«Είχαμε Χούντα και είχαν έρθει στο θέατρο να συλλάβουν την Αλίκη»

Η γνωστή ηθοποιός αναφέρθηκε στα χρόνια της Χούντας αλλά και στην παραλίγο σύλληψη της Αλίκης Βουγιουκλάκη.

-Όταν το «Αχ! Αυτή η γυναίκα μου» παιζόταν στο θέατρο, βρεθήκατε αντιμέτωποι με τη Χούντα...

Τρομάξαμε πάρα πολύ. Δεν ξέρω για ποιον λόγο, αλλά κάποια στιγμή, κάποια παρεξήγηση είχε γίνει και είχε έρθει η ΕΣΑ να πιάσει την Αλίκη και τους λέει τότε η Βουγιουκλάκη «να τελειώσω πρώτα την παράσταση και μετά ευχαρίστως ό,τι θέλετε». Και δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι ενώ το είχαμε μάθει όλοι αυτό, ανεβαίνει η Αλίκη στη σκηνή και ενώνει τα χεράκια της σαν να της έχουν περάσει χειροπέδες και έπαιξε όλη την παράσταση έτσι. Τελικά όμως δεν την συνέλαβαν. Όλο αυτό έγινε γιατί ο Παπαμιχαήλ είχε παρκάρει παράνομα το αυτοκίνητο τους, σε μια θέση που ήταν το παρκινγκ ενός στρατιω­τικού της Χούντας και ενώ το ήξερε πάρκαρε το αμάξι τους. Ο στρατιωτικός υπέβαλλε μήνυση, γι' αυτό ήρθε η ΕΣΑ στο θέατρο. Αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα.

-Ξεχωρίζετε κάποιον άλλον ηθοποιό της παλιάς εποχής

Για εμένα ο μεγαλύτερος ηθοποιός εν ζωή αυτή τη στιγμή, είναι ο Ηλίας Λογοθέτης, τον έβλεπα να παίζει, στο θέατρο και δεν πίστευα στα μάτια μου. Οι πραγμα­τικοί ηθοποιοί δεν είναι ποτέ ίδιοι από παράσταση σε παράσταση, ίδιοι είναι μόνο οι μέτριοι. Είναι τεράστιος ηθοποιός και ούτε ο ίδιος ξέρει το πόσο μεγάλο ταλέντο έχει, είναι απίστευτος. Πολύ μεγάλος ηθοποιός ήταν και ο Γιώργος Μοσχίδης όπως και η Λήδα Πρωτοψάλτη.

Ηλίας Λογοθέτης:

-Θεωρείτε ότι ο χώρος της υποκριτικής έχει γίνει «κύκλωμα»;

Πάντα ήταν. Αν δεν πήγαινες στα μπαράκια μετά την παράσταση και αν δεν έπαιζες μπιρίμπα, και εγώ δεν έκανα ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Μαζευόντουσαν εκεί παρέες και γινόντουσαν οι φιλίες.

-Κατά τη διάρκεια της καριέρας σας συνεργαστή­κατε και με τον Γιάννη Τσαρούχη...

Εγώ τον γνώρισα όταν έκανε τα σκηνικά και τα κοστού­μια στη «Δωδέκατη νύχτα» όπου υποδυόμουν τη «Μα­ρία» και μου λέει στη γενική πρόβα «Μη χτενιστείς, θα σε χτενίσω εγώ», πριν από αυτό το έργο όμως, εγώ είχα παίξει στον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ και είχα μια κοτσίδα πρόσθετη. Πάω λοιπόν στο καμαρίνι μου και τα μαλλιά μου ήταν κοντά και σγουρά και βάζω την κοτσίδα πάνω από το κεφάλι μου και πηγαίνω στον Τσαρούχη, ο οποίος καθόταν μαζί με τον Κάρολο Κουν και του λέω «Κύριε Τσαρούχη πώς σας φαίνεται το χτένισμα μου;» και έμεινε κατάπληκτος και γυρίζει και λέει στον Κουν «Κάρολε, είναι το πρώτο κοριτσάκι που δεν κρέμασε μπούκλες». Τέλος πάντων, πέρασαν τα χρόνια και μαθαίνω αργοπορημένα βέβαια, ότι ο Τσαρούχης ανεβάζει τις «Τρωάδες» και τον παίρνω τη­λέφωνο και του λέω «Δεν ξέρω αν με θυμάστε, έπαιζα τη "Μαρία" στη "Δωδέκατη νύχτα" και γυρνάει και μου λέει «Και βέβαια σε θυμάμαι, ήσουν το κοριτσάκι που δεν μου κρέμασε μπούκλες» και του ζητάω να παίξω στο έργο. «Είναι αργά τώρα, έχουν δοθεί οι ρόλοι και ο μόνος που μένει είναι της Αθηνάς στον πρόλογο» και γυρνάω και του απαντάω «Και το κοντάρι της να είναι εγώ το κάνω». Ξεκινάω λοιπόν και πηγαίνω στην πρόβα και τον ρόλο της Ελένης τον υποδυόταν η Καίτη Πάνου και τον παίρνει τηλέφωνο τότε τον Τσαρούχη και του λέει ότι τελικά δεν θα τον παίξει τον ρόλο και μου δίνει να τον διαβάσω εγώ. Εκείνη την ώρα λοιπόν η Σμάρω Στεφανίδου η οποία ήταν φίλη με την Καίτη Πάνου πάει προς τα έξω και λέει «Γιάννη μου, πρέπει να κάνω ένα τηλέφωνο». Πανέξυπνος ο Τσαρούχης, της κάνει «Έχει και μέσα τηλέφωνο». «Όχι» λέει αυτή, «θέλω και τσιγάρα». Αμέσως παίρνει τηλέφωνο την Καίτη Πάνου, που ήταν κολλητές. Σε μισή ώρα έρχεται η Πάνου, για να πει ότι τελικά θα δεχθεί τον ρόλο! «Ξέ­ρετε» της λέει ο Τσαρούχης, «η Ωραία Ελένη δόθηκε και θα παιχτεί και υπέροχα. Εσείς μ' αυτή την εξαι­ρετική κατατομή σώματος που έχετε, θα είστε τέλεια Αθηνά». Και η Πάνου, φυσικά, έφυγε!