Γιάννης Στάνκογλου: «Είναι λυπηρό που δεν είναι ανοιχτά τα θέατρα αυτή την εποχή»

Ο Γιάννης Στάνκογλου, επιχειρεί να «γίνεται» ο ρόλος από το να τον υποδύεται και για αυτό η μεστή του παρουσία ξεχωρίζει παντού. Πέρυσι τον απολαύσαμε στις «Άγριες μέλισσες» ως Θωμά Κυπραίο.

Τη φετινή σεζόν τον συναντάμε στη νέα σειρά του ΜΕGΑ «Σχεδόν ενήλικες» όπου υποδύεται στον Αποστόλη, έναν άντρα που ζει μαζί με την παρέα του στο σύμπαν του 2021, με ό, τι κι αν περικλείει αυτό.

Σας έχουμε συνηθίσει να πρωταγωνιστείτε κυρίως σε δραματικές σειρές, αλλά φέτος κάνατε την έκπληξη.

«Στο θέατρο, στο σινεμά και στην τέχνη της υποκριτικής έχω συμμετάσχει σε έργα που δεν είναι αμιγώς κωμωδίες αλλά έχουν λίγο πιο ανάλαφρο κείμενο. Η κωμωδία είναι ένα δύσκολο είδος που με γοητεύει πολύ. Ήταν κάτι που ήθελα να κάνω από καιρό και νιώθω ευγνώμων που η Μυρτώ Κοντοβά μου δίνει την ευκαιρία να συμμετέχω στη σειρά και με αυτούς τους συνεργάτες που είναι ένας κι ένας. Πραγματικά πηγαίνω με πολλή χαρά στο γύρισμα».

Φαντάζομαι, τώρα που τα θέατρα -δυστυχώς- είναι κλειστά, έχετε τον χρόνο, αν και ακούγεται οξύμωρο, να απολαύσετε περισσότερο αυτή τη συνεργασία.
«Είναι λυπηρό που δεν είναι ανοιχτά τα θέατρα αυτή την εποχή. Ελπίζουμε να ανοίξουν σύντομα. Το ότι βρισκόμαστε σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, έχουμε δουλειά και τη γουστάρουμε, είναι ιδιαίτερα σημαντικό»

Η αλήθεια, σας είδαμε... μεταμορφωμένο στον ρόλο του Αποστόλη.

«Έτσι λειτουργώ. Τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο αλλά και στην τηλεόραση ψάχνω να κάνω εντελώς διαφορετικά πράγματα που να μην έχουν σχέση το ένα με το άλλο και είμαι τυχερός γιατί μετά τον Θωμά Κυπραίο ήρθε ο Αποστόλης».

Η δεύτερη αλήθεια είναι ότι φύγατε από τις «Άγριες μέλισσες» αλλά αφήσατε πίσω... χαμό Ακόμη σας μελετάνε.
«Και με την απουσία του ο Θωμάς Κυπραίος είναι παρών. Ήταν ένας δυνατός ρόλος και δόθηκα πολύ σε αυτόν. Είχα υπέροχους συνεργάτες μπρος και πίσω από τις κάμερες. Ο κόσμος τον αγάπησε αλλά τα πράγματα αλλάζουν και είμαι χαρούμενος που έφυγα από το κλάμα και πέρασα στο γέλιο».

Εδώ που τα λέμε, πάντως, και στους «Σχεδόν ενήλικες» συμβαίνουν τραγικά περιστατικά με κωμικό τρόπο
«Αυτό κάνει η κωμωδία. Παίρνει πράγματα που είναι δραματικά και έξω από τη μανιέρα της ζωής, στα ανυψώνει και τα κάνει πιο κωμικά. Στις μέρες μας έχουμε μπουχτίσει με τις δύσκολες καταστάσεις και καλό είναι να βλέπουμε και την κωμική πλευρά των πραγμάτων. Το ακραίο μπορεί να γίνει και κωμικό και δραματικό».

Φαντάζομαι ότι χρειάστηκε να βρείτε εντελώς νέους μηχανισμούς για την ερμηνεία του συγκεκριμένου ρόλου.
«Είναι εντελώς διαφορετική η ενέργεια του χαρακτήρα. Σε όλους τους ρόλους, αν είναι μακριά από μένα, πάω κοντά τους. Ο κόσμος με γνωρίζει μέσα από ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, όμως έχω κοινά στοιχεία με ιόν Αποστόλη όπως το πάθος για τη ζωή, τον τσαμπουκά, το γεγονός ότι τα παίρνει γρήγορα, ανάβει απότομα. Είναι και άλλα που δεν έχω και τα έψαξα και τα βρήκα. Είμαστε εν δυνάμει τα πάντα. Η δουλειά μας είναι να ανακαλύπτουμε πτυχές του άλλου εαυτού που υποδυόμαστε».

Οι ήρωες στη σειρά μιλούν όπως μιλάμε, γελούν όπως γελάμε, αγωνιούν όπως αγωνιούμε και ζουν όπως ζούμε. Είναι μάλλον η ιστορία της ζωής μας ιδωμένη αλλιώς.

«Αυτό μου λένε και οι φίλοι μου και ταυτίζονται ο καθένας με τον δικό του τρόπο, είτε με τις ιστορίες είτε με τους χαρακτήρες. Η γλώσσα είναι αληθινή και σημερινή, δεν είναι της πεπατημένης. Δεν είναι μια σειρά που ακολουθεί ξένα πρότυπα, στην οποία το υλικό πρέπει να προσαρμοστεί. Η Μυρτώ έχει τρομερή πένα και δείχνει από το πρίσμα της τέχνης την κανονικότητα της ημέρας μας, τη γλύκα, την πίκρα της ζωής. τον έρωτα με έναν τρόπο πιο ανυψωτικό»

Η σειρά έχει μια κινηματογραφική ματιά. Ο πήχης έχει ανέβει πολύ στη μυθοπλασία. «Έχουμε δει πολλές σειρές πια του εξωτερικού και πιστεύω ότι στην Ελλάδα έχουμε εξαιρετικούς σκηνοθέτες και ηθοποιούς. Μας λείπει η παραγωγή και η εμπιστοσύνη των ανθρώπων των καναλιών να δώσουν προτεραιότητα σε δουλειές που δεν είναι εξ αρχής εμπορικές και να τις πουλήσουν έξω. Η Ελλάδα έχει αμέτρητες ιστορίες ή βιβλία για να γίνουν τρομερές σειρές», λέει ο ίδιος στο tv 24