Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης: «Τα θέατρα είναι μέρος της ζωής αυτής που έχουμε χάσει»

Ο αγαπημένος ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή του μίλησε για το αν φοβάται πως η εξέλιξη της τεχνολογίας μπορεί να αντικαταστήσει το ζωντανό θέατρο, για το όνειρο του για το 2021, ενώ ανέφερε τη γνώμη του για τους αρνητές του ιού.

Ποιο είναι το όνειρο σας για το 2021;

Να τελειώσουμε με τον κορονοϊό. Όχι μόνο για τα θέατρα, αλλά για να μπορέσουμε να πάρουμε πίσω τις ζωές μας συνολικά. Και τα θέατρα είναι μέρος της ζωής αυτής που έχουμε χάσει. Με ενδιαφέρει να βγούμε από αυτό με τις λιγότερες ανθρώπινες απώλειες.

Ποια είναι η γνώμη σας για τους αρνητές του ιού;

Θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που δεν πιστεύουν. Δεν ξέρω καν αν έχει νόημα να προσπαθεί κανείς να τους αλλάξει γνώμη γιατί συνήθως οι απόψεις των αρνητών και των συνωμοσιολόγων δεν διαμορφώνονται από την πραγματικότητα και τα γεγονότα, αλλά από τη φοβία απέναντι σε έναν πολύ πολύπλοκο κόσμο. Οπότε, δυστυχώς, όσα στοιχεία και να τους δώσεις δεν μπορείς να μεταβάλεις τη θέση τους.

Μπαίνετε στη διαδικασία συζήτησης με συνωμοσιολόγους; Προσπαθείτε να τους πείσετε για το αντίθετο;

Παλαιότερα ναι. Μεγαλώνοντας όμως όλο και λιγότερο. Πολύ απλά γιατί έχω διαπιστώσει ότι δεν τους λείπουν τα γεγονότα. Το να μπορείς να ερμηνεύσεις την πραγματικότητα με μια συνωμοσία ή μια άρνηση απέναντι σε γεγονότα δεν έχει να κάνει με το ότι έχεις άλλα γεγονότα, αλλά κυρίως έχει να κάνει με έναν φόβο.

Φοβάστε ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας μπορεί να αντικαταστήσει το ζωντανό θέατρο;

Όχι. Διαπίστωσα μάλιστα ότι υπάρχουν κερδισμένοι. Άνθρωποι που, έτσι και αλλιώς και πριν από τον κορονοϊό αλλά και αργότερα, δεν είχαν και δεν θα έχουν πρόσβαση. Ανθρωποι που λόγω κάποιας ασθένειας, λόγω κάποιου σωματικού προβλήματος, κάποιας αναπηρίας ή λόγω μεγάλης οικονομικής δυσπραγίας δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στις παραστάσεις. Για αυτούς λοιπόν είναι μια ανακούφιση. Την πρώτη φορά που παίχτηκε Το τρίτο στεφάνι διαδικτυακά μέσα στον Δεκέμβριο είχε κοινό από όλες τη γωνιές του πλανήτη. Δέχτηκα πολύ ζεστά μηνύματα. Το θέατρο είναι μια διαδικασία που εξ αντικειμένου απαιτεί τον θεατή και τον ηθοποιό ταυτόχρονα στον ίδιο χώρο - όπως δεν μπορείς να εκκλησιαστείς από μακριά, ούτε να κάνεις έρωτα από μακριά. Υπάρχουν μερικές λειτουργίες που χρειάζονται τους ανθρώπους στον ίδιο χώρο. Η τεχνολογία μπορεί να μας δίνει κάποια εργαλεία αλλά δεν μπορεί να μεταδώσει αυτό που συμβαίνει στην ψυχή του θεατή όταν βρίσκεται μαζί με τους ηθοποιούς στον ίδιο χώρο την ώρα της παράστασης. Όταν με το καλό επιστρέψει το ζωντανό θέατρο, δεν νομίζω ότι οι θεατές θα λένε «καλύτερα να το δούμε από τις οθόνες μας».

Συμμετέχετε και στον δεύτερο κύκλο του Έτερος εγώ, Στο δίλημμα σκηνοθεσία ή υποκριτική, τι επιλέγετε;

Αν έπρεπε να κάνω ένα από τα δύο, αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να διαλέξω. Και στην πραγματικότητα είχα διαλέξει. Το 2020 δεν θα με έβρισκε στη σκηνή και μάλλον δεν θα με βρει και το 2021. Απλώς η δυστυχής συγκυρία είναι ότι δεν βρήκε και κανέναν άλλον ηθοποιό.

Τι είναι αυτό που σας ιντριγκάρει περισσότερο στη σκηνοθεσία;

Κοιτάξτε, είμαι ηθοποιός 30 χρόνια και σκηνοθετώ πολύ λιγότερα. Η διασκευή μαζί με τη σκηνοθεσία στο Τρίτο στεφάνι μπορώ να πω ότι είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον πράγμα που έχω κάνει, θα με ενδιέφερε δηλαδή να το επαναλάβω. Ήταν και το μόνο πράγμα που έκανα μέσα στο 2020 αλλά χρειάστηκα όλο τον χρόνο μέσα στη χρονιά. Η υποκριτική δεν παύει να με αφορά. Απλώς επειδή μου βάλατε το μαχαίρι στον λαιμό να διαλέξω, μπορώ να σας πω ότι θα διάλεγα σχετικά εύκολα. Είχα ήδη διαλέξει…, είπε στο ΟΚ.