Θοδωρής Αθερίδης: «Κάθε βράδυ, προτού κοιμηθώ, προσεύχομαι»

Από αυτό που ζούμε τώρα τι έχουμε να μάθουμε;

Καταρχάς, μου αρέσει το ταλέντο που έχουμε οι άνθρωποι να προσαρμοζόμαστε σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Από την άλλη, πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε πού είναι το όριο ανάμεσα στην προσαρμογή και στον συμβιβασμό. Και εκεί χάνεται όλο το παιχνίδι. Όπως και τα όρια ανάμεσα στην υπομονή και στην ανοχή. Η υπομονή είναι ένα πολύ μεγάλο χάρισμα, αλλά μπορεί μερικές φορές αυτή η υπομονή να σημαίνει και δειλία, το να διακόψεις κάτι που σε ενοχλεί κα να πεις «ώς εδώ»! Για αυτό και πιστεύω πολύ στη δύναμη της προσευχής. Στην προσευχή ζητάς καθοδήγηση.

Με ποιον τρόπο;

Και ανταπόκριση στην προσευχή μου έχω πάρει.

Κάθε βράδυ, προτού κοιμηθώ, προσεύχομαι. Και αυτό είναι ένδειξη ότι αντιλαμβάνομαι πως δεν μπορώ μόνος μου να τα βγάλω πέρα. Για αυτό σου λέω, το νόημα είναι οι άλλοι άνθρωποι. Δεν θα μπορούσα να είμαι ασκητής. Δηλαδή, να ζω μόνος μου εγώ με τον Θεό. Παρά το γεγονός ότι πιστεύω, ο ασκητισμός δεν μου πάει. Είμαι φτιαγμένος για να είμαι μέσα στην κοινωνία, μέσα στην πόλη, μέσα στο κέντρο. Προσπαθώ να είμαι ορθολογιστής, θετικός, ψύχραιμος και να πηγαίνω μ’ αυτό που συμβαίνει, όχι μ’ αυτό που φαντάζομαι ότι θα έπρεπε να μου συμβαίνει. Δεν έχει νόημα να κολυμπάς σ’ ένα ορμητικό ποτάμι κόντρα.

Επίσης, μπορώ να πω ότι δεν έχεις ψαρώσει με τη φήμη.

Όχι, δεν ψάρωσα γιατί δεν έγινα ξαφνικά διάσημος. Έγινα στα 36 μου, οπότε ήξερα και το πριν. Συνεπώς, η επιτυχία μόνο χαρά μού έδωσε. Και δεν «την ψώνισα» γιατί δεν έλυσα και κάποια εξίσωση που δεν είχε λύσει κανείς μέχρι τότε. Η φήμη δημιουργήθηκε με το Σ’ Αγαπώ Μ’ Αγαπάς, μια καλή χημεία όπου ήμασταν αστείοι εγώ και η Δήμητρα και περνούσε καλά ο κόσμος. Οπότε, πώς να ψωνιστώ; Είχα επίγνωση του ποιος είμαι. Τέτοιο κίνδυνο δεν αντιμετώπισα ποτέ. Συγκυριακά και εξαιτίας της «χημείας» περισσότερο συνέβη σε μένα και όχι γιατί δούλεψα σαν σκυλί για να κάνω κάτι.

Τι εννοείς «συγκυριακά»;

Καταρχάς, το ότι η Δήμητρα επέμενε και ήθελε εμένα για τον ρόλο. Το κανάλι δεν με είχε σκεφτεί.

Ποιον ήθελε το κανάλι για το Σ’ Αγαπώ Μ’ Αγαπάς;

Ήθελε τον Κώστα Κόκλα. Όμως, η Δήμητρα επέμενε και ήμουν από τους τυχερούς που βρέθηκαν την κατάλληλη στιγμή στο σωστό μέρος.

Πήρες τον ρόλο από τον Κόκλα;

Όχι δεν «έκλεψα» τίποτα από τον Κώστα. Εκείνος είχε ήδη αρνηθεί, γιατί είχε συμφωνήσει με μια άλλη δουλειά και δεν μπορούσε να αθετήσει το συμβόλαιό του.

Και μετά έγινες θεατρικός συγγραφέας.

Ναι, και ευτυχώς υπάρχει πολύς κόσμος που δείχνει ενδιαφέρον για το τι καινούργιο έχω γράψει και αυτό μου δίνει χαρά – και επίσης, ευθύνη και άγχος. Όταν ξέρεις ότι κάποιος φεύγει από το σπίτι του, έχει πάρει το αυτοκίνητό του, έχει ταλαιπωρηθεί για να παρκάρει και ανάμεσα στα 100 θέατρα που υπάρχουν έχει επιλέξει να έρθει να δει τη δική σου δουλειά, δηλαδή σε εμπιστεύεται, οφείλεις να του παρουσιάσεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Θα στο πω αλλιώς. Πες ότι με παίρνεις τηλέφωνο και μου λες ότι είσαι χάλια και σου λέω: «Έλα από δω». Εγώ θα νιώσω την ανάγκη να σε κάνω να αισθανθείς καλύτερα, να σε καθησυχάσω. Ε, αυτό νιώθω και με τον κόσμο που επιλέγει να έρθει σε μένα. Δεν το κάνω για εγωιστικούς λόγους, να θέλω κάθε παράσταση να είναι άρτια, το κάνω από σεβασμό σε αυτόν που με διάλεξε.

Πηγή: Down Town