;

Αυτό που θέλω να έρθει τη ζωή μου, είναι ένας αξιοπρεπής θάνατος, έχω μεγάλη τρέλα με το θέμα του γερνάω και δεν μπορώ να πάω τουαλέτα, δεν θέλω να γίνω ανήμπορη και κάποιος, οποιοσδήποτε μπορεί να είναι αυτός ο άνθρωπος, ακόμα και να τον πληρώνω, δεν μπορώ να με νταντεύει... Δεν το μπορώ αυτό. Πειράζει ρε παιδιά να πεθάνω στον ύπνο μου; Θα ενοχληθεί ο χάρος; Εγώ έτσι τον ξορκίζω χρόνια τώρα, κάνοντας του πλάκα, είπε στο Λοιπόν.