Το ξέσπασμα της Σταυρακέλλη: «Κάποιοι που κατηγορούνται ως θύτες είχα χειροκροτήσει το ταλέντο τους»

Υπάρχουν πολλά "ζόρια" τον τελευταίο καιρό στον χώρο σας.

Η αλήθεια είναι ότι όλη η ανθρωπότητα αυτή την στιγμή περνάει ζόρια. Όλοι οι Έλληνες έχουν "γονατίσει" από τα ζόρια. Με οικονομική κρίση, κορονοϊο, ελληνοτουρκικά και άλλα... Μόνο ο ουρανός στο κεφάλι δε μας έχει πέσει ακόμα και ήρθε η "ΜΗΔΕΙΑ" για να με διαψεύσει. Ταυτόχρονα ξεκίνησε από τον αθλητισμό, ένα ζοφερό σκάνδαλο και φτάνουμε στη "γειτονιά μου". Τη "συνοικία το όνειρο" όπως έλεγα μέχρι τώρα το θέατρο. Με εργασιακή βία, βιασμούς, κατάχρηση εξουσίας, παιδεραστία...δεν πέφτω απ' τα σύννεφα...Η Τζένη (Μπότση) κάποια χρό­νια πριν, μου είχε μιλήσει για το περιστατικό που τη βασάνιζε, αλλά εδώ μιλάμε για χιονοστιβάδα καταγγελιών, με κάποιες πολύ σοβαρές και τα θύματα πολλά, ενώ κάποια από αυτά τα γνωρίζω, τα πιστεύω και τα εκτιμώ. Κάποιοι από αυτούς που κατηγορούνται (ως θύτες υπήρξαν συμφοιτητές μου, συνεργάτες, άνθρω­ποι που χειροκρότησα το ταλέντο τους. Το ότι εγώ δεν αντιμετώπισα ανάλογο πρόβλη­μα, δεν έχει καμία σχέση.

Όμως το ταλέντο, δυστυχώς, δεν έχει καμία σχέση με το ήθος. Είμαι ενά­ντια στην οποιαδή­ποτε μορφή βίας, απ' όπου κι όποιον κι αν προ­έρχεται. Στηρίζω όποιον έχει βρεθεί σε τέτοια δεινή θέση, κι όποιον βρίσκει το θάρρος να μιλήσει. Είναι επώδυνο και αξίζει την προσοχή μας. Είναι γενναίο και θα κάνει κι άλλους να πάψουν να φοβούνται, γιατί για να νικήσουμε τη βία, πρέπει πρώτα να νικήσουμε τον φόβο. Πρέπει να υπάρχουν νόμοι που να προστατεύουν το θύμα και ο πολίτης να τους εμπιστεύεται. Είμαι τρομακτικά θυμωμένη μ' αυτό που λένε "παραγραφή εγκλημάτων"... Παραγράφεται το κακούργημα μετά από 20 χρό­νια, αν ο νόμος προβλέπει γι' αυτό την ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Δηλαδή, από τη στιγμή που το κάνεις, μπορείς να δικαστείς ισόβια, αλλά αν περάσουν 20 χρόνια παραγράφεται; Αν κάποιος κάνει μια αμαρτία και περάσουν 20 χρόνια, πάει στον παράδεισο;

Δεν πρέπει V ακουστεί και η γνώμη των θυτών;

Φυσικά, θα μιλήσουν στη δικαιοσύνη. Όμως η δικαστική εξουσία να έχει νόμους, κι όχι εξαντλητικές διαδικασίες, που θα κάνει τον πολίτη να την εμπιστεύεται. Αν δεν προστατεύεται και δεν αισθάνεται ο απλός πολίτης ότι θα βρει το δίκιο του, μετά, η ατιμωρησία, έχει πολλούς κινδύνους. Δεν γίνεται να παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο. Όταν όμω5 δεν λειτουργεί σωστά ο νόμος, είναι λογικό το θύμα να ψάχνει δικαίωση από την κοινή γνώμη. Ποιος σκεπτόμενος άνθρωπος δεν είναι με το θύμα; Ακούω διάφορα για το θύμα, όπως: "Γιατί τώρα;".

Γιατί τώρα;

Είναι αστείο να ζητάμε ν' απολογηθεί το θύμα. Το θέμα είναι ν' απολογηθεί ο θύτης. Τι θα πει: "Γιατί τώρα;", κι εγώ ρωτάω. Γιατί να παραγράφεται ένα κακούργημα σε 20 χρόνια, γιατί τότε; Ονει­ρεύομαι και ζητάω το νόμιμο να είναι και ηθικό, σύμφωνα με το περιοδικό Λοιπόν.