Πηνελόπη Πιτσούλη: Δεν φαντάζεστε ποια είναι η εμμονή της!

Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων και για τη σχέση της με τα παιδιά της.

-Πώς είναι η σχέση σας με τα παιδιά σας;

Κάναμε δύο παιδιά, υγιή στην ψυχή και στα μυαλά, τους λέγαμε: "Ό,τι δικαιούσαι η ζωή θα στο δώσει", δεν είναι άρπαγες, ιντριγκαδόροι, ούτε με κλίκες και να προσκυνάνε.

-Στη ζωή σου πότε λες: "Χαιρέτα μου τον πλάτανο";

Το λέω πολύ συχνά...Όλοι μας, "φοριέται" αυτή η λέξη από τα παλιά χρόνια, μέχρι σήμερα.

-Μέχρι σήμερα ποια εορταστική περίοδο, Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

Δύσκολες γιορτές ήταν τα πρώτα χρόνια με τον Γιώργο, που σαν περήφανα άλογα και τα δύο μας, δεν ζητήσαμε βοήθεια από κανέναν, ούτε από τους γονείς μας, τους λέγαμε ότι έχουμε απ' όλα κι είμαστε μια χαρά. Τότε ο Γιώργος έπαιρνε έναν μισθό, πληρώναμε το νοίκι, το φως, το νερό και το τηλέφωνο, με το ζόρι. Τα παραπανίσια τα κάναμε μετά, που γύρισε ο...τροχός. Κάποια στιγμή ο Γιώργος μου έφερε ένα μικρό δεντράκι για να στολίσουμε. Ο μπαμπάς κι η μαμά μου έφερναν το μεγαλύτερο δέντρο, φυσικό όχι ψεύτικο και το στολίζαμε, ενώ ο πατέρας μου έφτιαχνε πολλά στολίδια, όλα με τα χεράκια του. Όταν είδα το δικό μας, είπα: "Έτσι θα είναι τώρα, δε θα ξαναέχω μεγάλο δέντρο". Αυτό μου είχε μείνει και ήθελα να παλέψω για να έχω ένα μεγάλο δέντρο. Έγινα υπερκαταναλωτική, έπαιρνα όλα τα χρόνια αληθινά δέντρα και γέμιζε το σπίτι με τις βελόνες τους. Έπειτα πήρα ψεύτικο, μεγαλύτερο, μετά ένα άλλο που ήταν όλο σα χιονισμένο... Αν δεις την αποθήκη μου έχω 4 δέντρα, όλα τα μεγέθη. Κάθε χρόνο μαζευόμασταν όλοι μαζί και στολίζαμε το δέντρο της γιαγιάς, μαζί με τα εγγόνια μου. Κάθε χρόνο αγοράζω στολίδια, που πλέον δεν χωράνε στο δέντρο μου.

-Οπότε, έχεις εμμονή με τα στολίδια και με τα χριστουγεννιάτικα δέντρα;

Ναι, γιατί είχα τότε το μικρό δεντράκι που ήταν... ανύπαρκτο. Μάλιστα είχα πάρει κόλλα που γυαλίζει κι έκανα στολίδια από μανταρίνια, πορτοκάλια και μήλα, τα κρέμαγα, αλλά δεν έπιαναν τα χέρια μου, όπως του μπαμπά μου, όμως φαίνονταν σαν μπάλες. Περνώντας τα χρόνια, κατάλαβα πόσο μάταια και χαζά ήταν όλα αυτά και πόσο ωραία ήταν που κρατήσαμε και χαιρόμασταν με τον Γιώργο το δέντρο μας.

-Έχετε κρατήσει το δεντράκι αυτό;

Βεβαίως και υπάρχει, το έχω κρατήσει και το στολίζω κάθε χρόνο, το τι του φορτώνω πάνω, δεν λέγεται, ενώ του λέω: "Όταν ήσουν πολύ μικρό, δεν είχαμε λεφτά να σου πάρουμε ωραία πράγματα, τώρα όμως που έχουμε, κοίτα τι θα σου βάλω". Δουλέψαμε εγώ και ο Γιώργος πάρα πολύ, πήγαν όλα καλά και δεν κωλώσαμε μπροστά σε τίποτα. Δεν ανακατευτήκαμε ποτέ στις ζωές των παιδιών μας, ό,τι θέλουν μας το λένε αυτά, είπε η Πηνελόπη Πιτσούλη στο Λοιπόν.