Παύλος Κοντογιαννίδης: «Ο φόβος που έχουμε θα κρατήσει πολλά χρόνια»

Η χρονιά που πέρασε, σε παγκόσμιο επίπεδο, ήταν εκτός από κάθε πρόβλεψη και φαντασία.

Πραγματικά, ήταν εκτός από κάθε πρόβλεψη και φαντασία, ήταν κάτι πρωτόγνωρο και νομίζω ότι θα έχει και συνέχεια.

Δηλαδή;

Σέ κάθε καινούργιο, πάντα, δεν μπορείς να βρεις τη λύση αμέσως και άμεσα, απ' ό,τι λένε και οι ειδικοί, που χρειάζεται να του5 ακούμε, κι εγώ πιστεύω στους επιστήμονες. Κάποιος είπε ότι και το '21 θα πάει έτσι και μακάρι προς τον Φεβρουάριο να υπάρχει κάποια θετική τροποποίηση.

Πώς έχεις βιώσει μέχρι τώρα αυτή την αλλαγή στη ζωή σου;

Υπήρξαν κατευθείαν οι εντυπώσει, αιφνιδιαστήκαμε, με την έννοια ότι δουλεύαμε, κάναμε σχέδια για το καλοκαίρι και ξαφνικά κόπηκε η επικοινωνία με το κοινό, κι αυτή είναι η πιο ουσιαστική για μένα, γιατί τροφικά και οικονομικά θα επιβιώσουμε, οι πάντες, δεν υπάρχει περίπτωση. Ζούμε σε μια εποχή που υπάρχει υπερπληθώρα αγαθών, είτε μέσω αλληλεγγύης, είτε ανοίξουν οι δουλειές. Η επικοινωνία είναι το πιο σημαντικό, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής έκφρασης, κι ακόμα περισσότερο φάνηκε σε μας, που λόγω εξειδίκευσης του επαγγέλματος, ειδικά του καλλιτέχνη, εάν δεν έρθει σε επικοινωνία με τον θεατή, δεν έχει νόημα να κάνει αυτή τη δουλειά.

Πώς βλέπεις τα πράγματα στη συνέχεια;

Οι καλλιτέχνες οφείλουμε να βλέπουμε τη θετική πλευρά, την προοπτική, να βλέπουμε την πρόοδο.

Υπάρχει η τροφή του πνεύματος και η τροφή της...τσέπης;

Σε κλίμακα, πρώτα έρχεται η "μασά", το φαΐ, αρχή διατηρήστε του είδους, μετά έρχεται το πνεύμα, είναι δευτερογενές. Γι αυτό ίσως πολλοί συνάδελφοι και καλά έπραξαν, γιατί πρώτα πρέπει να τραφείς, να συντηρηθεί5, όπως κι όλος ο κόσμος. Μετά έρχεται η πνευματική τροφή, μη νομίζεις ότι υπήρχε και πριν κορονοϊού. Το επίπεδο το σκεπτόμενων συνανθρώπων, μάλλον το ποσοστό είναι πάρα πολύ μικρό, κατ’ εμέ το 5% κι είναι πολύ αισιόδοξο, το βλέπεις και μέσα από το διαδίκτυο, μέσα από τις τηλεθεάσεις, το βλέπεις μέσα στον δρόμο. Οι μη σκεπτόμενοι έχουν δικαίωμα σ' αυτή την κοινωνία.

Φοβάσαι ότι θα συνηθίσουμε κάποια από αυτά που έχουμε βιώσει τον τελευταίο χρόνο, κι ότι ίσως τα εντάξουμε αλλά κάτι καινούργιο στη ζωή μας;

Ίσως το σοβαρότερο πρόβλημα, πέραν της τροφής είναι η επικοινωνία, κόπηκε ο κοινωνικός ιστός. Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα και δεν ξέρω αν θα ξεπεραστεί άμεσα, γιατί έχει εμποτιστεί μέσα μα5 ο φόβος, μήπως ο άλλος μου δημιουργήσει κάτι. Πιστεύω ότι αυτός ο φόβος θα κρατήσει κάποια χρόνια, σύμφωνα με το περιοδικό Λοιπόν.