Πέτρος Λαγούτης: Ο ρόλος στο «Έτερος Εγώ» και η τελευταία audition!

Θα υπάρξει και τρίτος κύκλος της σειράς Έτερος εγώ, στην οποία πρωταγωνιστείς;

Ναι, θα γίνει το Έτερος εγώ – Νέμεσις. Λογικά θα μπούμε για γυρίσματα τον Μάιο, οπότε φαντάζομαι ότι του χρόνου τέτοια εποχή θα έχει βγει και ο τρίτος κύκλος. Είναι μια σειρά μυστηρίου με προδιαγραφές που δεν θυμίζουν ελληνική σειρά Και δεν χαίρο­μαι που το λέω αυτό. Λαμβάνω πολλά μηνύματα στα social media, ότι αυτή η σειρά είναι για το Netflix. Το πιστεύω και εγώ αυτό, το Έτεροι εγώ μπορεί να στα­θεί σε οποιαδήποτε πλατφόρμα. Επίσης έγινε με πολύ αγάπη και μεράκι, πρώτα απ' όλα από τον σκηνοθέτη ιη5 σειράν, τον Σωτήρη Τσαφούλια. Νομίζω ότι είναι η πιο ολοκληρωμένη εμπειρία, από άποψη γυρίσμα-το5 και παραγωγής που έχω ζήσει στην καριέρα μου.

Τι ρόλο παίζεις στη σειρά;

Είμαι ο Παντελής Σκλαβής, ένας αστυνομικός όπως θα ήθελα να είναι ιδανικά οι αστυνομικοί. Σωστός, τίμιος, άμεμπτος, αγαπάει τη δουλειά του και εί­ναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να ριχτεί στη μάχη. Οι σκηνές δράσης στο Έτερος εγώ είναι γυρισμένες με τέτοιον τρόπο που θυμίζουν αμερικανικές ταινίες. Για να τις κάνω, παρακολούθησα μέχρι και μαθήμα­τα πυγμαχίας.

Συνεχίζεις τα μαθήματα πυγμαχίας;

Ναι, απόκτησα ένα νέο χόμπι. Και σκέφτομαι να βάλω στη ζωή μου και το τένις. Τώρα, με την καρα­ντίνα, έχω ξεκινήσει και το περπάτημα.

Αν δεν είχες γίνει ηθοποιός, τι πιστεύεις ότι θα μπορούσες να κάνεις καλά σε αυτή τη ζωή;

Κάποτε σε αυτή την ερώτηση θα απαντούσα ότι μπορώ να κάνω τα πάντα και πως μου είναι πολύ εύκολο να ανοίγω και να κλείνω πόρτες. Τώρα πι­στεύω ότι δεν θα έβρισκα πολλές δουλειές που να μου αρέσουν και να έχουν αυτή την ανατροπή μέσα στη φύση τους, Ίσως κάποτε θα ήθελα να είμαι ένας ροκ τραγουδιστής ή σκηνοθέτης. Πάλι κάτι καλλιτε­χνικό θα επέλεγα, δηλαδή. Μεγαλώνοντας συνειδη­τοποιώ ότι έχω μια διαφορετική τρέλα, που τη συ­ναντάω πολύ πιο εύκολα στα δικά μας λημέρια, των καλλιτεχνών - με τα καλά και τα κακά που έχει ένας καλλιτέχνης.

Η τελευταία φορά που πέρασες από οντισιόν;

Πέρσι το καλοκαίρι, για μια ξένη ταινία. Είχα αγωνία γιατί ήθελα πολύ να κάνω τον συγκε­κριμένο ρόλο, με ήθελαν και εκείνοι και προχώρησε σε μεγάλο βαθμό αλλά «κόλλησε» στις ημερομηνίες. Ήταν για μια ταινία που γυρίστηκε τελικά φέτος τον Οκτώβριο στις Σπέτσες. Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφοορά του βιβλίου The lost daughter. (σ.σ. στη συγκεκριμένη ταινία παίζουν σταρ όπως η Ολίβια Κόλμαν και η Νιακότα Τζόνσον).

Αν περιέγραφες τον εαυτό σου με μια φράση/ ποια θα ήταν αυτή;

Δεν θα ακουστεί πολύ πρωτότυπο αλλά αυτό μου ήρθε πρώτο και αυτό θα σου πω. Νο­μίζω ότι είμαι ένα μεγάλο παιδί. Κάποτε σε μια συνέντευξη με είχαν χαρακτηρίσει Πίτερ Παν. Νιώθω άτι είμαι αυτός ο ήρωας. Τα προτερήματα μου έχουν να κάνουν με το ότι έχω ψυχή παιδιού, όπως και τα ελαττώματά μου επίσης. Αυτό που προσπαθώ να φέρω σε ισορροπία μέσα μου είναι πώς το παιδάκι αυτό δεν θα δρα εις βάρος του ενήλικα αλλά και ο ενήλικας δεν θα καταπιέσει αυτό το παιδί, σύμφωνα με το περιοδικό GALA.