Αργύρης Ξάφης: Το lockdown και η διαπίστωση που έκανε για τη ζωή του

Ο ίδιος μίλησε για όσα περιμένει από το 2021, τι του έχει λείψει περισσότερο λόγω της πανδημίας, ενώ ανέφερε τη γνώμη του για το ραδιοφωνικό και το διαδικτυακό θέατρο που έχουν μπει στη ζωή μας.

Κατ' αρχάς, θα ήθελα να μου πείτε τι περιμένετε από το 2021;

Το 2020 μας έχει προετοιμάσει πολύ καλά, ώστε να έχουμε τις δυνάμεις, την υπομονή και την εσωτερική δύναμη να αντέξουμε διάφορα πράγματα, αν και ελπίζω να μη χρειαστεί. Ωστόσο, μέσω της πρωτόγνωρης κατάστασης που ζούμε, βάλαμε σε μια προτεραιότητα τι είναι σημαντικό και τι όχι, με την υγεία να είναι νούμερο ένα. Από εκεί και πέρα, καταλάβαμε όλοι την ανάγκη που έχουμε ως ανθρώπινα όντα να βρεθούμε κοντά ο ένας με τον άλλο, ενώ, πριν μας το αναδείξει η πανδημία, είχαμε μια ψευδαίσθηση λόγω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Οι άνθρωποι δεν είμαστε φτιαγμένοι για τη μοναξιά, αλλά για το μαζί.

Επομένως, δεν χρειάστηκε να επαναπροσδιορίσετε τις προτεραιότητες σας;

Όχι. Απλώς επιβεβαίωσα τη σειρά των προτεραιοτήτων, όπως τις είχα μέσα μου. Πέρα από την υγεία, που ήταν πάντα σε υψηλή προτεραιότητα, συνειδητοποίησα πόσο αγαπάω αυτό που κάνω και πόσο πραγματικά το έχω ανάγκη.

Τι είναι αυτό που έχει λείψει περισσότερο στον Αργύρη;

Τίποτα διαφορετικό από ό,τι στον καθένα. Να βρεθώ με ανθρώπους σε κοντινή επαφή, να τους ακουμπήσω και να τους αισθανθώ.

Ποια είναι η γνώμη σας για το ραδιοφωνικό και το διαδικτυακό θέατρο που έχουν μπει στη ζωή μας;

Κατ' αρχάς, το ραδιοφωνικό θέατρο δεν είναι κάτι καινούργιο, αφού είχε τεράστια άνθηση πριν από περίπου σαράντα χρόνια με εκπομπές, αφιερώματα και ντοκιμαντέρ. Επομένως, το κοινό ήταν έτοιμο να το υποδεχθεί ξανά, απλά η κρίση το επανέφερε πιο γρήγορα. Όσον αφορά το διαδικτυακό θέατρο, αυτό ξεκίνησε πριν από επτά-οκτώ χρόνια από τη Μεγάλη Βρετανία και ήταν ένα ακόμα κομμάτι αξιοποίησης της δουλειάς που κάνει κάποιος σε μια παράσταση. Η διαφορά είναι ότι συνήθως γινόταν με την παρουσία του κοινού και όχι σε άδειο θέατρο, όπως συνέβη στη δική μας περίπτωση. Εμένα αυτή η εμπειρία δεν μου άρεσε καθόλου. Με στενοχωρούσε.

Οι δύο παραπάνω μορφές θεάτρου μπορούν να αντικαταστήσουν το κανονικό;

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πόσο ενδιαφέρον θα έχουν σε βάθος χρόνου. Για παράδειγμα, εφόσον επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα, ο κόσμος θα έχει ανάγκη να βγει από το σπίτι και κατ' επέκταση θα προτιμήσει το ζωντανό θέαμα, οπότε όλο αυτό θα εκλείψει σιγά σιγά. Από την άλλη, όμως, είναι χρήσιμο για τους ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση στο θέατρο ή δεν μπορούν να μετακινηθούν, είπε στο MY TV.