Έξαψη: Ιωάννα Παππά: Μιλάει για την τηλεοπτική της επιστροφή, 15 χρόνια μετά!

Έπειτα από δεκαπέντε χρόνια τηλεοπτικής αποχής, αποφάσισες να πρωταγωνιστήσει ξανά σε ένα σίριαλ.

Ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων. Η επιθυμία υπήρχε. Τα τελευταία τρία χρόνια σκεφτόμουν ότι ήθελα να κάνω μια τηλεοπτική δουλειά. Σε αυτήν τη συγκυρία, ήρθε η πρόταση για την «Έξαψη». Γνώριζα τον σκηνοθέτη Βασίλη Τσελεμέγκο, καθώς είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν στο «Κλείσε τα μάτια». Εκτιμώ επίσης απεριόριστα το υπόλοιπο καστ της σειράς. Αυτοί ήταν οι δύο βασικοί λόγοι για να απαντήσω αμέσως θετικά στην πρόταση που μου έγινε για τη σειρά, όπως φυσικά και η επιστροφή του ΜΕGΑ, ενός καναλιού που στήριζε πάντα τη μυθοπλασία. Όλα αυτά θεώρησα ότι αποτελούσαν εχέγγυα για μια καλή δουλειά.

Είσαι ένα πολύ αγαπητό πρόσωπο. Οι σειρές όπου συμμετείχες έχουν μείνει στις καρδιές των τηλεθεατών. Πού οφείλεται αυτή η μακρόχρονη τηλεοπτική σου απουσία;

Έκανα πολύ θέατρο. Αν τη δεδομένη στιγμή καταφέρνουμε και βγάζουμε όλον αυτό τον όγκο δουλειάς με δεκάωρα καθημερι­νά γυρίσματα στην «Έξαψη», γίνεται για­τί οι ηθοποιοί δεν έχουμε θέατρο. Σε δι­αφορετική συνθήκη, δεν ξέρω καν αν θα μπορούσαμε να είμαστε όλοι οι συγκεκρι­μένοι συντελεστές στην ίδια δουλειά. Κά­ποιος θα έλειπε. Δεν θα ήταν εφικτό να συγχρονιστούμε όλοι. Οπότε προτιμούσα αυτά τα χρόνια να βρίσκομαι στο θέατρο, γιατί το αναγνωρίζω ως φυσικό μου χώρο. Εκεί ανήκει η καρδιά μου! Ούτως ή άλλως, δεν είμαι από τους ηθοποιούς που θα μπο­ρούσαν να κάνουν συνέχεια τηλεόραση. Δεν με ενδιαφέρει να δίνω ανελλιπώς κάθε χρόνο το «παρών» με μια σειρά. Μπορώ να το κάνω στο θέατρο, όχι όμως στην τηλε­όραση.

Έρχομαι στο ρόλο τικ Εβίτας. Τι σε έχει κεντρίσει στο χαρακτήρα σου;

Εξαρχής μου άρεσε το ότι, ενώ η αφετηρία της είναι άλλη, συμβαίνουν γεγονότα που τη μεταβάλλουν. Αυτό μου έδωσε έδαφος στο να προσεγγίσω με διαφορετικό τρό­πο πολλά πράγματα, ώστε ουσιαστικά να έχει η ηρωίδα ενδιαφέρον για μένα. Δεν εί­ναι ένας μονοδιάστατος χαρακτήρας. Εξε­λίσσεται.

Σε τι μοιάζετε με την ηρωίδα;

Σε πολλά. Κατ¹ αρχάς, δεν βλέπουμε μόνο μία πλευρά της. Σχεδόν με όλους τους ήρωες έχουμε κοινά στοιχεία. Στους κα­λογραμμένους χαρακτήρες των έργων ρε­περτορίου διαπιστώνεις πως ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούν οι ήρωες σε ποικίλες καταστάσεις είναι ταυτόσημος με τις δια­φορετικές ανθρώπινες αποχρώσεις και δι­αστάσεις. Εγώ δεν νιώθω ποτέ την από­λυτη ταύτιση ή την αντίθεση με ένα χαρα­κτήρα. Νομίζω ότι με έναν τρόπο μπορού­με και να είμαστε και να μην είμαστε οι άν­θρωποι που υποδυόμαστε κάθε φορά, σύμφωνα με το περιοδικό 7 μέρες Tv.