Φιλαρέτη Κομνηνού: «Τη δύναμη μου την καταλαβαίνω όταν ταξιδεύω σε μακρινά μέρη»
Η Φιλαρέτη Κομνηνού είναι ένας άνθρωπος δυνατός.
Την άφατη δύναμη της, εκείνη που δεν μπορείς να χωρέσεις σε λέξεις και με την οποία μπολιάζει τις ερμηνείες της, λέει ότι την αντιλήφθηκε χάρη στα ταξίδια.
«Τη δύναμη μου την καταλαβαίνω όταν ταξιδεύω σε μακρινά μέρη. Όταν, για παράδειγμα, πήγα στο Εκουαδάρ, στον Αμαζόνιο, σε τροπικά δάση και φυλές ιθαγενών. Την κατάλαβα όταν έφτασα να αναμετρηθώ με τους φόβους που όλοι έχουμε σε τέτοιες συνθήκες. Εκεί κατάλαβα τη δύναμη που έχει αυτό το σώμα, αυτό το μυαλό, αυτή η ψυχή». Το ταξίδι δεν είναι για εκείνη πολυτέλεια ή απλώς αναψυχή, αλλά ανάγκη. «Κάθε χρόνο ένα ταξίδι κάπου μακριά πρέπει να γίνει.
Τελευταία είχα πάει στην Ιρλανδία και στην Ισλανδία. Αν δεν δεις το βόρειο σέλας, αν δεν δεις την απόλυτη έκπληξη των φυσικών φαινομένων και ζεις εγκλωβισμένος στα διαμερίσματα, έχεις χάσει πολλά. Το ταξίδι με έκανε πιο πλήρη άνθρωπο. Το θέατρο και οι ρόλοι είναι ταξίδια του μυαλού και της φαντασίας, το άλλο είναι πραγματικότητα. Για μένα είναι οξυγόνο. Θυμάμαι το ταξίδι μου στο Πράσινο Ακρωτήριο το 2008. Είχαμε φτάσει στο Μιντέλο, το νησί της Σεζάρια Εβόρα. Ο οδηγός μας με κάποιον τρόπο κατάφερε και μας πήγε σπίτι της. Μας υποδέχτηκε η ίδια. Ακόμα τη θυμάμαι, στο σαλόνι της, ξυπόλητη πάντα, με μια φωτογραφία του Μηρούς Λι πάνω από το κεφάλι της. Έκατσε μαζί μας και ήπιαμε ένα ρούμι».
Αν τη ρωτήσεις σε τι άλλο είναι καλή, εκτός από το αυταπόδεικτο, δηλαδή συγκλονιστική ηθοποιός το πρώτο πράγμα που κυλά στην άκρη της γλώσσας της μάλλον θα σε εκπλήξει. «Είμαι καλή μάνα, νομίζω. Δεν το θεωρώ μικρότερης αξίας. Βλέποντας τον Γιώργο (σ.σ.Παπαγεωργίου) πώς είναι τώρα λέω: "Εντάξει, ρε Φιλαρέτη, τα κατάφερες κι εσύ και ο πατέρας του και κάνατε ένα παιδί που το καμαρώνετε". Κάθομαι και τον καμαρώνω. Νιώθω ότι ένα χαμόγελο καρφώνεται κάθε φορά στο πρόσωπο μου.
Νομίζω ότι το δεύτερο ταλέντο που μπορεί να έχω είναι εκείνο της δασκάλας. Η σχέση που έχω με τους μαθητές και φοιτητές μου στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ. Είναι μεγάλη ιστορία να μπορείς να διαμορφώσεις μια καινούρια γενιά ηθοποιών. Έρχεται μια γενιά με πολλή ορμή και ανάγκη να κατακτήσει. Και η δική μου γενιά θα πρέπει να δημιουργήσει ένα περιβάλλον στους νέους ανθρώπους για να οδηγήσουν το θέατρο σε περιοχές ακόμα πιο δύσκολες, ακόμα πιο περίεργες, ακόμα πιο ανατρεπτικές. Η υποκριτική δεν τελειώνει ποτέ. Δεν φαντάζεστε τι δυναμική, τι ηλεκτρισμό δημιουργούν οι νέοι!, είπε στο GALA.