Σπύρος Σταμούλης: «Η απουσία του πατέρα μου από το σπίτι με έχει επηρεάσει στη ζωή μου»
Ο Σπύρος Σταμούλης πριν… εισβάλλει στις «Άγριες μέλισσες», συστήθηκε στο τηλεοπτικό κοινό μέσα από το σίριαλ για τη ζωή και το έργο του Καποδίστρια που προβλήθηκε στην Cosmote TV.
Ο ηθοποιός μίλησε για τα συναισθήματα τού να υποδυθεί μία τόσο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, ενώ αναφέρθηκε και στον μπαμπά του, ο οποίος ήταν ναυτικός και έλειπε συχνά από το σπίτι, αλλά και στην απώλεια του ύστερα από τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.
Συστήθηκες στο τηλεοπτικό κοινό μέσα από το σίριαλ για τη ζωή και το έργο του Καποδίστρια που προβλήθηκε από την COSMOTE ερμηνεύοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Αλήθεια, ποιο είναι το συναίσθημα να έχεις την τύχη να υποδυθείς μια τόσο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα;
Αισθάνθηκα πολύ τυχερός. Με πρότεινε ο Ακης Γουρζουλίδης στο σκηνοθέτη αυτής της δουλειάς, Γιώργο Γκικαπέππα. Μέσα από τη μελέτη και την έρευνα έμαθα περισσότερα πράγματα για τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας και εμπνεύστηκα από τη ζωή του. Συνειδητοποίησα πόσο σπουδαία προσωπικότητα ήταν με τις αποφάσεις που πήρε, έχοντας την ευθύνη να διαχειριστεί μια σειρά από πολύ σοβαρά διλήμματα.
Έρχομαι και στην προσωπική σου πορεία. Ο μπαμπάς σου ήταν ναυτικός. Έλειπε η πατρική φιγούρα στα παιδικά σου χρόνια;
Ναι, μου έλειπε πολύ. Δεν έβλεπα τον πατέρα μου συχνά. Απουσίαζε αρκετούς μήνες κάθε χρόνο. Αυτό με έχει επηρεάσει σίγουρα στη ζωή μου.
Σε τι επίπεδο;
Στον τρόπο που μεγάλωσα, στις επιλογές που έκανα. Για παράδειγμα, έκανα μεταπτυχιακό στα ναυτιλιακά. Ήθελα για ένα διάστημα να μάθω το χώρο στον οποίον εργαζόταν ο πατέρας μου. Ακόμα και σε σχέση με το ρόλο του Αλέξη που υποδύομαι νομίζω ότι έχω χρησιμοποιήσει κάποια στοιχεία αυτής της συνθήκης. Οποιοσδήποτε γιος ναυτικού, οποιοδήποτε παιδί έχει μεγαλώσει σε μια ελληνική οικογένεια που ο πατέρας ήταν ναυτικός, έχει σίγουρα να διηγηθεί αρκετές ιστορίες, Εγώ επικοινωνούσα με τον πατέρα μου ελάχιστα. Έπαιρνε τηλέφωνο και μπορεί να ήταν στην άλλη άκρη του κόσμου. Ήξερα ότι θα τον δω έπειτα από μήνες.
Ένιωθες ένα παιδί μέσα σου απροστάτευτος; Αισθανόσουν ότι έλειπε το στήριγμα του σπιτιού;
Όχι, γιατί υπήρχε η μητέρα μου, η οποία φρόντισε να μας κάνει να νιώσουμε ασφαλείς. Μας μεγάλωσε πολύ καλά τόσο εμένα όσο και την αδελφή μου. Δεν αισθάνθηκα αυτό το συναίσθημα. Ίσως αυτό που ήθελα ήταν να τον έχω πιο πολύ στο σπίτι. Όταν έφυγε από τη ζωή, στενοχωρήθηκα γιατί δεν είχα περισσότερο χρόνο με τον πατέρα μου.
Είχες την ευκαιρία πριν φύγεις από τη ζωή να του εξομολογηθείς όλα όσα αισθάνεσαι για εκείνον ;
Ναι.
Ήταν οδυνηρό το συναίσθημα της απώλειας;
Τον πατέρα μου τον έχασα πριν από πέντε χρόνια, από καρκίνο. Μου ήταν πολύ δύσκολο. Είχαμε καλές σχέσεις. Ήξερα πόσο με αγαπούσε, τι θα ήθελε για εμένα. Ήξερε επίσης ότι ονειρεύομαι στη ζωή μου να ασχοληθώ με το θέατρο. Το είχαμε συζητήσει. Πιστεύω πως η πορεία που έχω ακολουθήσει δεν θα τον απογοήτευε.
Η εκάστοτε απώλεια είναι ένα σοκ. Πώς βρήκες τη δύναμη να το ξεπεράσει και να πας στο επόμενο στάδιο;
Προσπάθησα να συνεχίσω τη ζωή μου. Να είμαι αξιοπρεπής και να ακολουθήσω με τις αξίες που μου έδωσε η οικογένεια μου, είπε στο 7 Μέρες TV.