Ταμίλα Κουλίεβα: Η συγκινητική δημόσια συγγνώμη της: «Δεν μπορέσαμε να το σταματήσουμε»
Συγκινητικά τα λόγια της γνωστής ηθοποιού, Ταμίλα Κουλίεβα με όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στο χώρο του θεάτρου και της υποκριτικής.
Η Ταμίλα Κουλίεβα μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram έκανε μια μακροσκελή ανάρτηση με αφορμή την «χιονοστιβάδα» καταγγελιών που έχουν γίνει από ηθοποιούς για άλλους ηθοποιούς και σκηνοθέτες.
Η γνωστή ηθοποιός, θέλοντας να στηρίξει όλους όσοι κατήγγειλαν περιστατικά κάθε είδους μορφής βία και κακοποίησης, πήρε θέση και έστειλε το δικό της μήνυμα. Μέσα από μια φωτογραφία με την Λένα Δροσάκη και την Όλγα Πολίτου, που απαθανάτισε την περίοδο που συνεργάζονταν μαζί στη παράσταση «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρες», έγραψε χαρακτηριστικά, συγκινώντας το κοινό της:
«Έγκλημα στο Orient express” Αγκάθα Κρίστι Θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη». Όταν το θέατρο είναι οι άνθρωποι ... @lenakidrs @theatrekatiadandoulaki #όλγαπολίτου Αλήθεια αναρωτιέμαι, τι είναι το θέατρο τελικά; Μην είναι τα ντουβάρια; Μην είναι οι κουίντες; Μην είναι τα ψηλά τα σκηνικά; Διότι όταν διαβάζω και ξαναδιαβάζω πως: " ...το μεγάλο θύμα θα είναι το ίδιο το θέατρο. Το θέατρο δεν είναι μια δουλειά, είναι μια αποστολή και δεν θα ήθελα να τραυματιστεί σε μια τόσο σημαντική στιγμή. Αυτά τα θέματα θέλουν προσοχή. Πάντα ελλοχεύει η κοινωνική υποκρισία. Λυπάμαι για τους ανθρώπους που υπέφεραν και υποφέρουν. Δυστυχώς η βία υπάρχει παντού. ελπίζω να μην επικρατήσει ο κυνισμός, γιατί οδηγεί στην καταστροφή". Όταν διαβάζω λοιπόν, προσπαθώ να χωνέψω την εικόνα που μου έρχεται από αυτά τα λόγια. Ένα χέρι που σηκώνει ένα χαλί και θέλει να κρύψει τη σκόνη από κάτω. Που είναι σ' αυτά τα λόγια οι άνθρωποι;
Γιατί το θέατρο είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Είναι μια συλλογικότητα. Ένας ιερός αόρατος δεσμός, θεατών, καλλιτεχνών, τεχνικών συντελεστών, σε μια αέναη ανταλλαγή, συναισθηματικών εκρήξεων, συγκινήσεων και εκπλήξεων.
Μια χαρμολύπη κάθαρσης, μια πρωτίστως ψυχική διαδρομή. Σ' αυτή λοιπόν την κοινή διαδρομή, κυνισμός είναι να μην αναγνωρίζει κάποιος την διαφορά ανάμεσα στον ΘΥΤΗ και το ΘΥΜΑ, να μην αναφέρει τον πόνο που προκαλεί στην ψυχή και το σώμα ή εκμετάλλευση της θέσης ισχύος, του ενός στον άλλο, με σκοπό την ικανοποίηση του σκοτεινού ΕΓΩ του. Το Θέατρο όμως δεν είναι ΕΓΩ είναι ΕΜΕΙΣ.
Και εδώ δεν χωράνε λεκτικές παραφυάδες. Είμαστε δίπλα σε όλες τις φωνές που πνίγονται κάτω από το βάρος του φόβου, σε όλες και όλους, όσους αισθάνονται την βία και την ακαθαρσία, να τους πνίγει την φωνή. Τους κρατάμε το χέρι σιωπηλά και τους ζητάμε συγγνώμη, συγγνώμη που δεν μπορέσαμε να το σταματήσουμε. #eimasteoloimazi»
Δείτε την φωτογραφία.