Λουκίλα Καρρέρ: H βραδιά που της άλλαξε τη ζωή και η πρώτη γνωριμία με τον Μίμη Πλέσσα

Η Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα, στο βιβλίο της «Ποιος το ξέρει...»,
που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Μίνωας», καταγράφει κομμάτια
της ζωής του παγκοσμίου φήμης συνθέτη και συζύγου της, έτσι όπως
εκείνος της τα εξομολογήθηκε.

Το τραγούδι «Η πρώτη μας νύχτα» στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσει η γνωριμία σας με τον Μίμη Πλέσσα;

«Ακριβώς. Πήγα με τους γονείς και την αδελφή μου στο "Michel" της οδού Φιλελλήνων, στο Σύνταγμα, το βράδυ της ονομαστικής μου γιορτής. Εκεί συναντιούνταν μουσικά κάθε βράδυ ο Μίμης Πλέσσας με τον Γιώργο Κατσαρό. Τον Μίμη δεν τον γνώριζα προσωπικά αλλά λάτρευα τα τρα-γούδια του, ενώ με τον Γιώργο Κατσαρό γνωριζόμασταν. Ήξερε ότι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια ήταν το "Η πρώτη μας νύχτα", πλησίασε στο τραπέζι μας και το έπαιξε με το σαξόφωνο του. Ο Μίμης, που ήταν καθισμένος στο πιάνο, είδε τη σκηνή αυτήν και φρόντισε στο πρώτο διάλειμμα να έρθει να χαιρετήσει τους γονείς μου, με τους οποίους γνωρίζονταν. Τότε γύρισε σε εμένα και μου είπε την επική ατάκα: "Κορίτσι μου, το τραγούδι με το οποίο σου ευχήθηκε ο συνάδελφος, είναι δικό μου". Για να του απαντήσω: "Το ξέρω, κύριε Πλέσσα. Γνωρίζω όλο σας το έργο και ομολογώ ότι απόψε δεν άκουσα πολλά από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Αν και δικά σας, δεν τα βάλατε στο πρόγραμμα σας"».

- Η φοιτήτρια Οικονομικών και συλλέκτρια ελληνικών τραγουδιών, πήρε υπό
την... προστασία της τον ανεξάντλητο δημιουργό;

«Κάπως έτσι. Γιατί ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα που ο Μίμης δεν θυμόταν πολλά από τα τραγούδια του και, πολλές φορές, κάποια από αυτά τα είχε υποτιμήσει».

- Δεν πίστευε ότι άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου και τα γνωρίζει ο κόσμος;

«Ο Μίμης δεν είχε δισκογραφική εταιρία να υποστηρίζει το έργο του, το οποίο ήταν σκόρπιο, καθώς ουδέποτε είχε υπογράψει αποκλειστικό συμβόλαιο. Δεν είχε ατζέντη, φίλους σε εκδοτικές παρέες ή κόμματα, ούτε κάποιον στο περιβάλλον του που να ασχολείται με το έργο του και να το προωθεί. Εγώ, από την άλλη, ήμουν φανατική συλλέκτρια του έργου του και προερχόμουν από ένα σπίτι όπου η ελληνική
μουσική ήταν απαγορευμένο είδος! Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πόσο απελευθερωμένη ένιωσα δίπλα στο μεγάλο δημιουργό που, από τη μια, μάθαινα λεπτομέρειες για όσα
λάτρευα και, από την άλλη, του "σύστηνα"
μεγάλο μέρος του έργου του».

Πηγή: Τηλεθεατής.