Τάσος Κωστής: Ο καρκίνος και ο «χαμός» αγαπημένου προσώπου από την ίδια αρρώστια

Υπήρξε κάτι στη ζωή σου που φοβήθηκες;

Δεν φοβήθηκα όταν μου παρουσιάστηκε καρκίνος, απλά είχα κάτι που μου έδωσε το δικαίωμα να παλέψω και παλέψαμε, κι ήρθαμε ισοπαλία.

Γιατί λες "ισοπαλία";

Δεν θα πω ποτέ τη λέξη νίκησα, δε νικιέται ο καρκίνος, "κοιμάται", είναι "άτακτος" "πηδηχτούλης", οπότε άσε τον εκεί που είναι, να είμαι κι εγώ από εδώ, θα είμαστε μια χαρά...Να ηώ τον νίκησα, γιατί, θα πάρω βραβείο; Νικητής είσαι όταν είσαι ζωντανός κι όχι πεθαμένος. Για να υπάρχει νικητής, πρέπει να υπάρχει και ηττημένος.

Μιλάς άνετα για τον καρκίνο, άλλοι δεν αναφέρουν καν τη λέξη, λένε: "Κακιά αρρώστια" και πολλά άλλα.

Φοβούνται να την πουν, γιατί νομίζουν ότι είναι κακό πράγμα, εγώ έτυχε να έχω αυτή τη δύναμη μέσα μου, να μη φοβάμαι να πω τη λέξη, όταν λένε "κακιά αρρώστια", χτυπάνε ξύλο... Νομίζουν ότι είναι και μεταδοτικό. Ο καρκίνος, έτσι και σε πετύχει σοβαρά, όπως πέτυχε άνθρωπο από το οικογενειακό μου περιβάλλον, που πήγε στον γιατρό, το ανακάλυψε και του έδωσε τρεις μέρες διορία...

"Έχασες" πρόσφατα άνθρωπο μέσα από το οικογενειακό σου περιβάλλον από καρκίνο;

Ο άνθρωπος αυτός δεν υπάρχει πια, “χάθηκε”. Άμα σε πετύχει, ανάλογα σε τι κατάσταση βρίσκεσαι, σε "θερίζει" ο καρκίνος, δεν δίνει κανένα δικαίωμα. Εμένα μου έδωσε το δικαίωμα και παλέψαμε, κι ήρθαμε ισοπαλία.

Έχοντας αντιμετωπίσει τον καρκίνο και μέσα σε τρεις μέρες βλέπεις δικό σου άνθρωπο να χάνεται από την αρρώστια αυτή, ποια αίσθηση σου δίνεται;

Δεν σκέφτηκα τίποτα. Στον άνθρωπο αυτό, προσπάθησα να δώσω κουράγιο, συμπαράσταση, αλλά δεν πρόλαβε να το καταλάβει και να το συνειδητοποιήσει, είπε: "Γεια σας". Ρωτούσε τι έχει, γιατί έκανε τα χειρουργεία, γιατί τα σωληνάκια είναι έτσι... Πολύ δύσκολο, αλλά πρέπει να το κάνεΐ3, γιατί αυτή την ανάγκη έχει, κι όχι να του λε5: "Μη φοβάσαι, θα δεις ότι θα γίνεις καλά, κουράγιο...", αυτή την κακομοιριά δεν τη χρειάζεται ο ασθενής. ΓΓ αυτό δεν ήθελα κανέναν, γιατί όταν προσπάθησε κάποιος να μου το πει μ' αυτόν τον τρόπο, χτυπώντας με στην πλάτη: "Κουράγιο, θα γίνεις καλά...", είναι ψέμα αυτό, εγώ του έδειχνα το παράδειγμα μου στον ασθενή. Πάλι έχω παράδειγμα και τώρα, καθώ5 κι π γυναίκα μου έχει στον πνεύμονα, το βρήκαμε φέτο5, το παλέψαμε, έγινε καλά. Ευτυχώς και στη γυναίκα μου το βρήκαμε έγκαιρα, ήταν χειρουργήσιμο, το βγάλαμε κι όλα είναι καλά. Αυτή τη φορά για μένα ήταν πιο δύσκολο...

Τι εννοείς;

Ήταν πιο δύσκολο για μένα, γιατί στο χειρουργείο ο ασθενής κοιμάται, κι όταν ξυπνάει έχει τελειώσει, δεν καταλαβαίνει σχεδόν τίποτα και μάλιστα με τΐ5 καινούργιε5 μεθόδου3 δεν πονάει καθόλου. Τώρα που ήταν μέσα η γυναίκα μου, κι ήμουν εγώ απ' έξω, κατάλαβα τι περάσανε όταν έκανα το 8ωρο χειρουργείο... Αυτή η προσμονή, να βγει ο γιατρός... Τότε κατάλαβα πόσο δύσκολα πέρασαν οι δικοί μου άνθρωποι και ιδιαίτερα η γυναίκα μου, όταν έκανα εγώ τα χειρουργεία, πέρασα και το άλλο στάδιο εγώ, αλλά όλα καλά.

Τώρα λες: "Χαιρέτα μου τον πλάτανο";

(Γέλια). Ναι, με την καλή έννοια, όχι με την παλιά την κλασική, χαιρετάμε κι... άντε γεια. Το κάνουμε χιουμοριστικά, όμορφα και περνάμε καλά. Είμαι τυχερός, γιατί μέσα στα 50 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά, είναι πάλι ένας επιτυχημένος σταθμός, το σίριαλ "Χαιρέτα μου τον πλάτανο" στην ΕΡΤ, καθώς είχα ραντεβού με ωραία ιστορία. Όπως παλιά στον κινηματογράφο, οι ηθοποιοί είχαν τέτοιες συναντήσεις.

Συναντήσεις πολλών δημοφιλών προσώπων μαζί, κάτι που παραπέμπει σε συνταγή από τα... παλιά.

Έτσι χρειάζεται.

Πηγή: Λοιπόν