Νίκος Ψαρράς: «Έχω βιώσει βία, σιωπούσα και το κρατούσα μέσα μου»
O Νίκος Ψαρράς σε πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε εξομολογήθηκε πως κι εκείνος έχει δεχτεί βία στον χώρο της υποκριτικής και του θεάτρου.
Πώς αισθάνεσαι για την «επανάσταση» των συναδέλφων σου αυτές τις δύο εβδομάδες που κατήγγειλαν περιπτώσεις λεκτικής, ψυχολογικής και σωματικής βίας, αλλά και σεξουαλικής παρενόχλησης που έχουν υποστεί στον εργασιακό τους χώρο;
Αισθάνομαι περήφανος, γιατί αυτές οι συνθήκες και οι καταστάσεις δεν απαντώνται μόνο στο θέατρο και ούτε εμείς παλεύουμε μόνο για το χώρο μας. Εγώ κάνω μια συνέντευξη τη δεδομένη στιγμή και οφείλω να περάσω αυτό το μήνυμα. Ένας υπάλληλος σε ένα εστιατόριο ή μια τράπεζα που επίσης παρενοχλείτε σωματικά, λεκτικά, σεξουαλικά και παίρνει ψυχοφάρμακα κάθε βράδυ πώς θα αντιδράσει. Εμείς λοιπόν ας φωνάξουμε. Ας τρομοκρατηθούν οι υπεύθυνοι και ας συνειδητοποιήσουν πώς φέρονται, ώστε αύριο και εσύ, και εγώ, και τα παιδιά μας να ζούμε σε έναν καλύτερο κόσμο. Για να είσαι αποδοτικός σε οποιαδήποτε δουλειά, πρέπει να αισθάνεσαι ασφαλής και όχι τρομοκρατημένος.
Έχεις Βιώσει αντίστοιχα λεκτική ή ψυχολογική βία σε δουλειά; Βεβαίως και το έχω βιώσει. Έχεις υποστεί σεξουαλική παρενόχληση;
Σεξουαλική παρενόχληση δεν έχω δεχτεί γιατί ακόμα και όταν μου έλεγαν διάφορα, γελούσα και το γύρναγα στο καλαμπούρι. Από πιτσιρικάς ήμουν έτσι! Όμως έχω ζοριστεί ψυχολογικά. Υπήρχαν περίοδοι που δεν κοιμόμουν. Δεν μπορούσα να πάω στην πρόβα από την πίεση που δεχόμουν. Ο καθένας μας έχει να πει από μία ιστορία. Δεν πρέπει στην εργασία μας να ανεχόμαστε κανενός είδους βία από όπου και αν προέρχεται.
Πώς αντιδρούσες στον εργασιακό εκφοβισμό;
Κάποιες φορές σιωπούσα και το κρατούσα μέσα μου. Αυτό ήταν και το πιο οδυνηρό. Άλλες φορές έπιανα τον άνθρωπο που φερόταν έτσι και του έλεγα «Κόφ' το, αλλιώς θα φύγω από τη δουλειά».
Δήλωσες από την αρχή ότι τάσσεσαι στο πλευρό των συναδέλφων σου.
Ναι. Είμαι πάντοτε υπέρ των ανθρώπων που νιώθουν ότι έχουν κακοποιηθεί. Εκ φύσεως, μου αρέσει ηρεμία. Απεχθάνομαι τις εντάσεις και τους καβγάδες. Προσπαθώ να μη ρίχνω λάδι στη φωτιά, αλλά, απεναντίας, να φέρνω ισορροπία. Έτσι είμαι ως άνθρωπος.
Κλείνοντας, πώς ονειρεύεσαι να είμαστε ένα χρόνο μετά;
Εύχομαι να είμαστε υγιείς, να αγκαλιαζόμαστε χωρίς φόβο, να περπατάμε άνετα και ελεύθερα χωρίς sms, να ανοίξουν ξανά τα θέατρα και να ξαναδώ το κέντρο της Αθήνας ζωντανό, γεμάτο νέα παιδιά να τρέχουν στους δρόμους ερωτευμένα, σύμφωνα με το 7 μέρες Tv.