Αλεξάνδρα Παλαιολόγου: «Δεν βίωσα ποτέ μεγάλη απόρριψη στο ερωτικό κομμάτι»

Η ίδια σε πρόσφατη συνέντευξή της μίλησε για την προσωπική της ζωή, για τη σχέση της με τον συνάδελφο της, Σωτήρη Χατζάκη, ενώ αποκάλυψε τι έγραφε το σημείωμα των γονιών της όταν έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο στην Επίδαυρο.

Θα έλεγες πως περισσότερο αγάπησες ή αγαπήθηκες από τους άντρες;

Και τα δύο. Και ένιωσα και πήρα πολλή αγάπη. Επίσης, δεν βίωσα ποτέ μεγάλη απόρριψη στο ερωτικό κομμάτι, για να πω και την αλήθεια μου.

Το λες για καλό αυτό;

Το λέω με την έννοια του στραπάτσου που μπορεί να αφήσει τραύματα, κυρίως σε μικρές ηλικίες. Έχω βιώσει μεγάλες εντάσεις στα ερωτικά μου φυσικά, αλλά σε μεγαλύτερη ηλικία, όπου εκεί μπορείς να τις διαχειριστείς και καλύτερα.

Συνήθως τα ίδια λάθη οδηγούσαν κάθε φορά στον χωρισμό;

Σε κάθε σχέση κάνεις διαφορετικά λάθη, εγώ τουλάχιστον έκανα. Γιατί καμιά σχέση δεν είναι ίδια με την προηγούμενη, δεν είναι copy-paste. Πάντα, όμως, κοιτούσα πρώτα ποια ήταν τα δικά μου λάθη που οδήγησαν στο τέλος της σχέσης και στη συνέχεια έβλεπα τα λάθη του άλλου. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος που επιλέγουμε είναι καθρέφτης μας και ότι από κάθε χωρισμό κάτι μαθαίνεις.

Πώς είναι η σχέση σου με τον Σωτήρη Χατζάκη αυτό το διάστημα;

Η σχέση είναι ακριβώς όπως την ξέρατε, δεν έχει αλλάξει κάτι. Συνεχίζει να υπάρχει κανονικά, με τα πάνω της και τα κάτω της, όπως όλες οι σχέσεις. Ειδικά τώρα που διανύουμε αυτή τη δύσκολα περίοδο, τεστάρονται πολλά πράγματα. Αλλά ναι, η σχέση υφίσταται κανονικά.

Δίπλα από το όνομα σου ποια φράση θα έβαζες;

«Καλός άνθρωπος». Αυτό θα έλεγα για μένα. Τουλάχιστον αυτές τις αξίες πήρα από την οικογένεια μου, πάνω απ' όλα να είσαι καλός άνθρωπος.

Ποια φράση θυμάσαι να επαναλαμβάνουν συνεχώς, οι γονείς σου;

«Να έχεις αξιοπρέπεια». Μεγάλη παγίδα αυτή η φράση. Την έχω πληρώσει αυτή την αξιοπρέπεια μου γιατί τα δύσκολα τα περνάω μόνη μου, δεν ανοίγομαι στους άλλους να τους πω ότι δεν είμαι καλά. Απομονώνομαι για να μην τους φορτωθώ. Ακόμη και πριν από κάποιο διάστημα, σε μια φάση που ήμουν χάλια, ευτυχώς με πήρε είδηση ένας καλός μου φίλος και με βοήθησε.

Έχεις αγαπημένη γωνιά στο σπίτι σου;

Ομολογώ πως είναι το κρεβάτι μου.

Υπάρχει κάποιο αντικείμενο στο σπίτι με ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για σένα;

Δεν δένομαι εύκολα με τα αντικείμενα, όμως αυτά που φυλάω ως κόρη οφθαλμού κάτω από το κρεβάτι μου είναι όλα τα σημειώματα που μου έχουν γράψει οι γονείς μου, από την πρώτη μου παράσταση ακόμη. Με αυτά είμαι δεμένη.

Θυμάσαι τι έγραφε το πρώτο σημείωμα;

Πώς δεν το θυμάμαι; Ήταν στην Επίδαυρο. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, το θεατρικό μου ντεμπούτο το έκανα στην Επίδαυρο, με έναν βουβό ρόλο. Βρισκόμουν στο πρώτο έτος της δραματικής σχολής και είχα καθηγήτρια την Ελένη Χατζηαργύρη, που τότε ήταν στον Αγαμέμνονα του Σπύρου Ευαγγελάτου με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Αναζητούσαν μια νεαρή ηθοποιό να υποδυθεί τη δούλα που στρώνει το κόκκινο χαλί που θα περπατούσε ο Αγαμέμνονας, την οποία έκανα εγώ. Είχαν έρθει οι γονείς μου να με δουν και μου είχαν γράψει ένα σημείωμα που έχω ακόμη φυλαγμένο. Έλεγε «Αλεξανδρούλα μας, καλή επιτυχία. Θα είμαστε πάντα εδώ για σένα». Και ήταν πράγματι πάντα εκεί..., είπε στο ΟΚ.