Τάσος Χαλκιάς: «Το θέατρο είναι απόλυτα συνδεδεμένο με τη ζωή μου»

Ο αγαπημένος ηθοποιός, Τάσος Χαλκιάς, σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για τις αλλαγές που έχει φέρει η πανδημία στη ζωή μας και για το θέατρο.

Ούτε σε κινηματογραφικές ταινίες δεν περιμέναμε να δούμε τέτοια εξέλιξη ζωής, λόγω της πανδημίας.

Υπάρχει μια πολύ μεγάλη πολεμική διάθεση, όπω την ονομάζω εγώ, απέναντι στην υπόθεση του πολιτισμού που λέγεται θέατρο και μιλάω γι’ αυτό, γιατί οι άλλες δραστηριότητες τις οποίες μπορεί να αναπτύξει ένας ηθοποιός, σε ταινία ή σε τηλεοπτική σειρά, δεν εμποδίζονται ιδιαίτερα, καθώς τα γυρίσματα γίνονται, έστω και με κάποιους περιορισμούς. Είναι δυσανάλογο ώστε να το κατανοήσει κάποιος, κι έχει αποδείξει τα ακριβώς αντίθετα, είναι η πολεμική εναντίον του θεάτρου. Δεν μιλάω για την καραντίνα και το γενικό Ιοckdown, που ναι, θα συμπεριλάβει μέσα και το θέατρο. Όταν κρατάς ανοιχτά τα θέατρα, επιτρέποντας μια πληρότητα 30%, κανένας θεατρικός παραγωγός δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μ' αυτές τις τρομερές απαγορεύσεις. Μέσα από το θέατρο έχει αποδειχθεί ότι δεν έχει βγει κανένα απολύτως κρούσμα covid-19. Το πρωτόκολλο τηρήθηκε ως και άριστα. Αυτό είναι μια ήττα του θεάτρου, κι όχι γενικότερα του πολιτισμού, γιατί δε βάλλεται ο πολιτισμός, αφού ο ζωγράφος μπορεί να ζωγραφίζει, ένας ποιητής, ένας λογοτέχνης να συγγράφει... Του ηθοποιού η δουλειά είναι άμεση, κι αν δεν υπάρχει αποδέκτης της δραστηριότητας του, δεν υπάρχει κατά συνέπεια και το επάγγελμα του.

-Σας λείπει το θέατρο περισσότερο αυτό τον καιρό;

Φυσικά μου λείπει, γιατί το θέατρο είναι απόλυτα συνδεδεμένο με τη ζωή μου, όχι μόνο ως επάγγελμα μου. Όποιοι άνθρωποι έχουν ζήσει τουλάχιστον 50 χρόνια, όπως έχω ζήσει εγώ μέσα στο θέατρο, οπωσδήποτε τους λείπει.

-Το θέατρο θεωρείται ο φυσικός χώρος του κάθε ηθοποιού;

Όχι, δεν είναι του κάθε ηθοποιού, μην είσαι τόσο σίγουρη γι’ αυτό. Το θέατρο μπορεί να έχει σημασία για κάποιες παλαιότερες γενιές ηθοποιών, οι νεότερες γενιές έχουν γεννηθεί κι ανδρωθεί καλλιτεχνικά, μέσα στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, καθώς αρέσκονται πάρα πολύ στο να κάνουν αυτά τα δύο σε σχέση με το θέατρο. Κάποιες παλαιότερες γενιές έχουν αυτή την τρελή αγάπη με το θέατρο, στις οποίες ανήκω κι εγώ, κι αυτό δεν είναι μομφή εναντίον των νέων συναδέλφων. Δεν υπάρχει λόγος να βάζουμε τέτοιες ρετσέτες, "τηλεοπτικός", "κινηματογραφικός", "θεατρικός" ηθοποιός... Ηθοποιοί είμαστε όλοι εν γένει, απλά η απάντηση που είναι σαφής για μένα, ότι προτιμώ θέατρο, δεν είναι τόσο σαφής για όλους τους συναδέλφους μου, είπε στο Λοιπόν.