Μάριος Ιορδάνου: Ξεσπά για τις καταγγελίες: «Τους κόλλησα στον τοίχο κι έκλεισα πόρτες πίσω με χαρά»
Ο Μάριος Ιορδάνου μετά τα όσα έχουν δει τα φώτα της δημοσιότητας, με ένα μακροσκελές κείμενό του ξεσπά εναντίον όλων εκείνων που "βρώμισαν" τον χώρο του θεάτρου, τονίζοντας πως ο ίδιος αποφάσισε να τραβήξει άλλο δρόμο, εκείνον της καθαρότητας και του αυτοσεβασμού.
Το πρώην μοντέλο και ηθοποιός, μέσω instagram ανέβασε ένα μακροσκελές κείμενο, τονίζοντας πως δεν υπέκυψε σε εκβιασμούς και θέλησε να τραβήξει τον δικό του δρόμο στον καλλιτεχνικό χώρο. Συγκεκριμένα το μήνυμά του αναφέρει:
«Ό,τι στέκει ως εμπόδιο στο δρόμο σου, γίνεται ο δρόμος σου! Κι ο δρόμος σου είναι οι επιλογές σου. Εγώ είχα την ευτυχία να έχω δασκάλους τον Βέγγο, τον Αλεξανδράκη και τον Φούντα! Πραγματικούς ανθρώπους του θεάτρου. Πραγματικούς ανθρώπους σκέτο. “Κύριοι” και “κυρίες” τόσο από το χώρο του θεάτρου όσο και της μουσικής, που λατρεύονται και θεωρούνται υπόδειγμα καλλιτεχνικής καταξίωσης… ξεχνούν τις δικές τους σεξουαλικές παρενοχλήσεις σ’ εμένα, τους εκβιασμούς και τις απειλές για μαύρες λίστες.
Με ρωτάνε συχνά σε συνεντεύξεις, ακόμα και στο δρόμο “μα εσύ βρε παιδί μου, που είχαν ανοίξει όλες οι πόρτες, γιατί τα παράτησες όλα;” Όλα όσα βρομίζουν την τέχνη παράτησα, όχι την τέχνη. Όλα όσα μολύνουν το θέατρο ή τη μουσική παράτησα, όχι το θέατρο, όχι τη μουσική. Έφτιαξα με το πινέλο μου και τα χρώματα μου το δικό μου παράδεισο και μπήκα μέσα, όπως έλεγε ο Καζαντζάκης. Και ήμουν τυχερός γιατί δεν ήμουν μόνος. Ήμουν με το πλάσμα που λατρεύω. Εγώ απέκρουσα συμπεριφορές που με έθιγαν.
Τους έστειλα από εκεί που ήρθαν. Τους κόλλησα στον τοίχο όταν χρειάστηκε κι έκλεισα πόρτες πίσω με χαρά γιατί έτσι ανοίχτηκαν μπροστά μου άλλες με συνεργάτες αξιοπρεπείς και έντιμους. Η δόξα και τα λεφτά δε με συγκίνησαν ποτέ. Όποιος λίγα κατέχει από λίγα κατέχεται.
Εγώ έφτιαξα έναν κόσμο θεατρικό και όχι μόνο που να μην ντροπιάζει την καρδιά μου. Εγώ φέρθηκα όπως άξιζε στους “κυρίους” και τις “κυρίες” και κοιμάμαι το βράδυ όμορφα αγκαλιά με το σκύλο μου, που η σκέψη του με γύρισε πίσω όταν πριν ένα χρόνο έφτασα στο θάνατο με τρία ισχαιμικά… κάτι που άλλοι επικαλούνται για να σώσουν τα άσωστα προσβάλλοντας ανθρώπους που έχουμε περάσει όντως από “εκεί”. Ρωτάτε τους ανθρώπους που πόνεσαν “γιατί τώρα”. Εγώ ρωτάω “Εσείς γιατί τότε;”
Άντε να ανοίξουν τα θέατρα να ανασάνουμε τέχνη! Δεν έχει πρόβλημα το ελληνικό ή το παγκόσμιο θέατρο. Ο άνθρωπος έχει. Ο μ#@&”ας είναι μ_€#@ας και στο θέατρο και στην τράπεζα και στον αθλητισμό και στο τραγούδι και στο νοσοκομείο και στην πολιτική. Είναι μ@#€&ας και με παιδί και χωρίς. ”Κάνατε τα πάντα για να με θάψετε. Όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος.” Και κάτι τελευταίο στα νέα παιδιά: Είναι ωραία λέξη το “όχι”. Ανοίγει δρόμους στο “ναι” στον εαυτό σου».