Θοδωρής Αθερίδης: «Η φιληδονία είναι αυτό που μας οδηγεί σε όλα τα πάθη»
Για τη μάχη του με τον αλκοολισμό, μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Θοδωρής Αθερίδης.
Τι είναι αυτοκαταστροφή για τον ίδιο και πώς μέσα από το «κακό» έβγαλε το καλό;
Έχοντας περάσει από το στάδιο του αλκοολισμού πριν από 20 χρόνια, μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί στην καραντίνα αυξήθηκαν όλοι οι εθισμοί;
Φυσικά. Η μοναξιά, ο φόβος, η απελπισία και σαφώς η δικαιολογία ότι δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε οδηγούν στη φιληδονία.
Πώς εννοείς τη φιληδονία;
Από τη στιγμή που παίρνεις κάτι, που ζητάς βοήθεια σε κάτι πέρα από εσένα για να νιώσεις καλύτερα και να μη φοβάσαι, αρχίζεις και βιώνεις μια ηδονική κατάσταση. Ο άνθρωπος δεν κάνει κάτι που να μην του αρέσει. Κάνει αυτό που του αρέσει. Και η φιληδονία είναι αυτό που μας οδηγεί σε όλα τα πάθη.
Και η αυτοκαταστροφή τι είναι;
Η αυτοκαταστροφή είναι το αποτέλεσμα της φιληδονίας και εδώ είναι το πρόβλημα. Δηλαδή, δεν μας αρέσει που το τσιγάρο σκοτώνει, αλλά δεν σταματάμε να καπνίζουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε αυτοκαταστροφικοί. Σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τιθασεύσουμε τον εαυτό μας και να τον βάλουμε σ’ ένα σύνδρομο στέρησης προκειμένου να μην πεθάνουμε. Λέμε: «Έλα τώρα, σε μένα θα συμβεί;». Ο ατόφιος «καταστροφικός άνθρωπος» είναι σπάνιο είδος. Εμμέσως γίνεται η αυτοκαταστροφή.
Υπάρχουν και αυτοί που έχουν τον έλεγχο του εαυτού τους.
Αυτούς πρέπει να έχουμε ως παράδειγμα, αν και κανένας άνθρωπος δεν μοιάζει με κανέναν. Είμαστε σαν τα αποτυπώματά μας, όλοι εντελώς διαφορετικοί, γι’ αυτό και είμαστε θαύματα. Του καθενός η ζωή είναι ένα θαύμα. Και μερικές φορές και τα άσχημα που συμβαίνουν στη ζωή μας κάτι καλό έχουν να μας δώσουν. Βιωματικά στο λέω.
Πιο συγκεκριμένα; Τι κακό σου βγήκε σε καλό;
Αυτό το κλισέ «κάθε εμπόδιο για καλό» το συνάντησα πολλές φορές στη ζωή μου. Δηλαδή, πολλές φορές έχω στενοχωρηθεί για κάτι, για κάποιο σχέδιο που δεν βγήκε, και αργότερα διαπίστωσα ότι καλύτερα που δεν έγινε αυτό, γιατί έγινε κάτι άλλο πολύ καλύτερο. Άπειρες φορές μου έχει συμβεί στη δουλειά. Δεν πρέπει να βιαστείς να στενοχωρηθείς. Και είναι και μαραθώνιος η ζωή. Θα στο πω πρακτικά. Θυμάμαι, όταν είχα αρχίσει να τρέχω, στα 200 μέτρα δυσφορούσα, αλλά μόλις ξεπερνούσα το χιλιόμετρο άρχιζε να παίρνει ρυθμό η αναπνοή μου. Και σκέφτομαι: «Κοίτα που ήταν στην αρχή τόσο επίπονο και μετά γινόταν ένα κλικ και έφτανα τα 5 χιλιόμετρα». Πολλά πράγματα στη ζωή λειτουργούν έτσι. Βιαζόμαστε να απελπιστούμε, αλλά αν επιμείνουμε μπορούμε να τα καταφέρουμε. Εμπειρικό παράδειγμα. Όσο εξασκούμαστε σε κάτι, είτε στη γυμναστική, είτε στα συναισθήματα, είτε στις σχέσεις, τόσο περισσότερο μας γίνεται πιο εύκολη η διαχείρισή του.
Τι άλλο σου έχει μάθει η ζωή;
Πολλά μου έχει μάθει η ζωή. Συνέχεια κάτι μου μαθαίνει. Με έχει μάθει να είμαι υπομονετικός.
Πηγή: Down Town