Γιάννης Στάνκογλου: «Μου αρέσει περισσότερο να υποδύομαι σκοτεινούς χαρακτήρες»
Ο Γιάννης Στάνκογλου πρωταγωνιστεί στη νέα κωμωδία του ΜΕGA «Σχεδόν ενήλικες».
Ο ίδιος σε συνέντευξή του ανέφερε αν προτιμάει να υποδύεται δύσκολους χαρακτήρες ή… καλά παιδιά, αν παρακολουθεί τις Άγριες Μέλισσες από τότε που ολοκληρώθηκε ο ρόλος του στη σειρά, ενώ περιέγραψε την καθημερινότητα του από την πρώτη καραντίνα μέχρι σήμερα.
Προτιμάς να υποδύεσαι δύσκολους χαρακτήρες ή τα «καλά παιδιά»;
Η αλήθεια είναι ότι οι σκοτεινοί χαρακτήρες μου αρέσουν πιο πολύ. Σε αυτούς βλέπω πολλά πράγματα ώστε να μη μανιερίζω (σ.σ. έκφραση των ηθοποιών ότι επαναλαμβάνουν το ίδιο υποκριτικό μοτίβο). Το να κάνω ένα καλό παιδί μου είναι συνήθως βαρετό. Στο Νησί, ας πούμε, έκανα έναν τέτοιο ρόλο. Μόνο στο τέλος σκότωσε την Αννα, αλλά γενικά ήταν καλό παιδί. Οι σκοτεινοί τύποι με ενδιαφέρουν γιατί μου δίνουν τη δυνατότητα να αλλάζω. Όσο πιο κακός είναι ένας χαρακτήρας, τόσο πιο καλά στοιχεία έχει χάσει. Προσπαθώ αυτά τα καλά στοιχεία να τα αναδείξω.
Από εκεί που στις Άγριες μέλισσες ήσουν ο κακός σε μια άλλη εποχή, τώρα έρχεσαι στην εποχή μας. Η μαγεία του ηθοποιού είναι να μη βουλιάζει στα ίδια;
Ο δικός μου φόβος είναι να μην πέσω στη μανιέρα και όσο γίνεται η τωρινή δουλειά να απομακρύνεται από την προηγουμένη. Μπορεί να μην το πετυχαίνω πάντα. Ξέρω πως πέρσι ήμουν ο Κυπραίος, φέτος ο Αποστόλης, αλλά επειδή είναι αλλιώς γραμμένο το κάθε κείμενο, μου δίνει και μένα τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσω άλλα μέσα, που δεν τα έχω χρησιμοποιήσει στο παρελθόν. Στο φετινό έργο ο Αποστόλης είναι ένας τύπος που έχει ζήσει στιγμές δόξας ως μπάρμαν στα '90ς και αυτή τη στιγμή δεν έχει δουλειά. Έχει περίεργη σχέση με τη γυναίκα του, την οποία αγαπάει πολύ. Προσπαθεί να ζήσει την οικογένεια του κάνοντας πολλές δουλειές, από το να δουλεύει σε φαλαφελάδικο στο κέντρο της Αθήνας μέχρι δουλειές λίγο παράνομες, όπως το να φέρνει καπνό από το Αγρίνιο. Ωστόσο, δεν το βάζει κάτω, προσπαθεί. Έχει και αυτό το ευέξαπτο, κάτι που παλιότερα είχα και εγώ.
Πλέον, είσαι πιο ζεν. Τι σε βοήθησε να αποβάλεις αυτό το ευέξαπτο στοιχείο σου;
Σίγουρα με βοήθησε το ότι πάτησα στα πόδια μου, αναφορικά με τη δουλειά που κάνω. Όταν είσαι ανασφαλής τα παίρνεις λίγο πιο γρήγορα. Επίσης, η έλευση των παιδιών με έχει αλλάξει πραγματικά, έχω βάλει δυο-τρία βήματα πίσω τον εαυτό μου σε σχέση με εκείνα. Δεν ασχολούμαι τόσο με τον εαυτό μου στην καθημερινότητα. Ψάχνω το μέσα μου και ασχολούμαι πολύ με τα παιδιά.
Όταν κάτι επαγγελματικό τελειώνει, το αφήνεις πίσω ή συνεχίζεις να το σκέφτεσαι; Παρακολουθείς, ας πούμε, τις Άγριες μέλισσες;
Δεν παρακολουθώ τακτικά τις Άγριες μέλισσες γιατί δεν έχω χρόνο, αν και ενημερώνομαι για το τι συμβαίνει στη σειρά. Έπειτα από δεκατρία χρόνια που δεν είχα τηλεόραση στο σπίτι, τώρα έβαλα. Προτιμώ να δω μια ταινία, σειρές όπως Peaky Blinders και πολλά ντοκιμαντέρ - με μουσική, αθλητισμό ή επιστήμη. Πάντως, όταν τελειώνει κάτι, είμαι στο επόμενο. Δεν ζω με τις αναμνήσεις. Σαφώς, αν κάτι με έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό, θα το σκέφτομαι σε διάφορες φάσεις.
Πώς είναι η καθημερινότητα σου από την πρώτη καραντίνα μέχρι σήμερα;
Πέρασα από διάφορα στάδια από την αρχή της πανδημίας. Από το «Επιτέλους έχω χρόνο να ξεκουραστώ», πήγαμε στο «Έχουμε χρόνο για διάβασμα, κάτι που δεν είχαμε ποτέ», ενώ τελευταία σκέφτομαι πόσο μου λείπει ότι δεν μπορώ να αγκαλιαστώ με τους φίλους μου ή να πάμε για μια βόλτα, ένα ποτό... Εκεί αγχώθηκα, στενοχωρήθηκα, τσατίστηκα, αλλά σιγά σιγά το πήρα απόφαση και προσπαθώ όσο γίνεται να παράμενα ψύχραιμος. Συχνά χτυπάμε ένα «6» και πάμε με τα παιδιά βόλτα στον Λόφο Φιλοπάππου, κάνουμε πικνίκ, βγαίνουμε για περπάτημα..., είπε στο ΟΚ.